ناو نشيني به نام زنبور سرخ

هواپيماي هورنت، جنگنده اي مافوق صوت ساخت شرکت مشترک شرکتهاي بوئينگ، جنرال الکتريک (موتور)، نورث روپ (بدنه) و هيوز (رادار) است که در مدل هاي مختلف تک يا دو نفره عرضه مي شود.

مهم ترين ويژگي اين هواپيما، توانايي ناونشيني آن است که در حقيقت، به منظور ايفاي نقش يک جنگنده محافظ ناو طراحي گشت. حفاظت از ناوگان هاي دريايي، همواره در طول تاريخ از اهميت فوق العاده اي برخوردار بوده و است و به همين دليل، هم اکنون نيز مي بينيم که چندين و چند هواپيما، تنها براي انجام وظيفه حفاظت از کشتي هاي عظيم الجثه و حفاظت از ناوهاي هواپيمابر طراحي شده اند و سرمايه گذاري هاي فراواني بر روي آنان شده است. از معروفترين هواپيماهاي ناونشين نيز مي توان هواپيماهاي فانتوم و F-14 تامکت را نام برد که کارنامه درخشاني داشته اند.

اما، در حال حاضر، بيشترين تمرکز ناوهاي هواپيما براي حفاظت اصولي، بر روي هواپيماي اف-18 هورنت است که ستون فقرات نيروي هوايي-دريايي آمريکا را تشکيل مي دهد. علاوه بر اين، اين هواپيما قادر به انجام عمليات و برخاست و نشست در فرودگاه هاي عادي نيز هست. ويژگي هاي قابليت مانور فراوان، نسبت قدرت به وزن بالا و سيستم هاي الکترونيکي پيشرفته از اين هواپيما جنگنده اي بي همتا ساخته است. نکته بسيار جالب توجه اين است که اين هواپيما با تمام مزايايش، اولين هواپيمايي بود که در جنگ خليج فارس توسط يک فروند ميگ 25 ساقط شده و سقوط کرد. اين هواپيما، در حقيقت داراي کم ترين هزينه هاي نگهداري است و همچنين، خلبانان آن از عملکرد خوب آن، هميشه اظهار رضايت کرده اند.

اين هواپيما هم اکنون، در اختيار نيروي دريايي آمريکا، نيروهاي هوايي کانادا، مالزي، کويت، فنلاند و سويس است.

 در ماموريت هاي هوايي، اين جنگنده مي تواند بازه گسترده اي از موشک هاي هوا به هواي مشهور را مانند AIM-9، AIM-7 و AIM-120 را حمل کرده و از آنها در نبرد هاي هوايي نزديک و متوسط بهره برد.

 اين هواپيما علاوه بر اينکه ماموريت هاي هوايي را با شايستگي تمام به انجام مي رساند، داراي توانايي هاي فوق العاده اي نيز در حمله به اهداف زميني است و قادر به حمل بمب ها و موشک هاي گوناگوني از جمله بمب هاي JDAM و يا موشک هاي خانواده AGM يا موشک هاي ماوريک و هارپون مي باشد و مسئله سري در اينجا، اين است که در موقعيت هاي مخصوص، اين هواپيما مي تواند به بمب هاي هسته اي B-57 يا B-61 نيز مجهز شده و از آن ها براي منهدم ساختن اهداف زميني سود برد. رادارهاي اين هواپيما، از مرغوبترين و با کيفيت ترين رادارهاي به کار رفته در هواپيماهاي جنگنده جهان هستند که قابليت هايي چون نگاه به بالا و پايين، دوربرد بودن و کارا بودن در هر شرايط اب و هوايي و پروازي را براي اين هواپيما فراهم مي کند.

همين ويژگي هاي منحصر به فرد اين هواپيماست که از آن جنگنده اي ساخته است که بيش از دو دهه خدمت درخشان در نيروهاي هوايي متعدد را در کارنامه خود دارد و همچنين، معمول ترين عضو يک ناو هواپيمابري آمريکايي، همين هواپيماي ارزشمند است. ناگفته نماند که نمونه بزرگتري از اين هواپيما نيز موجود است که عموماً با نام سوپر هورنت شناخته مي شود و داراي دهنه بال وسيع تر و ورودي هاي موتور مستطيلي شکل است و اغلب با کد F/A-18 E/F شناخته مي شود. همچنين اين جنگنده، از سيستم پرواز با سيم يا FBW بهره مي جويد که عمليات غلتش، پيچ و عمدتاً مانورهاي هوايي را به خوبي بهبود بخشيده است. اين هواپيما، با بهره گيري از موتورهاي جديد توربوفن GE-F-404-402 ساخت شرکت معظم جنرال الکتريک، مي تواند به کششي برابر با 36,000 پوند دست يافته و به حداکثر سرعتي بالغ بر 8/1 ماخ دست يابد. برادر بزرگتري اين هواپيما، يعني سوپر هورنت، از موتورهاي GE-F414 با کشش بالاتر، البته به دليل وزن سنگينترش، استفاده مي نمايد و همچنين، در هواپيماي سوپر هورنت، دو پايلون يا مقر تسليحات اضافي نيز نسبت به هواپيماي هورنت تعبيه شده است. در اين جا، بايد اين نکته نيز ذکر شود که بالاترين سرعت يک هواپيما، فاکتور يا عامل موءثري براي سنجيدن توانايي هاي يک هواپيما محسوب نمي شود و اين قابليت انجام مانورهاي سنگين و به خوبي و بدون صدمه ديدن از عهده دشمن بر آمدن است که اقتدار يک هواپيما را نمايان مي سازد.

منبع:سايت مرجع هوانوردي پارسي

تنظيم براي تبيان: محسن مرادي