مي خواهم از خدا بنويسم

تنها صدا صداست که باقي ست ، بگذار از صدا بنويسم

دلبستگي به خلق ندارم، مي خواهم از خدا بنويسم

مي خواهم اين دو روزه ي باقي،  گوشه نشين زلف تو باشم

بر صُفّه ي صفا بنشينم، از بُقعه ي بقا بنويسم

آزاد از خواص و عوامي، از خود رها شوم به تمامي

تا چند با فريب نشينم، تا چند از ريا بنويسم

من کيستم که دل به تو بندم، بادا به سوي دوست برندم

تو کيستي که از تو بگويم،  آخر چرا تو را بنويسم

از بي نشان اين همه ماتم، مي مانم از چه چيز بگويم

از بي کجاي اين همه اندوه، مي مانم  از کجا بنويسم

حالم خوش است و دوست ندارم، دستي به روي دست گذارم

تنها همين به چلّه نشينم، تنها همين دعا بنويسم

از مهر و قهر او نبريدم، مي خواهم آنچنان که شنيدم

از بيم و از اميد بگويم،  از خوف و از رجا بنويسم

مي خواهم از هميشه رساتر، از چند و چون راه بپرسم

مي خواهم از "چگونه" بگويم، مي خواهم از "چرا" بنويسم

از شهر دود و شهوت و آهن  رفتم به عصر آتش و شيون

فرصت نبود تا که بگويم، فرصت نبود تا بنويسم

حالي بر آن سرم که از اين پس، سر از درون چاه برآرم

هر شام از مدينه بگويم، از ظهر کربلا بنويسم

من بنده ي علي و رضايم ، بگذار تا به خويش بيايم

از حضرت علي(ع) بسرايم، از حضرت رضا(ع) بنويسم

در موج خيز فتنه هبا و هدر مشو