تاريخچه ساخت موشک(2)

در ادامه قسمت قبل به بررسي تاريخچه ساخت موشک  و ابداعات مانند آن مي پردازيم.

طول بدنه ي فلزي کانگرو 107 سانتيمتر و قطر آن 10 سانتيمتر که با سر دوکي شکل، به چوبي به طول 6/4 متر و قطر 8/3 سانتيمتر وصل شده و وزن آن در حدود 5/14 کيلوگرم بوده است.

بُرد کانگرو 8/1 کيلومتر بود که با تغييرات انجام شده، بُرد آن به 7/3 کيلومتر افزايش يافت. با استفاده از اين موشکها ارتش انگليس در سال 1805 شهر بولوني (BOULONHE) را با پرتاب 4000 راکت به ويرانه تبديل کرد. در صورت جداسازي تاريخ سلاحهايي که تفاوت اصولي با ساختمان راکت دارند، ولي از نظر تاريخ اسلحه جزء تحولات مرتبط به موشک محسوب مي شوند، پيدايش آتش يوناني، سرچشمه گرفته از دانش مصري و نيز آتش پرنده در چين را مي توان نام برد. در يکي از اين آزمايشها که به زمان قبل از ميلاد نسبت داده مي شود، يک نفر چيني به نام «وانگ هو» (WANGHO) که در فکر راندن يک وسيله نقليه به وسيله ي موشک بود، تعداد 47 قبضه از سلاح ابداعي خود و يا موشک را به داربستي که در اطراف يک صندلي ساخته بود وصل نمود. دو بادکنک نسبتاً بزرگ را نيز به آن متصل کرد. شايد وانگ هو در نظر داشت وسيله ي نقليه مزبور پس از عملکرد موشکها آهسته به زمين فرود بيايد. وانگ هو در صندلي نشست و به کارگران خود دستور داد تا سلاحهاي مزبور را در يک زمان آتش نمايند. بعد از اقدام به آتش، در يک لحظه غرشي عجيب بلند شد و ابري از دود، آسمان را پر کرد. در اين آزمايش که گويا اشتباه يکي از کارگران موجب عدم موفقيت آن شد، وانگ هو و صندلي او به خاکستر تبديل شدند. اگر چه اين آزمايش به نتيجه نرسيد، ولي شايد بتوان وانگ هو چيني را طراح موشک محسوب نمود.

در آن ايام و حتي بعد از آن، موشک از نظر عملي قابل توجيه نبود. مردم فقط مي دانستند که با سوختن موشک، باد يا گازهاي داغي توليد شده و نيرويي ايجاد مي شود که به نحو مرموزي مي تواند اجسام را به هوا بلند کند.

از ديگر ابداعاتي که جزء اجداد راکت و موشکهاي نسل جديد به شمار مي آيد، به کارگيري آتش پرنده توسط چيني ها است. اين سلاحها آتشين، پيکانهايي بودند که بر سر خود آتش داشتند؛ اين تيرها که در مقاطع مکعب مستطيلي شکل قرار مي گرفتند و احتمالاً با وسايل گرمازا و رابط هايي، جهت عمل نمودن و شليک استفاده مي شدند، به قرن 11 الي 12 نسبت داده مي شوند.

به طوري که در تصوير گرافيکي ملاحظه مي شود، در اين مدت از نظر ساختمان و برد، تغييرات و بهسازيهايي نيز در آن به عمل آمد.

به طور ساده تيرهاي آتش پران از تيرهاي معمولي که لوله اي بدان اتصال داشت، تشکيل شده بود و داخل لوله از ذغال و گوگرد شوره (باروت) پر مي شود. سپاهيان چيني مخلوط داخل لوله را آتش مي زدند. بعد از آتش زدن، اين تيرها ناگهان در يک خط مستقيم به هوا پرتاب مي شدند و در محوطه اي به وسعت 10 فوت مربع آتش پخش مي کرد. پيداست در عصري که تير و کمان و نيزه تنها وسيله ي جنگ به شمار مي رفت، اين سلاح باعث وحشت زيادي مي شد. به روايت ديگر در زمان سلطنت سلسله ي تانک در چين که از سال 618 الي 907 ادامه داشت با همين موشکها و نوعي مشابه چيني ها تفريح مي کردند.

بعد از پيدايش کانگرو غير از آزمايشهايي که در مدرسه ي آتش بازي فرانسه در «متز» (METZ) به عمل آمد و نيز طرحهايي که در آلمان و به صورت محدود انجام مي شد، فعاليت عمده اي در غرب صورت نگرفت و از اين لحاظ نيمه ي دوم قرن 18 زوال فعاليت قطعي راکتها در غرب شناخته شده است.

در زمان کوتاهي از اين برهه تا جنگ جهاني دوم، مشکلات فني جهت ساختن موشکها و راکتهاي دقيق و قوي همچنان موجود بود تا اينکه اتفاقي  V2آلماني در هشتم سپتامبر 1944 در ميان بهت و حيرت مردم انگليس، لندن را زير آتش قرار داد. حرف V در زبان آلماني مخفف کلمه (VERGEL TUNG) به معني انتقام مي باشد. و هدف از به کارگيري پسوند 2 به اين منظور بود که بفهمانند سريِ اين سلاحها به دنبال هم وارد عمل خواهند شد. مقامات انگلستان، قبلاً از کيفيت اين سلاح آگاه بودند. قضيه از اين قرار بود که يکي از موشکها V2 حين آزمايش در باتلاقي واقع در سوئدبدون منفجر شدن سقوط کرده بود. انگليسي ها از طريق سفارت و به بهانه ي در معرض خطر قرار گرفتن بريتانيا، دولت سوئد را متقاعد کردند و نمونه ي عمل نکرده را جهت بررسي در اختيار گرفتند.

موشک V2 نمونه ي کاملي از ساختمان اصولي موشک به شکل امروزي موتور فشفشه اي آن با سوخت مايع (نوعي الکل) کار مي کرد. هدايت موشک با استفاده ژيروسکوپ و به صورت تنظيم از قبل انجام مي گرفت. اين موشک مجهز به دستگاه فرستنده و گيرنده ي راديويي بوده که امکان تنظيم و تغيير جهت در حين پرواز در مسير مربوطه را فراهم مي آورد. V2 از روي لانچر به صورت عمود به هوا پرتاب مي شد و پس از اوج گيري (به ارتفاع 25 کيلومتر) و خارج شدن از جو به سمت هدف متمايل مي شد و زماني که زاوايه ي حمله ي موشک به 45 درجه مي رسيد، موتور از کار مي افتاد و موشک مسير بالستيکي خود را طي مي نمود. آلمانها که قبل از ارائه V2 چندين نوع موشک ديگر نظير V1 و سري اوليه ي A1 (AGREEGATE) را با موفقيت آزمايش کرده بودند، در موشک V2 اوليه نيز تغييرات و بهسازيهايي انجام دادند. علي هذا مشخصات فيزيکي يک نمونه از موشکهاي V2 به قرار زير است:

- طول موشک  14 متر   – قطر موشک  70/1 متر

- وزن موشک  13 تن  - وزن سر جنگي  950 کيلوگرم

- زمان پرواز  5 الي 6 دقيقه

- برد موشک با سرعت ماکزيميم 350 کيلومتر

- توجه: در موشک V2 دو مخزن آلومينيومي (يکي براي اکسيژن مايع به ظرفيت 11000 پوند و ديگري براي الکل به ظرفيت 75000 پوند) طراحي شده بود.

تهيه کننده: محسن مرادي