انرژي هاي تجديد پذير در مقابل سوخت فسيلي

در مطلب (سوخت هاي فسيلي) ما در مورد منابع سوخت فسيلي مانند نفت، ذغال سنگ و گاز طبيعي بحث کرديم و اين که چطور مي شود که با استفاده مستمر، اين منابع تحليل مي روند. منابع سوخت فسيلي تجديد پذير نيستند. به اين معني که دوباره نمي توان آن ها را توليد کرد. وقتي که تمام بشوند، ديگر تمام شده اند.

از مطلب (انرژي گرمايي زمين) به بعد نيز، آموختيم که هيچ گونه محدوديتي در انرژي هاي تجديد پذير مانند خورشيد، باد، آب و حتي چيزهايي که ممکن است در نظر اول، زباله به نظر بيايند مانند درختان خشک شده، شاخه هاي بريده شده درختان، خاک اره، کود و چيز هاي ديگري که به زيست توده معروفند وجود ندارد.

مقدار انرژي اي که خورشيد در طول يک روز به کشوري مثل ايالات متحده مي تاباند دو برابر کل انرژي اي است که در طول سال  مصرف مي کند. يا اين که ايالت کاليفرنياي آمريکا به قدري بادخيز است که به تنهايي مي تواند 11 درصد الکتريسيته اي که از طريق باد در دنيا توليد مي شود را تقبل نمايد. منابع انرژي پاک مي توانند براي توليد الکتريسيته، حرارت، سوخت و ترکيبات ارزشمند شيميايي که ضرر کمتري براي محيط دارند استفاده شوند.

در مقابل، اگزوز ماشين هاي بنزيني و پسماند کارخانه ها و وسايل ديگري که از مشتقات نفت استفاده مي نمايند، محيط زندگي ما را آلوده مي نمايد. اين آلودگي هاي هوا به گازهاي گلخانه اي معروفند. حدود 81% از گازهاي گلخانه اي دي اکسيد کربن است که از سوختن سوخت هاي فسيلي توليد مي شود.

توسعه استفاده از منابع تجديد پذير شغل هاي جديدي را ايجاد کرده است. همچنين کشورهايي که منابع نفتي کمتري دارند اگر از اين منابع جديد استفاده کنند کمک بزرگي به اقتصادشان خواهند کرد.

تحقيقات مستمر، استفاده از انرژي تجديد پذير را براي ما بسيار مهياتر از 25 سال پيش کرده است. هزينه انرژي باد از 40 سنت در هر کيلووات به حدود 5 کيلووات کاهش يافته است. هزينه الکتريسيته اي که از خورشيد به ما مي رسد – و به الکتريسيته نوري معروف است - از حدود يک دلار در هر کيلووات ساعت در سال 1980 به حدود 20 سنت در هر کيلووات ساعت تبديل شده است و قيمت اتانول هم ازحدود 4 دلار در گالن در اوايل دهه 80 به 1.20 دلار در گالن کاهش پيدا کرده است.

ولي هنوز هم موانعي در راه استفاده از انرژِي تجديد پذير وجود دارد.

به عنوان مثال، انرژي خورشيدي از مجموعه اشعه هاي تابيده به زمين بدست مي آيد و اين کار از طريق نصب آينه هاي بسيار عظيم امکان پذير است و نصب چنين آينه هايي هم نياز به يک زمين وسيع دارند و اين ساکنان قديمي آن منطقه، اعم از حيوانات و گياهان، را به خطر مي اندازد. همچنين تأسيسات، ساختمان ها، ترانسفورماتورها و خطوط انتقالي که به تبع آن مي آيند هم محيط را تحت تأثير قرار خواهند داد. سوختي که هنگام توليد انرژي گرمايي خورشيدي استفاده مي شود هم سمي است و ممکن است که محيط را آلوده کند.

سلول هاي خورشيدي از جنس همان سيليکون هايي هستند که در مدارهاي کامپيوتر هم مورد استفاده قرار مي گيرند. در توليد اين مواد از ترکيبات سمي استفاده مي شود. اين ترکيبات سمي در ساخت برخي باطري ها هم به کار مي روند. اين باطري ها قرار است انرژي خورشيدي را ذخيره کنند تا در طول شب و روزهاي ابري مورد استفاده قرار بگيرد. ساخت چنين باطري هايي هم به محيط آسيب زيادي مي رساند.

در ضمن، اگر همين الان بخواهيم از انرژي خورشيدي براي انجام کارهايمان بهره ببريم، بازهم با مشکل مواجه خواهيم بود چرا که تمام تجهيزات موجود تنها امکان توليد 350 مگاوات برق را دارند که تنها براي اداره يک شهر با حدود 300000 نفر جمعيت کافي است. که خيلي از نياز ما کمتر است. به عنوان مثال در کاليفرنياي آمريکا به تنهايي در روزهاي گرم تابستان به 55000 مگاوات برق نياز دارد و هزينه توليد چنين مقدار انرژي اي تقريباً 4 برابر همين انرژي است، در حالتي که از طريق گاز طبيعي حاصل شود.

در نتيجه با اين که استفاده از اين انرژي، محيط را آلوده نمي کند و سوخت را هم بيهوده به مصرف نمي رساند، ولي تأثيرات خودش را خواهد گذاشت.

در استفاده از انرژي باد، زمين محفوظ مي ماند. براي راه انداختن يک مزرعه آسياب بادي در حدود 68796/55914 متر مربع فضا مي خواهيم که بتواند 1 مگاوات برق توليد کند. مقداري که براي روشن نگاه داشتن بين 750 تا 1000 خانه کافي است. اما دام و کشاورزي ما مي تواند هم زمان در همان فضا برقرار باشد.

در مناطق کويري مزارع آسياب بادي مي تواند باعث فرسايش بشود ضمناً اين آسياب ها منظره را هم خراب مي کنند چرا که محل قرار گرفتنشان در امتداد يال کوه است. در ضمن برخورد پرنده ها با اين آسياب ها و همچنين با سيم هاي برق باعث کشته شدنشان مي شود. و اين خود مي تواند موضوع يک تحقيق باشد.

توليد الکتريسيته از حرارت زمين هم تنها در نواحي خاصي امکان پذير است. يعني تجهيزات بايد در جايي نصب شوند که در آن ذخاير فراواني از انرژي وجود داشته باشد. چند منطقه مناسب براي اين منظور  وجود دارد. به عنوان مثال چشمه هاي

آب گرم شمال سانفرانسيسکو يک نمونه توليد انرژي از حرارت زمين است. گاهي اين مواد خاصيت قليايي از خود نشان مي دهند که باعث استهلاک لوله ها مي شود. ضمناً در بسياري از مواقع هم تهيه اين انرژي بسيار گران است چرا که هميشه بايد هزينه حفاري و نصب تجهيزات پيچيده مرتبط را هم در نظر گرفت.

شرايط محيطي براي بهره گرفتن از انرژي سدها هم هميشه بايد مورد توجه قرار بگيرد. مردم و مزارع و جنگل هايي که در قسمت بالايي سد در اثر سيل به زير آب مي روند. در پايين سد هم ساختار فيزيکي، شيميايي و بيوفيزيکي زمين تغيير خواهد کرد.

بر خلاف سوخت هاي فسيلي، که هوا را آلوده مي کنند، انرژي هاي برگشت پذير محيط را پاک نگه مي دارند. اما موانعي هم در راه استفاده سهل و آسان از آن ها وجود دارد. که بيشتر آن در رابطه با تأثير بر روي موجودات بومي ناحيه و نماي عمومي منطقه است. اما در مقابل اين انرژي ها به اشتغال و کاهش واردات سوخت کمک زيادي خواهند کرد.

مترجم: سحر حميدي