مخلوط ها در اطراف شما

دو مثال کلاسیک از انواع مخلوط ها بتن و آب نمک هستند. اگر نزدیک اقیانوس زندگی کنید، هر روز در محاصره آن ها هستید. حتی اگر دور از اقیانوس باشید، شما باید بدانید که آبی که از شیر آب بیرون می آید، ترکیبات معدنی بسیاری مثل نمک را در خود دارد. بتن مخلوط شیمیایی ای از آهک(CAO)، سیمان، آب، ماسه و دیگر خرده سنگ ها و جامدات است. همه این مواد با یکدیگر ترکیب می شوند. کارگران بتن را داخل قالب می ریزند و این طوری بتن با وجود تمام اجزای جداگانه اش، به خاطر سفت شدن سیمان، به یک جامد تبدیل می شود.

با اینکه سفت شدن سیمان یک تغییر شیمیایی است، سنگ ها و ماسه ها توسط نیروهای فیزیکی کنار هم نگه داشته می شوند. این چیزها را برای این به بتن اضافه می کنند که باعث افزایش قدرت بتن می شود. سنگ ها و ماسه ها با سیمان، پیوند شیمیایی ندارند و به شکل یکنواخت هم توزیع نشده اند. غلظت خرده سنگ ها و ماسه ها در هر نقطه از مخلوط بتن فرق می کند. اما آب نمک فرق می کند. اولاً مایع است، دوم این که یک محلول یونی است. نمک در آب به یون های سدیم و کلراید تبدیل می شود. ممکن است تعجب کنید چرا وقتی بتن و آب نمک با هم مخلوط می شوند، ترکیبات جدیدی درست نمی شود. این ویژگی اصلی مخلوط ها است که نیروهای فیزیکی می توانند اجزای آن ها را از هم جدا کنند. مثلاً می توانید بتن جامد را دوباره خرد کنید. این کار در مورد آب نمک آسان تر است. چون کافی است آب را بجوشانید، آب تبخیر می شود و نمک باقی می ماند.

به هم پیوستن و از هم جداشدن

چیزی که باید درباره مخلوط ها به خاطر بسپرید این است که در اول کار شما چند جزء مختلف دارید، آن ها را ترکیب می کنید و می توانید دوباره آن ها را از هم جدا کنید. روش های جدا کردن به تنوع روش های مخلوط کردن هستند. قبلاً درباره خرد کردن و جوشاندن حرف زدیم اما راه های زیاد دیگری هم هستند. مثلاً اگر مخلوطی از نمک و براده آهن داشته باشید، می توانید از آهن ربا برای جدا کردن آهن از مخلوط استفاده نمایید.

مترجم: ساناز فرهنگی