رفتارهای اختلاف انگیز زوجین و واكنش های دفاعی آنها

لزوم مشاوره در ازدواج ( قسمت دهم )

در قسمت قبل به بررسی اختلاف های زناشویی پرداختیم.

اینك كه ویژگی های اخلاقی منفی مؤثر در امر زناشویی بیان شد؛ لازم است به نمونه رفتارهایی كه از سوی هر یك از زوجین موجب اختلاف و ناسازگاری می شود اشاره گردد:

- تبعیض در پذیرایی و احترام خویشاوندان زن از سوی شوهر و بالعكس. این امر موجب اختلاف و ناراحتی طرفین می گردد.

- كمك های مالی زن به خویشاوندان خود از درآمد خانواده، بدون رضایت شوهر و بالعكس ( این كار باید با رضایت و مشورت انجام گیرد).

- برخوردهای سرد و خالی از عطوفت از سوی زن یا شوهر نسبت به یكدیگر.

- انجام رفتارها و اعمالی از سوی زن یا شوهر بدون اطلاع و مشورت با دیگری بخصوص اگر این رفتار جنبه مالی یا ناموسی داشته باشد.

- رفتار مستبدانه و تصمیم گیری های یك طرفه كه بدون مشورت و هماهنگی با دیگری انجام شود.

- خرید لباس یا خودآرایی بدون در نظر گرفتن ذوق همسر و حداقل نظرخواستن از دیگری.

- بد زبانی و لجاجت و برتری طلبی از سوی یكی از زوجین نسبت به دیگری.

- همكاری نكردن در انجام كارهای خانه. چنانچه مرد در انجام كارهای خانه شركت نكند، ممكن است این احساس در زن پیدا شود كه او كلفت خانه است. وانگهی چون كارهای خانه یكنواخت و خسته كننده است و به علاوه او شوهر را شریك خود می داند؛ این سؤال برایش پیش می آید كه چرا همسرش در كارهای خانه كمك نمی كند.

- عدم توجه به علایق زن اختصاص دادن و اوقات فراغت به كارهای شخصی.

- خسّت و حساب خواستن از همسر؛

- بی توجهی به ارضای نیازهای جنسی؛

- غیرتی بودن بیش از حد مرد و حسادت بیش از حد زن در مورد معاشرت ها؛

- بعضی از زنان مطالبی اظهار می دارند كه نشانه نارضایتی آنان از شوهر است. نمونه هایی از صحبت های آنها عبارت است از:

- نمی توانم با همسرم صادق باشم.

- نمی توانم خودم باشم.

- همسرم مرتب سر من داد می كشد.

- شوهرم تنها به فكر خودش و كارش است.

- شوهرم به صحبت های من گوش نمی دهد.

- با هم صحبت می كنیم ؛ اما صحبت های ما سرد و بی روح است.

- شوهرم دو شغله است و همیشه خسته به نظر می آید.

- همسرم در تصمیم گیری ها به من فرصت نمی دهد.

- درآمد و مخارج را از من پنهان می كند.

- او ولخرج است و پس اندازی ندارد.

- در تعیین اولویت های زندگی توافق نداریم.

- اوقات فراغت خود را با من نمی گذراند.

این اظهارات نشانگر آن است كه مشكلاتی در زندگی زن و شوهر وجود دارد و باید علت یابی شود.

مشاوران باید در صورت مراجعه ی همسران به آنها با تشكیل جلساتی با اعضای خانواده و در صورت ضرورت جلسات فردی، علل مشكل را مشخص و با استفاده از فنون مشاوره در جهت رفع معلول اقدام نمایند.

واكنش های دفاعی زن و شوهر

زن و شوهر در موارد اختلاف و مواجهه با مشكلات ، عكس العمل هایی از خود نشان می دهند. این عكس العمل ها به صورت های مختلف اعمال می گردد:

گریه كردن- ظرف و اثاث خانه را شكستن – سر و صدا راه انداختن – سكوت كردن – قهركردن – خود را مضروب كردن – به همسر خود حمله كردن – مقابله به مثل كردن – تلافی كردن – عكس العمل قبل از عمل ( نظیر فردی كه خلافی مرتكب شده، ایراد می گیرد و به طرف مقابل حمله می كند).

رفتارهای فوق موجب كاهش اضطراب و تنش فرد می شود؛ ولی بعضی از این عكس العمل ها مشكل را حادتر می كند و گاه جنبه های غیر اخلاقی به خود می گیرد.

عكس العملی كه در ازدواج جنبه منفی دارد و به صورت یك وسیله ویرانگر عمل می كند ، غالباً جنبه تلافی و حالت مقابله به مثل دارد. این وضعیت گاه به رفتارهای غیر شرعی و خلاف اخلاق منجر می شود. مثلاً مرد بی بند و باری كه دیر به خانه می آید و به دنبال روابط نامشروع با زنان نامحرم است؛ ممكن است با عكس العمل تلافی جویانه و مقابله به مثل از طرف همسرش مواجه گردد.

دختران و پسرانی كه می خواهند ازدواج كنند ، باید همسر آینده خود را از این جهات آزمایش كنند و شرایطی را به وجود آورند كه عكس العمل وی را در مواجهه با این امور مشاهده كنند. چنانچه وی در مقابل این گونه رفتارها، رفتارهایی ویرانگر و خشونت آمیز و یا خلاف اخلاق از خود نشان دهد، مطالعه بیشتر در مورد ویژگی های شخصیتی و میزان تعهد وی ضرورت دارد.