آن لاین باش پسر !

برای مشاهده بخش اول مقاله اینجا کلیک کنید

همه می دانیم مشكل اصلی و اساسی فضای مجازی نقاب دار شدن آدم هاست؛ چت روم ها هم از این قاعده كلی سوغات غرب مستثنی نیستند، اتاق های چت دنیایی بدون حریمند. كسانی كه برای استفاده های درست و اخلاقی وارد شده اند با كسانی كه برای استفاده غیراخلاقی وارد شده اند در كنار هم و در یك اتاق قرار می گیرند.

 این اوج خیانت در كمال آرامش است، فرض كنید در قطار مترو نشسته اید، ناگهان بمبی در واگن آخر منفجر می شود، چه حسی پیدا می كنید اگر بفهمید فردی كه با لبخند كنار شما نشسته است و داشت درباره تیتر روزنامه در دستتان با شما حرف می زد، عامل بمب گذاری باشد؟ این درست نتیجه یك محیط آشفته و بدون مرز است، جایی كه هر كسی می تواند «هیچ كس» باشد؛ و این نقطه عطف تولد انحراف و سوءاستفاده است.

حتماً دوست دارید نظر خانم دكتر را هم بدانید، بفرمایید: افراد در سنین مختلفی وارد روم ها می شوند كه در بین آن ها نوجوان ها و جوان ها كم نیستند، این شرایط سنی اقتضای كسب اطلاعات زودرسی مثل مطالب مستهجن را ندارد برای همین دریافت اینگونه مطالب بی شك ساختار و ساختمان ذهنی شان را مورد حمله قرار می دهد. بعلاوه اینكه یادمان نرود یكی دیگر از مشكلات وابستگی افراد به «آن» شدن های مكرر همین عطش دانستن است چرا كه این احساس وجود دارد كه در غیر این صورت (آن شدن) چیزی را از دست می دهد و در نتیجه دچار احساس كمبود می شود.

خانم دكتر نكته جالبی را هم برای محك زدن افراد اطرافمان گفت تا به راحتی بفهمیم چه كسانی معتاد شده اند و چه كسانی هم هنوز در دام گرفتار نشده اند: عادت كردن به چت، كم كم باعث منزوی شدن و مطرح شدن فردگرایی می شود، برای فرد فقط برآورده شدن نیازهای خود و نیازهای طرف مقابل اهمیت پیدا می كند و ارتباط فردی به شدت جای نشست و برخاست های گروهی را می گیرد.

كوچه تنگه بله! چت روم قشنگه بله!

همه چیز مدرن شده است. دنیا دنیای انفجار اطلاعات و عصر اعجاز و ایجاز است. خرید اطلاعات، فروش اطلاعات، تبادل اطلاعات، حتی نوع جنگیدن آدم ها هم عوض شده است. دیگر با چوب و چماق و تانك و گلوله به جان هم نمی افتند.

 الآن آدم ها با روان هم بازی می كنند، همان جنگ روانی و تاكتیك های متعددی كه سیدمهدی شریفی چند وقتی هست در تلویزیون برایش وقت گذاشته.

 خب نظری وجود دارد و آن اینكه ازدواج هم از این دنیای مدرن عقب نمانده، آدم ها ترجیح می دهند اول با افكار هم آشنا شوند، بعد... به هر حال وقتی بدون خواستگاری و مراسم مقدماتی و رفتن به یك گوشه دنج برای مثلا گفتن حرف های خودمانی ولی در اصل شمردن گل های قالی و تعارفات الكی و آخر سر هم از آب و هوا حرف زدن، می شود از كنج دنج خانه ات با طرف مقابل راحت راحت حرف بزنی، چرا اینكار را نكنی؟!!

اما به گفته بروبچ چت باز حرفه ای و فوق حرفه ای، دوست های اینترنتی اصلا قابل اعتماد نبوده و نمی توان روی آنها به عنوان یك دوست واقعی حساب كرد. (چشم بسته غیب گفتم؟! )بیشترشان برای سرگرمی، شیطنت و پركردن اوقات فراغت خود از چت استفاده می كنند.

80 درصد چت بازان عزیز(!) شناخت طرف مقابل خود را غیرممكن می دانند و درصد بیشتری معتقدند نمی توان از این طریق به احساسات واقعی طرف مقابل پی برد. با این حال عده ای از این راه برای آشنا شدن با فرد مورد علاقه خود و ازدواج با او استفاده می كنند(!)

 خب همیشه استثنائاتی وجود داشته ما كه بخیل نیستیم! بله اصلا نگران حال خانم دكتر نباشین كه ایشان همچنان پشت خط هستند؛ دكتر ایزدخواه ازدواج از این طریق را «غیرمعقول» می داند و علتش را دارا نبودن فاكتورهای اصلی آشنایی افراد بیان می كند. مثل پذیرش و تناسب ظاهری فرد، رفتار كلامی و غیركلامی و صداقتی كه فرد در كلام و رفتار خود بروز می دهد و... او می گوید: «آدم ها در نوشتن ایده آلی برخورد می كنند، از استعاره ها و تشبیه هایی استفاده می كنند كه زمینه واقعی نداشته و بار احساسی شدیدی را القا می كند كه واقعیت ندارد و فرد را به خطا می اندازد.خیلی ها از مهارت های نوشتاری قوی برخوردار هستند و می توانند زمینه را برای ازدواج فراهم كنند، در حالی كه ممكن است با نقاب های دروغینی وارد شوند و باعث ایجاد مشكل روانی و عاطفی در طرف مقابل شوند. ایجاد یك رابطه درست مشروط بر صداقت است كه صداقت هم در یك اتاق مجازی بدون وجود هیچ عنصری از واقعیت و حقیقت و یا خوش بینانه تر، ملاك و معیاری برای سنجش صداقت، وجود خارجی ندارد، درواقع همه چیز اتاق های مجازی، مجازی است، حتی صداقت و ابراز علاقه افراد...»

الو حاج آقا نظر شما چیه؟

قرار نیست احساس شرم و حیا با حضور تكنولوژی و ورود به دنیای مجازی كمرنگ شود یا از بین برود، قرار است؟ ما می خواهیم از تكنولوژی برای راحتی خودمان استفاده كنیم نه فراموشی اصل و گذشته و آیین و مذهبمان. قرار نیست فكر كنیم چون دیده نمی شویم و نمی بینیم همه چیز ندیده گرفته می شود.

 بعضی دلیل صحبت با جنس مخالف از راه چت را اینگونه عنوان می كنند كه به علت حذف عنصر «نگاه» و «صدا» گناهی را مرتكب نمی شوند. اما ما ضمن خداحافظی با خانم دكتر به سراغ آقای كاووسی، عضو كمیته اخلاق آموزش و پرورش و مسئول همكاری حوزه علمیه با این وزارتخانه رفتیم و در این رابطه و درباره حد و مرزهای دین در استفاده از تكنولوژی خصوصاً ایجاد ارتباط ازطریق چت با او گپ زدیم. او می گوید: «حضرت علی(ع) در نامه 31 نهج البلاغه و خطاب به امام حسن(ع) می فرمایند: فرزندم قبل از اینكه تو را توصیه كنم به نماز، روزه، جهاد و واجبات دین، تو را توصیه می كنم به رفع شبهات دینی.» و بعد هم اضافه می كند: نشناختن دین علت پذیرش توجیه است. تكلیف نوع صحبت هایی كه بین محارم صورت می گیرد از طرف اسلام كاملاً روشن و واضح است. اسلام دین محبت و گسترش و عشق ورزی است. مخالف رابطه برقرار كردن هم نیست، بلكه مخالف رابطه سوء است، رابطه ای كه ایجاد فساد كرده و مضر به حال فرد و جامعه باشد. فرقی نمی كند این رابطه ازچه راهی بین دختر و پسر صورت می گیرد، ولی وقتی مخرب است و منع می شود كه به قصد لذت بردن، شوخی، خنده و سوءاستفاده ازطرف مقابل ازطریق نوشتار، عكس، تصویر و... باشد. در جایی كه رابطه باعث مختل شدن زندگی، انحراف افكار، بیان حرف های تحریك آمیز و... شود بحث حرمت پیش می آید و رابطه منع می شود.»

ظرفیت داشته باش

اتاق های چت هم مانند هر وسیله مدرن دیگر بسته به كاربر متفاوت می شود، همین انرژی هسته ای كه شدیداً حق مسلم ماست و حتی البرادعی هم همین جمله رو اعتراف كرد، با كمی شیطنت و حماقت كاربر می تواند دنیایی را به آشوب بكشد.

جناب كاووسی درباره دیدگاه اسلام نسبت به تكنولوژی هم نكته های جالبی گفت:« بزرگان دین ما همیشه پیشروبوده اند و در ارتباط برقرار كردن با دیگران و همچنین در جنگ ها از بهترین نوع و به روزترین تكنولوژی استفاده می كردند. مثل دعوت به دین اسلام و برقراری ارتباط با دنیا كه پیامبر آن زمان ازطریق فرستادن نامه انجام دادند و یا در جنگ خندق پیامبر از تكنیك كندن گودال برای جلوگیری از پیشروی دشمن استفاده كردند؛

 اسلام هم به تكنولوژی اهمیت می دهد، هم خود، سردمدار گسترش و پایه گذار خیلی از علوم است. اما متأسفانه امروزه ایران بیشتر مصرف كننده تكنولوژی است تا عرضه كننده آن، برای همین هم اغلب در دایره ضعف فرهنگی و مصرفی نسبت به آن پدیده گرفتار است. چراكه قبل از ارائه هر تكنولوژی برای مخاطب باید فرهنگ استفاده از آن ترویج شود.

 مسئله نداشتن فرهنگ استفاده از یك تكنولوژی جدای سوءاستفاده های از آن است. اما وقتی فرهنگ استفاده از یك تكنولوژی نباشد بطور ناخودآگاه سوءاستفاده از آن هم بوجود می آید. باید افكار مردم درجهت استفاده درست و سازنده از تكنولوژی روشن و شفاف شود.» پنجره اتاق را می بندم، روبروی كامپیوترم می ایستم، عطر باران و خاك خیس شده باغچه دلم را برده است اما چندنفر از رفقا برایم «آف» گذاشته اند؛ مغناطیس شیرینی است و نمی شود از آن فرار كرد، مثل سایر پدیده های نوظهور؛ منتهی اصل داستان همان اعتدال است؛ هرچیزی اگر سرجایش باشد، اشكالی ندارد. چه بسیار اطلاعات خوب و به روزی كه از همین چت روم بدست آوردم و چه بسیار خبرهای داغ و جنجالی را كه از همین پنجره كوچك پرهیاهو گرفته ام و... حتی چه تأسف ها كه از لینك های اهدایی(!) بچه ها در همین اتاق بر وجودم نشسته است و چه جریان هایی كه از همین اتاق كوچك به بمبی اینترنتی و قابل تأمل تبدیل شده است... پدیده، پدیده فوق العاده ای است، ما بعضی وقت ها كم ظرفیتی نشان می دهیم... فعلاً می خواهم كمی زیر نم باران، هوا بخورم، بعداً جواب «آف»های بروبچ را می دهم...

و البته كه این همه قصه نبود...

منبع: نسل سوم کیهان