زمان طلایی فرار از خانه!

امروزه درصد زیادی از کودکان و نوجوانانی که فکر فرار از خانه را در سر می‌پرورانند، در خانواده‌هایی زندگی می‌کنند که با مشکلات مالی، فقر، خشونت والدین، اعتیاد انزوای شخصی و... همرا‌ه‌اند و از این رو، فرزندان به نقطه‌ای می‌رسند که تحمل شرایط موجود را نداشته و تنها راه حلی که به فکرشان می‌رسد؛ فرار است!

"ژاک بورسا" فرار را مكانیسمی در جهت یافتن مجال اثبات وجود می‌داند، برای فردی كه در خانه، چنین فرصتی را نیافته است.

ناآگاهی کودکان

متاسفانه طی سال‌های اخیر؛ شاهد افزایش آمار کودکان از محیط خانه بوده‌ایم، موضوع مهمی که ابعاد گسترده‌ای را به خود اختصاص داده است. قابل تامل آن که، اغلب افرادی که از خانه فرار می‌کنند، پسران هستند. بر اساس گزارش‌های اورژانس اجتماعی سازمان بهزیستی 100 پسر در 6 ماهه نخست سال 96 از خانه فرار کرده اند.

البته این در حالی است که خانواده‌ها در مواجهه با فرار فرزندان از خانه، نسبت به فرار فرزندان دختر حساسیت بیشتری نشان می‌دهند، به همین دلیل، بسیاری از موارد فرار فرزندان پسر عنوان نمی‌شود و در نهایت آمار دختران فراری بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد.(1)

بر اساس پژوهش‌های اجتماعی، عمده دلیل بالا بودن آمار فرار پسران از منزل، خلا عاطفی و احساسی میان آن‌ها با والدین است. البته قرار گرفتن در جمع دوستان و تحت تاثیر بودن نیز جایگاه ویژه‌ای برای رخداد این معضل اجتماعی دارد.

زمان طلایی فرار از خانه!

باید توجه داشت که به ساعات اولیه‌ی فرار فرد از منزل، "زمان طلایی" گفته می‌شود. چرا که ممکن است در این مدت آسیب جدی به روح و جسم کودکان فراری وارد آید که غیر قابل جبران است و از آن جایی که عموما، در جامعه‌ی ما، کودکان با آگاهی‌های لازم و ضروری آشنا نیستند، بیشترین ضربه را خواهند خورد. اما اگر آگاهی‌های اولیه از آسیب‌های فرار از خانه، به فرزندان آموزش داده شود، احتمال بازگشت آنان در ساعات اولیه افزایش چشم‌گیری خواهد یافت.

گزارش‌های نیروی انتظامی نشان می دهد که پلیس روزانه 90 نفر از جوانان فراری را دستگیر می‌کند که قربانی تجاوز و غیره شده اند و اکثر آن ها در ترمینال‌ها، ایستگاه‌های راه‌آهن  و پارک‌ها به سر می‌برند.

عوامل فرار از خانه

فرار فرزندان از کانون خانواده، دلایل گسترده و متعددی دارد که هر کدام از آن‌ها، از اهمیت خاصی برخورداراند. اما در میان تمامی این عوامل برخی از آن‌ها در اولویت قرار دارند که عبارتند از:

- استقلال شخصی
- جلب توجه دیگران
- روابط نامطلوب دوستی
- رهایی از فشارهای خانوادگی
- عدم برآورده شدن خواسته‌های اولیه

راهکار کاهش فرار از خانه

باید توجه داشت که هزینه‌های فرار از خانه، برای یک جامعه بسیار زیان‌بارتر از هزینه‌ی پیشگیری از این معضل است. بنابراین مطلوب است که خانواده‌ها و نیز مسئولین و کارشناسان اجتماعی و آموزشی، توجه خود را بر آگاهی بخشی و ارائه‌ی آموزش‌های لازم در این زمینه، متمرکز کنند تا ضمن پیشگیری از این قبیل رویدادهای هنجارشکنانه، بستری برای احساس امنیت و آرامش در کانون خانواده ایجاد شود.

در این راستا برخی از راهکارهای ارائه شده از سوی روانشناسان اجتماعی برای کاهش آمار فرار، عبارتند از:

- آگاهی بیشتر والدین از نیازهای فرزندان
- ایجاد امکانات آموزشی و درمانی رایگان برای خانواده‌های آسیب پذیر
- ایجاد امکانات لازم برای کسب مهارت شغلی برای نوجوانان بی‌علاقه به تحصیل
- تلاش ویژه برای درمان والدین معتاد
- ساماندهی و حمایت از کودکان کار
- تقویت نظام روان شناسی و مددکاری در دوره‌های مختلف تحصیلی

پی نوشت:
1- آخرین آمار فرار پسران از خانه، مشرق نیوز

---