أوقاف حضرت زهرا عليها السلام

سيد محسن امين مى گويد: حضرت زهرا عليها السلام هفت باغ داشت كه وقف بنى هاشم و بنى المطلب نمود و على عليه السلام را ناظر و متولى آنها برگزيد و بعد از امام على عليه السلام، امام حسن عليه السلام و پس از وى امام حسين عليه السلام و همچنين در هر زمان به بزرگ فرزندان خود توليت و نظارت داد.

ثقة الاسلام كلينى از امام صادق و امام باقر عليهما السلام آورده كه فاطمه عليها السلام به هفت باغ وصيت كرد با اين نام ها:

العوان، الدلال، البرقة، المثبب، الحسنى، الصافيه وما لام ابراهيم «1».

گفتار نام آوران و دانشمندان درباره حضرت زهرا عليها السلام

زين العرب به نقل از شرح المصابيح مى گويد:

فاطمه، بتول [گسسته ] نام گرفت چون از جهت فضيلت و ديانت و تبار، زنى از ميان زنان نتوانست هم گون او باشد.

هروى به نقل المناقب:

فاطمه، بتول [منقطع ] نام گرفت چون منقطع النظير بود.

كمال الدين محمّد بن طلحه الشافعى:

به فضيلت سجاياى منصوص، اختصاص يافت كه منحصر به او بود و به فضيلت ويژگى هايى متمايز شد كه در لفظ نبوى آمده بود و به صفات شرف ممتاز گشت كه روان هاى گرانمايه براى دست يابى به تنها يكى از آنها، رقابت مى كنند...

شمس الدين محمّد بن احمد بن عثمان ذهبى:

مفاخر او فراوان است، او بردبار، ديندار، نيكوكار، قانع و سپاس گوى بود.

سليمان كتانى، نويسنده مسيحى لبنانى:

فاطمه پاكدامن، دخت فضيلت هاى پيامبر بود، خصلت هايى كه با نبوغ اخلاق و خلّاقيت، پربار شده بود. تن نزار او، آوند روح شفاف بود تا اينكه در آن سرچشمه اى كه پدرش از آن طلوع كرد محو شد.

عايشه:

هرگز كسى برتر از فاطمه- جز پدر او- نديدم.

بنت الشاطى دانشمند مصرى:

او محبوب ترين دختر [پيامبر] در ميان دخترانش بود و شبيه ترين كس از جهت خلق و خوى و خلقت به پدر خود بود... خداوند تقدير كرد كه [از بين خواهرانش تنها او] ظرف مطهر سلاله مطهر باشد و رويشگاه پاك درخت تنومند اشراف آل بيت پيامبر...».

استاد احمد شمس باصى در كتاب خود «نفحات من سيرة السيده زينب»، آورده:

فاطمه در ميان زنان دنيا بهترين بود و سرور زنان خواهد بود در آخرت.

دكتر على ابراهيم حسن گفته است كه:

زندگى فاطمه برگى منحصر به فرد است در ميان برگ هاى تاريخ كه انواع عظمت ها را در او لمس مى كنيم... ما، در برابر شخصيتى قرار داريم كه توانست در جهانى پديدار شود در حالى كه دورادور او هاله اى از فرزانگى و شكوه فرا گرفته بود، فرزانگى كه منبع آن كتاب هاى فيلسوفان و دانشمندان نيست بلكه تجارب روزگار است كه لبريز از دگرگونى ها و پيشامدهاى ناگهانى است و شكوهى كه نه از پادشاهى يا ثروت كه از اعماق جان او سرچشمه گرفته بود. شايد عظمت فاطمه بود كه عايشه را واداشت تا بگويد: كسى برتر از فاطمه نيافتم مگر پدر او «2».

پی نوشت:
1- أعلام النساء: على محمّد على دخيّل به نقل از اعيان الشيعه: 2/ 488 والكافى: 7/ 48.
2 - اين مطالب از كتاب اعلام النساء، استاد على محمّد على دخيّل برگرفته شده است.

---

منبع : پایگاه عرفان