کشتی مطلا، در غم سانچی غرق شد

مردم ما به تازگی درغم از دست دادن سی تن از جوانان برومند این سرزمین، در جدال دریای بی منتها و آتش بی پایان، به سوگ نشسته اند و خانواده های قربانیان، از شوک از دست دادن عزیزان شان بیرون نیامده اند. از سوی دیگر،  مردم دغدغه مندی که در زیر بار فشار اقتصادی، کمرشان خمیده، چند روزی است که لب فرو بستند تا ببینند که صدای اعتراضات شان، در دولت مردان تاثیری داشته یا خیر، شنیدن خبر رونمایی از این اثر مطلای هنری خوشایند نبود.

حقیقت "کشتی مطلا" چیست؟

"قرآن کشتی مطلا"، بیست و ششمین اثر سید علی اصغر موسویان هنرمند و کاتب قرآن کریم است که در بیست وهفتم دی ماه در موزه آستان مقدس کریمه اهل‌بیت (س) رونمایی شد. قرآن مزبور از چوب ساخته شده و بدنه آن از ورق برنز بوده که پس از اتمام حکاکی آیات، بر روی آن آب طلا خورده است. در کشتی مطلا، مجموعا ۱۴۰ گرم طلا بکار رفته و هزینه  ۴٠ میلیون تومانی  آن توسط شخص هنرمند پرداخت شده است. این کشتی اهل بیت علیهم السلام در ۳۰ فروردین سال ۱۳۹۷ شمسی، برابر با سوم شعبان سال۱۴۳۹ هجری، در سالروز میلاد سرور آزادگان، حضرت اباعبد الله الحسین (ع)، طی مراسم ویژه ای که در کربلا برگزار می شود، به موزه آن آستانه اهداء خواهد شد.
آقای موسویان تا کنون قرآن هایی را مبتکرانه خلق اثر کرده که بدون تردید در نوع کار هنری، بی نظیر است. او در دو سال گذشته دو قرآن را بر روی کاغذی ویژه وبا خط نستعلیق نوشته وحواشی آن را با  احادیث و روایات ولایی زینت داده است. قرآن دیگر را در بیست وهفت لوح مسین  با لایه ای بسیار نازک نوشته، با طلا مزین کرده و در مراسم میلاد امیر المومنین (ع)، در رواق حضرت ابوطالب (ع) به آستانه علوی اهداء کرده است.

ساختن «کشتی و قرآن مطلا» را چگونه باید ببینیم و تفسیر کنیم؟!

گر چه خبر «قرآن مطلا» در روزهای اخیر، احساسات بسیاری را جریحه دار کرد، اما  این می تواند آغازی باشد بر توجهی مبارک که در میان دعواها و مناظرات بیهودۀ سیاسی، ما توجه مضاعفی پیدا کنیم به برخی اصول  فراموش شده، توجه به فقرا و محرومان. شاید باید یک بار دیگر توجه کنیم که هدایا و نذورات خود را چگونه صرف کنیم تا به سیرۀ ائمه(ع) نزدیکتر باشد.
اگر بنا را بر این  بگذاریم که هیچ بیکاری در کشور ما وجود ندارد، هیچ کارگر و کارمندی هم زیر فقر نیست و در بیرون از جهان اسلام هم هیچ انسان محروم و فقیری نیست که به حکم «انسان» بودن و «انسانیت» به یاری مادی ما نیازمند باشد و گیریم که هیچ کار فرهنگی یا هنری ضروری تر و مهم تری هم در جامعه اسلامی وجود ندارد که این قبیل هزینه ها برای آن صرف شود، آیا باز هم «قرآن مطلا» با سیره و سنت رسول توحید و عدالت ناسازگار است؟ آیا این در جهت حرکت سوی جامعۀ توحیدی و عادلانه است؟
حال اگر از آن فرض دست بکشیم و به جامعه و واقعیت های آن سری بزنیم، چه؟ گیریم که قرآن مطلا کار درستی است. آیا با توجه به وجود فقط صد خانوادۀ زیر فقر در جامعه، آیا نگارش قرآن مطلا با سیره و سنت رسول خدا(ص) سازگار است؟ یا با سنت جاهلیتی که آن حضرت به مبارزه با آن پرداخت؟
بنا را بر این می گذاریم که هیچ بیکاری در کشورهای اسلامی وجود ندارد، هیچ کارگر و کارمندی هم زیر فقر نیست و در بیرون از جهان اسلام هم هیچ انسان محروم و فقیری نیست که به حکم «انسان» بودن و «انسانیت» به یاری مادی ما نیازمند باشد و گیریم که هیچ کار فرهنگی یا هنری ضروری تر و مهم تری هم در جامعه اسلامی وجود ندارد که این قبیل هزینه ها برای آن صرف شود، قبول؛ آیا باز هم «قرآن مطلا» با سیره و سنت رسول توحید و عدالت ناسازگار نیست؟ آیا این حرکت در جهت خلاف حرکت آن بزرگوار به سوی جامعۀ توحیدی و عادلانه نیست؟
حالا اگر از آن فرض دست بکشیم و به جامعه و واقعیت های آن سری بزنیم، چه؟ گیریم که قرآن مطلا کار درستی است. آیا با توجه به وجود فقط صد خانوادۀ زیر فقر در جامعه، باز هم باید بر خلاف سیره رسول خدا و امیرمومنان ـ علیهما السلام ـ آنان را نادیده گرفت و به کاری ازین دست پرداخت؟ در آن صورت، آیا قرآن مطلا با سیره و سنت رسول خدا(ص) سازگار است یا با سنت جاهلیتی که آن حضرت به مبارزه با آن پرداخت؟

پاسخ صاحب اثر "کشتی مطلا" به انتقادات

خدمت مردم شریف ایران عرض می‌کنم کلیه هزینه‌های قرآن مزبور و سایر قرآن‌های قبلی به صورت کاملا شخصی پرداخت شده و هیچ یک از مسئولین در 24 سال گذشته تاکنون حتی ریالی به اینجانب در تولید آثارم مساعدت نکردند. این اثر 26 کار قرآنی حقیر است که پس از اتمام کارها و رونمایی به حرم‌های مطهر ائمه طاهرین از جمله حرم مطهر حضرت معصومه(س)، حرم حضرت علی(ع)، امام حسین(ع)، حضرت عباس، امام رضا(ع)، حرم حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) و خدمت مراجع معظم تقلید از جمله دفتر مقام معظم رهبری، آیت‌الله سیستانی در نجف با افتخار اهداء شده است.
بنده متحیرم چطور وقتی کسی در مسیر قرآن و اهل‌بیت علیهم‌السلام هزینه‌ای می‌کند تمام هجمه‌های تبلیغات منفی به سویش برپا می‌شود که به جای چنین هزینه‌هایی به افراد حقیر و نیازمند کمک شود. در این خصوص عرض می‌کنم این حرفها تازگی نداشته و تکراری است و یقینا چنین حرف‌هایی از سوی رسانه‌های تحت امر آمریکا و دولت‌های اروپایی حمایت شده و قصد تخریب ساحت مقدس قرآن اهل‌بیت و بزرگان دینی کشور را دارند. چطور وقتی آقایان بالانشین متمکن و برخی از مسئولین دولتی میلیاردها تومان در سال صرف سفرهای خارجی و تفریح به نقاط مختلف جهان می‌کنند سخنی از کمک به نیازمندان نمی‌شود اما در خصوص کارهایی مانند حقیر بایستی چنین هجمه تبلیغات وسیع را شاهد باشیم که عمدتا نیز از ناحیه رسانه‌های بیگانه می‌باشد.
پیامبر اسلام فرمودند: هرگاه شخص مومنی از دنیا برود و برگه‌ای بر روی آن که حدیثی از من نوشته باشد روز قیامت آن برگه پرده‌ای میان او و آتش خواهد بود و خداوند به ازای هر حرفی که روی آن نوشته 7 برابر پهناورتر از دنیا به او حسنه عطا می‌کند. این حدیث در کتابت قرآن که گفتار خداوند متعال است نیز صدق می کند. اگر کتابت قرآن به طلا مزین شده اشکال دارد، پس چرا در 1300 سال گذشته گنبد و ضریح امام معصوم(ع) به طلا و نقرجات مزین شده است؟

سخن پایانی
کوتاه سخن آنکه در سال 90 ئقرآن طلاکوبی را یه حضرت آقا تقدیم کردند و ایشان آن را به آستان مقدس حضرت رضا(ع) اهدا فروده ودر ذیل آن از دستخط خوش نویس آن تجلیل کردند و از مطلا بودن آن  سخنی در میان نیاوردند. یعنی آن که هر چند هنر وهنروری ارزشمند است اما اصالت کلام خداوند ومعصومین (ع) را با عمل باید پاس داریم. آن جا زر وزیور به کار مردم نیاید و فقط در کنج موزه ها جا خوش کند، پرداختن به آن ضرورتی ندارد.

پی نوشت:

1- ساختن «کشتی و قرآن مطلا» را چگونه باید ببینیم و تفسیر کنیم؟!،«تابناک»؛ ۲۹ دی ۱۳۹۶
2- پاسخ صاحب اثر "کشتی مطلا" به انتقادات،تسنیم،۲۹ دی ۱۳۹۶ 

---