درس پنجم: اسم – جنس و تعداد

جنس اسم زبان مصری باستان دو جنس مذکر و مؤنث دراسامی تفاوت قایل می‌شود. اسامی مذکر هیچ پسوند مشخصی ندارند و صرفاً از چند حرف بی صدا تشکیل شده اند که ریشه کلمه به حساب می‌آیند. کلمات مونث به نشانه تختم می‌شوند . در ترجمه این کلمات ضروری است که قبل از ت یک نقطه هم گذاشته شود تا معلوم شود که ت به ریشه کلمه تعلق ندارد.

• بعضی از نامها به ت ختم می‌شوند اما مذکر هستند. یعنی ت به ریشه کلمه تعلق دارد . مثال:
• اسامی شهرها ، ایالتهای مصر و کشورهای بیگانه از نظر دستوری مؤنث محسوب می‌شوند چه ت داشته باشند و چه نه مثال:

جمع یا مفرد بودن اسامی در مصری ، مانند زبان هم ریشه اش عربی ، سه نوع اسم وجود دارد: مفرد ، جمع و مثنی . اسامی مثنی برای چیزهایی به کار می‌رود که به دو شی دلالت دارند مانند چشم ، پا، دو بخش مصر ( علیا و سفلی) که شرحشان را در جدول زیرمی بینید:

اسامی جمع را می‌توان به روشهای متعددی نشان داد: 

• اولین استفاده از نشانه توضیحی جمع است. 3 خط راست جمع بودن را نشان داده و همیشه در آخر کلمه ظاهر می‌شود:

• راه دوم ، 3 بار نوشتن اندیشه نگار است:
• راه سوم ، 3 بار نوشتن همه آوا نگارهای کلمه است:
• راه آخر هم 3 بار تکرار نشانه توضیحی کلمه است:

مثنی را هم به اشکال متفاوتی نشان می‌دهند: 

• 2 بار تکرار کردن آوانگار:
• 2 بار تکرار نشانه توضیحی :
• ترکیبی از 2 حالت بالا

واژگان

بازگشت