چشمان دردسرساز

شاید دقایقی نمی گذرد كه طاقت تان تمام می شود و تسلیم این دو پلك نازك و لطیف می شوید. الحق كه نعمت بینایی چه نعمت بزرگی است كه خداوند در اختیار آدمی قرار داده است.

شاید دقایقی نمی گذرد كه طاقت تان تمام می شود و تسلیم این دو پلك نازك و لطیف می شوید. الحق كه نعمت بینایی چه نعمت بزرگی است كه خداوند در اختیار آدمی قرار داده است. اما این نعمت بزرگ هم مانند همه نعمت های الهی حد و حدودی دارد و ما مجاز نیستیم كه هرگونه كه خواستیم از آن بهره ببریم. نگاه كردن، چندان هم كم هزینه نیست و سلسله ای از اعصاب و مغز را با خود همراه می كند و سپس عقل و فكر آدمی را مشغول كرده و آدمی را به دنیاهای گوناگون و گاه زشت و ناپسند هدایت می كند. از این رو آدمی باید عنان و اختیار چشم را در دست داشته باشد. كه به قول بابا طاهر:
ز دست دیده و دل هر دو فریاد
كه هرچه دیده بیند دل كند یاد
امیرمومنان(ع) در وصف صفات پارسایان هم از این موضوع یاد می كنند و می فرمایند: پارسایان چشمان خود را از محرمات می پوشانند. موضوع این نیست كه نمی بینند، بلكه اگر دیدند، دل و دیده خود را از آن منصرف می كنند.
اندكی درنگ! نگاه نامطلوب، فقط نگاه به نامحرم نیست. حتما دیده اید كه وقتی به دیدار اقوام می رویم، گاه كسانی هستند كه مدام سرك می كشند تا ببینند چه چیزی اضافه شده است. و اگر در این جست وجو چیزی مشاهده كردند فورا به روی صاحبخانه آورده و گاه از بهای آن جویا می شوند. یا مثلا گاه مشاهده می كنیم كه كسانی رفت وآمدها را در محله و كوی و برزن به تماشا می نشینند و مردمان را با نگاه خیره خود آزار می دهند. گاه مردمان حتی از خرید مایحتاج روزمره خود در عذابند و از چشمان جست وجوگر این افراد پرهیز می كنند و... .
اما پارسایان در این مواقع چشم های خود را می پوشانند و نگاه خود را منصرف می كنند تا دریچه نگاهشان بر چیزهای نامربوط بسته باشد و نیز باعث آزار و اذیت دیگران نشوند. امام علی(ع) در وصف پارسایان فرمودند:
« (آنان) دیدگان خود را از آنچه خداوند حرام و ممنوع كرده، می پوشانند».

منبع:همشهری انلاین