عزت ثروت آفرین

زندگی ما با همه داستان های كوچك و بزرگش و تلخ و شیرینش، فرصتی برای پر شدن انسان از انسانیت است كه از مهم ترین عناصر این انسانیت، حس عزتمندی و رضایتمندی از خویشتن است.

زندگی ما با همه داستان های كوچك و بزرگش و تلخ و شیرینش، فرصتی برای پر شدن انسان از انسانیت است كه از مهم ترین عناصر این انسانیت، حس عزتمندی و رضایتمندی از خویشتن است. متأسفانه خانواده هایی كه تفكر مادی دارند برای راضی كردن درون خویش، سعی در به دست آوردن ثروت بیشتر دارند و معتقدند كه «ثروت بیشتر، عزت بیشتر»؛ این منطق ممكن است مبتنی بر برخی واقعیت های اجتماعی به نظر برسد ولی اگر با دیده حقیقت بنگریم متوجه خواهیم شد كه در این موارد عموما باید عزت درونی خویش را بفروشیم تا با آن ثروتی دست و پا كنیم و بعد با همان ثروت به دست آمده، عزتی بیرونی بخریم.

غافل از اینكه عزت درونی وابسته به هیچ واسطه ای مانند ثروت و قدرت و هیچ چیز دیگری نیست و تنها از درون انسان می جوشد و با از بین رفتن این واسطه ها از بین نمی رود. ولی عزت بیرونی به واسطه های بیرونی وابسته است و با از بین رفتن آنها، این نیز از بین می رود. عزت درونی خود مایه كسب ثروت است، چنانچه ثروت هم از بین برود باز عزت از بین نمی رود و مثلا در ورشكستگی مالی، ورشكستگی روحی اتفاق نمی افتد. اما ثروتی كه می خواهد عزت بیاورد یقینا با از بین رفتنش، عزت را نیز از بین می برد و باز دوباره نارضایتی درونی و باز دوباره احساس خالی شدن و خالی بودن از درون را ایجاد می كند. شخصی كه از درون عزیز و آرام است را نمی شود از بیرون ذلیل و ناآرام كرد ولی شخصی را كه از بیرون عزیز و آرام است می توان از همان بیرون، ذلیل و ناآرام كرد.

و لذا دنیای فاسق، اراده كرد حسین (ع) عزیز را با پول و زور و تزویر ذلیل كند اما نه تنها ناكام ماند و نتوانست آقا را ذلیل كند بلكه سببی شد تا عزت درونی حسین(ع) ظهور بیرونی هم پیدا كند و عزیزتر شود. پس سزاوار است راه او را برویم تا زندگی باعزت داشته باشیم و «عزتمان ثروت ساز» باشد نه «ثروتمان عزت ساز».

منبع:همشهری انلاین