روی پای خودت بایست!

 محیطی كه پر است از چالش های جدید: درس خواندن، انجام تكالیف، همراهی با كلاس، تبعیت از قانون های مدرسه، پابه پای همكلاسی ها پیش رفتن و.... این رویارویی ها، نیاز جدیدی را برای «تنظیم كردن» افكار، احساسات، رفتارها و بهبود آنها در كودك به وجود می آورد.

بخش خانواده ایرانی تبیان

 محیطی كه پر است از چالش های جدید: درس خواندن، انجام تكالیف، همراهی با كلاس، تبعیت از قانون های مدرسه، پابه پای همكلاسی ها پیش رفتن و.... این رویارویی ها، نیاز جدیدی را برای «تنظیم كردن» افكار، احساسات، رفتارها و بهبود آنها در كودك به وجود می آورد. این تنظیم گری، پیش نیاز موفقیت تحصیلی در مدرسه است. شما به عنوان والدین برای كمك به فرزندتان، 2 انتخاب دارید: می توانید نقش كنترل گر و تنظیم كننده را به عهده بگیرید و دائما به او گوشزد كنید كه در هر موقعیتی چه باید بكند یا اینكه یك مربی برای رشد مهارت های خودتنظیمی او باشید. وقتی یك كودك برای یاد گرفتن دانش و مهارت جدید، به جای تكیه بر والدین یا معلمان، شخصا كوشش های خودش را شروع و مدیریت كند، یك یادگیرنده خودتنظیم است. اگر می خواهید كودكتان برای به وجود آوردن تجربه های یادگیری موفقیت آمیز روی پای خودش بایستد، به نكاتی كه مطرح می كنیم توجه كنید:

پسرم، دخترم، هدف خودت را بساز!

به كودك خود یاد بدهید كه هنگام درس خواندن هدفی برای خود داشته باشد. این هدف می تواند خیلی ساده مثل كسب یك نمره یا خیلی بهتر از آن مثل فهم درست یك موضوع درسی باشد. وقتی كتابش را باز كرد از او بپرسید برای چه می خواهی این موضوع را بخوانی؟ هدف های بلندمدت و كوتاه مدت را برای او توضیح دهید و به او بگویید كه می تواند هدف های كوتاه مدت مثل «45دقیقه مطالعه» یا «استفاده از روش خاصی برای درس خواندن» را در راستای یك هدف بلندمدت مثل «موفقیت در یك آزمون» تنظیم كند.

به خودت انگیزه بده!

سعی كنید درس ها را برای بچه ها در زندگی روزانه شان معنی دار كنید. مثلا اگر به تازگی جمع زدن را یاد گرفته، می توانید به یك میوه فروشی رفته و از او برای حساب و كتاب كمك بگیرید! یا اینكه شعری را كه به تازگی یاد گرفته، در موقعیت كاربردی خاصی با توجه به معنی آن، همخوانی كنید. انگیزه ای كه از درون نشأت بگیرد و به جایزه های بیرونی وابسته نباشد، اثر چشمگیری بر موفقیت كودكان دارد.

• برنامه خودت را داشته باش

هدف سازی و برنامه ریزی 2 برنامه مكمل و شبیه هم هستند. در مرحله برنامه ریزی، باید به كودكتان كمك كنید تا پس از تعیین هدف، راهكارهای خود را برای رسیدن به آن معین كند و بعد از آن منابع و زمان مورد نیاز را تخمین بزند. سعی نكنید به جای او این كار را انجام دهید. یك راه برای كمك به او كافیست تا تكلیف درسی اش را بپرسید؛ سپس از او بخواهید تا راهكارها، منابع و زمان پیشنهادی خود را بگوید و برای دقیق كردن آنها به او كمك كنید.

بر خودت نظارت كن

كودك شما باید درك كند كه خودش مالك یادگیری و پیشرفت هایش است. پس باید مسئولیت نظارت بر این فرایند را تا رسیدن به اهداف به عهده بگیرد. شما می توانید از كودكتان بخواهید كه تعداد دفعاتی را كه بر تكلیف معینی كار كرده، راهكارهایی كه استفاده كرده و مقدار زمانی كه برای كار كردن روی آن تمركز كرده را ثبت كند. این كار به كودك كمك می كند تا پیشرفت خودش را مشاهده كند و هر وقت لازم شد آن را تغییر دهد. شواهد نشان می دهد كه وادار كردن دانش آموزان به یادداشت برداری تأثیر زیادی بر یادگیری، انگیزش و خودكارآمدی آنها دارد.

خودت را ارزیابی كن

حالا وقت آن است كه به كودك خود بگوییم كه برگرد و به هدفی كه از اول داشتی و راهكاری كه استفاده كردی نگاه كن و براساس نتیجه ای كه گرفتی، راهكارت را نگه دار یا آن را تغییر بده. این كار به تنظیم كودك در چالش های آینده كمك می كند. با كودك خود، آزمون هایی كه تاكنون گذرانده را مرور كنید و دلیل درستی یا نادرستی پاسخ ها را با هم پیدا كنید.

راهكارهایت را در موقعیت ها تغییر بده

یادگیرنده های موفق راهكارهای مختلفی را برای انجام تكالیف دارند و به طور متنوعی در موقعیت های مختلف از آنها استفاده می كنند. كودكان در سال های اول مدرسه راه های اندكی را بلدند. شما می توانید خودتان راهكارها را بیاموزید و با الگودهی به كودكتان در یك تكلیف خاص و كمك به او در چند تكلیف بعدی برای استفاده از آن، به تدریج از او استفاده كننده مستقلی بسازید.

حواس را كنترل كن!

شما می توانید به كودكتان بیاموزید كه محیط فیزیكی مناسبی را برای مطالعه خود فراهم كند. از او بخواهید فهرستی از چیزهایی كه باعث پرت شدن حواس او می شوند، تهیه كند. همینطور به او یاد بدهید كه چطور مقدار زمان مطالعه خود را ثبت و آن را با دفعات پیش مقایسه كند. فراموش نكنید این كار او را برای پیشرفتش تقویت می كند.

منابع كمك را پیدا كن

برخلاف باور عامیانه، یك كودك خودتنظیم، منابع كمك كننده به خود را می شناسد و در صورت لزوم از آنها استفاده می كند. اما او باید بداند كه وقتی از كسی یا منبعی برای رسیدن به هدف خود كمك می گیرد، این كار را برای مستقل تر شدن انجام می دهد. شما برای ارتقای خصوصیت مثبت یاری طلبی، می توانید بازخوردهای قابل فهمی از كارهایش به او بدهید و این فرصت را ایجاد كنید تا اشكالات را خود برطرف كند.

فوت كوزه گری

انعطاف پذیر باشید! برای اینكه كودكتان را مجهز به راه های كنید كه به تدریج روی پای خودش بایستد، گاهی باید مستقیما سرمشق دهی كنید، گاهی صرفا یك هدایتگر باشید و گاهی هم باید فقط یك محیط حمایتگر و بازخورددهنده را ایجاد كنید. سن كودك را برای انجام هر یك از توصیه های بالا درنظر بگیرید و متناسب با آن سطح مورد نظر برای سرمشق دهی یا هدایت را انتخاب كنید. در نهایت، بگذارید كودكتان ابتكار عمل را به دست بگیرد. خیالتان راحت، او از عهده اش برمی آید!

منبع:همشهری انلاین