در وصیت، عدالت را رعایت كنید

در حدیثى از امام باقر(ع) مى‏خوانیم: كسى كه در وصیتش عدالت را رعایت كند، همانند این است كه همان اموال را در حیات خود در راه خدا داده باشد، و كسى كه در وصیتش ستم كند، نظر لطف پروردگار در قیامت از او برگرفته خواهد شد.

در حدیث دیگرى مى‏خوانیم:

یكى از مردان طایفه انصار از دنیا رفت و بچه‏هاى صغیرى از او به یادگار ماند. وى تمام اموال خود را در آستانه‌ی مرگ در راه خدا صرف كرد، به گونه‏اى كه دیگر مالى از او به‏جا نماند. هنگامى كه پیامبر از این ماجرا آگاه شد فرمود: با آن مرد چه كردید؟ گفتند: او را دفن كردیم. فرمود: اگر من آگاه شده بودم اجازه نمى‏دادم او را در قبرستان مسلمانان دفن كنید. زیرا او بچه‏هاى صغیر خود را رها كرده تا گدایى كنند.

در قرآن مى‏خوانیم:

بر شما واجب شد هنگامى كه مرگ یكى از شما فرا رسد، اگر مالى از خود به جاى گذارده، براى پدر و مادر و خویشان به نیكویى وصیت كند كه این حقى است بر پرهیزكاران. پس هر كس وصیت را پس از آن كه شنید عوض كند، گناهش بر كسانى است كه آن را تغییر دهند. به درستى كه خدا شنواى داناست. پس اگر كسى بترسد از این كه وصیت كننده‏اى دچار گناه یا ستم شده باشد، بر او گناهى نیست كه میان آنان را آشتى دهد. به درستى كه خدا آمرزنده‌ی مهربان است.

آیات 180 الى 182

آشنایی با قرآن کریم برای نوجوانان
جزء دوم قرآن، آیات 142 الی 252 سوره ی بقره