تبیان، دستیار زندگی
سنگ انداز دلیر(2)
سنگ انداز دلیر(2)
سنگ انداز دلیر(2)
- ای پیامبر خداة اجازه بدهید من به جنگ این کافر بروم! طالوت نگاهی به قامت نحیف داود انداخت و لبخند زد. - چه می گویی پسر، مردان قوی پنجه و سِتَبر ما از جنگ با او عاجزند
سنگ انداز دلیر(1)
سنگ انداز دلیر(1)
سنگ انداز دلیر(1)
آفتاب که بالا آمد دو لشکر مقابل هم صف کشیدند. صدای همهمه و های و هوی دو سپاه دشت را پر کرد. پرچم ها بالا سر سپاهیان در نسیم می لرزیدند. «طالوت» از جلو سپاهیان
باغ خاکستری
باغ خاکستری
باغ خاکستری
برخیز پدر! دلم هوای تو را کرده است مرد! چقدر زود چهره در خاک نشاندی! برخیز و ببین مرا! پدر جان ببین این دل سوخته ام را! ...
من یک پرنده هستم
من یک پرنده هستم
من یک پرنده هستم
فرمانروای سرزمین یمن، جنگجویی به نام «اَبرهه» بود. او هر وقت می شنید مردم مکه و شهرهای دیگر به خانه کعبه علاقه دارندو دور آن می چرخند، خشمگین می شد...
من یک پشه هستم!
من یک پشه هستم!
من یک پشه هستم!
حضرت ابراهیم (ع) پیامبر بزرگ خدا بود. او مردم را به خداپرستی دعوت می کرد. اما نَمرود که پادشاه بود، با او دشمنی داشت. نمرود می گفت: « من خدا هستم. پس همه انسان ها باید در مقابل من سجده کنند.»...
١٢) جزء پانزدهم قرآن کریم، آیات ٤٥ الى ٥٩ سوره ی کهف
١٢) جزء پانزدهم قرآن کریم، آیات ٤٥ الى ٥٩ سوره ی کهف
١٢) جزء پانزدهم قرآن کریم، آیات ٤٥ الى ٥٩ سوره ی کهف
خداوند مهربان، براى زندگى دنیا مثالى آورده و مى فرماید كه مانند آبى است كه از آسمان نازل مى شود و با آن درختان، سرسبز و پربار مى شوند؛ اما بار دیگر درختان كه با برگ و گل و میوه زینت شده بودند، خشك مى شوند.
 ٩) جزء پانزدهم قرآن کریم، آیات ١ الى ١٦ سوره ی کهف
٩) جزء پانزدهم قرآن کریم، آیات ١ الى ١٦ سوره ی کهف
٩) جزء پانزدهم قرآن کریم، آیات ١ الى ١٦ سوره ی کهف
مشركان براى خداوندِ یگانه شریكانى قرار داده بودند. بعضى از آنان فرشتگان را دختران خدا مى دانستند، برخى از مسیحیان، حضرت عیسى(ع) را پسر خدا مى پنداشتند، و گروهى از یهودیان نیز آن قدر به عزیر، احترام مى گذاشتند كه او را پسر خدا مى نامیدند.
 ٧) جزء پانزدهم قرآن کریم، آیات ٨٣ الى ٩٣ سوره ی اسراء
٧) جزء پانزدهم قرآن کریم، آیات ٨٣ الى ٩٣ سوره ی اسراء
٧) جزء پانزدهم قرآن کریم، آیات ٨٣ الى ٩٣ سوره ی اسراء
بعضى افراد هنگامى كه به نعمت و آسایش مى رسند چنان دچار خود بزرگ بینى و تكبر مى شوند كه همه كس، حتى خدا را فراموش مى كنند. این افراد وقتى هم به مشكل و گرفتارى مى رسند، چنان ناامید مى شوند كه گویى هیچ چاره اى برایشان وجود ندارد.
٦) جزء پانزدهم قرآن کریم، آیات ٧٢ الى ٨٢ سوره ی اسراء
٦) جزء پانزدهم قرآن کریم، آیات ٧٢ الى ٨٢ سوره ی اسراء
٦) جزء پانزدهم قرآن کریم، آیات ٧٢ الى ٨٢ سوره ی اسراء
در حدیثى از امام محمد باقر(ع) مى خوانیم كسى كه آفرینش آسمان ها و زمین و آمد و رفت شب و روز و گردش ستارگان و خورشید و ماه و نشانه هاى شگفت انگیز او را از حقیقت بزرگ ترى كه آن سوى آن هاست آگاه نسازد،
١) جزء پانزدهم قرآن کریم، آیات ١ الى ١٥ سوره ی اسراء
١) جزء پانزدهم قرآن کریم، آیات ١ الى ١٥ سوره ی اسراء
١) جزء پانزدهم قرآن کریم، آیات ١ الى ١٥ سوره ی اسراء
خداوند یگانه، شبى پیامبر اكرم(ص) را از مسجدالحرام به مسجدالاقصى و از آن جا به آسمان ها بالا برد تا ملكوت آسمان ها و عظمت خداى بى همتا را ببیند و جان و دلش براى هدایت بشر آماده تر گردد.
١١) جزء پانزدهم قرآن کریم، آیات ٢٨ الى ٤٤ سوره ی کهف
١١) جزء پانزدهم قرآن کریم، آیات ٢٨ الى ٤٤ سوره ی کهف
١١) جزء پانزدهم قرآن کریم، آیات ٢٨ الى ٤٤ سوره ی کهف
گروهى از ثروتمندان و اشراف مكه نزد پیامبر(ص) رفتند و گفتند: «اگر این افرادى را كه فقیرند و لباس هاى خشن مى پوشند و بوى آنان ما را آزار مى دهد، از خود دور كنى، ما مى توانیم به مجلست بیاییم، بنشینیم و به سخنانت گوش دهیم وگرنه، جاى ما در كنار این افراد نیست.
٨) جزء پانزدهم قرآن کریم، آیات ٩٤ الى ١١١ سوره ی اسراء
٨) جزء پانزدهم قرآن کریم، آیات ٩٤ الى ١١١ سوره ی اسراء
٨) جزء پانزدهم قرآن کریم، آیات ٩٤ الى ١١١ سوره ی اسراء
یكى از بهانه هاى كافران و مشركان براى این كه ایمان نیاورند این بود كه مى گفتند چرا خداوند فرشته اى را براى پیامبرى انتخاب نكرده است. خداوند یگانه به آنان چنین پاسخ مى فرماید:
٥) جزء پانزدهم قرآن کریم، آیات ٥٦ الى ٧١ سوره ی اسراء
٥) جزء پانزدهم قرآن کریم، آیات ٥٦ الى ٧١ سوره ی اسراء
٥) جزء پانزدهم قرآن کریم، آیات ٥٦ الى ٧١ سوره ی اسراء
مشركان، گروه هاى مختلفى بودند و خدایان گوناگونى داشتند. برخى از آنان فرشتگان را دختران خدا مى نامیدند، بعضى حضرت مسیح(ع) را پسر خدا مى دانستند، گروهى جن ها را معبود خود قرار داده بودند، و عده اى خورشید و ماه را مى پرستیدند.
١٠) جزء پانزدهم قرآن کریم، آیات ١٧ الى ٢٧ سوره ی کهف
١٠) جزء پانزدهم قرآن کریم، آیات ١٧ الى ٢٧ سوره ی کهف
١٠) جزء پانزدهم قرآن کریم، آیات ١٧ الى ٢٧ سوره ی کهف
درِ غار به طرف جنوب بود. هنگام طلوع، خورشید به سمت راست غار مى تابید و تا هنگام غروب، كم كم به سمت چپ مى رفت. داخل غار فضاى وسیعى بود كه اصحاب كهف در آن جا خوابیده بودند و آفتاب به آن جا نمى رسید و گرماى تابش مستقیم آفتاب، آزارشان نمى داد.