روز قدس، روز مبارزه
روز قدس، روز مبارزه
پیش گفتار:
سال هاست آخرین جمعه ماه مبارک رمضان که می آید خیابان ها را با عکس های سرزمین بیت المقدس آذین می بندد، خبرگزاری ها و رسانه ها به سرگذشت سرزمینی می پردازند که روزی اولین قبله گاه مسلمین جهان بوده است.
اما تو گیج می مانی
مکانی به این تقدس سال هاست اسیر دشمنان و اشغالگرانی شده که هر روز بیش از پیش می خواهند
آنقدر که این روزها، نه مدت هاست دیگر به خون کودکان و نوجوانان نیز تشنه اند...
آری سالهاست روز قدس می آید، مردم جمع می شوند و اعتراض خود را به این اشغالگری و کشتار خونین به سمع و نظر جهانیان و مسئولین حقوق به اصطلاح بشر نیز می رسانند اما تو مدت هاست آرزو به دل آزادی این سرزمین اشغالی مانده ایی، از روزهای پیش،از دوران کودکی که تصویر کتک خوردن کودکان و نوجوانان فلسطینی را دیده بودی تا به امروز که بزرگ شده ایی ...
حتما تو هم جمعه همراه با خانواده ات به راهپیمایی این روز بزرگ رفته ایی، مشت گره کرده ایی و اسرائیل را به نابودی محکوم نموده ایی
روزی که یادگار رهبر مهربانمان امام خمینی (ره) بود
حتما دوست داری کمی بیشتر درباره این روز بدانی، خوب با ما همراه شو و پاسخ پرسش های خود را از مطلبی که برایت مهیا نموده ایم جویا شو...
فریادهای یک کودک فلسطینی
من یک کودک فلسطینی هستم... یک انسان ... یک آزاده ... من هم حق زندگی دارم؛ آهای فریادم رامی شنوید؟
دلم یک دنیا هوای پاک می‌خواهد؛ هوایی پر از عطر گل‌های بهاری.
اما هوای این جا بوی باروت می‌دهد و غباری سیاه فضای شهرم را پر ساخته.
دلم یک دنیا هوای پاک می‌خواهد؛ هوایی پر از آرامش پر از روشنایی.
اما هوای اینجا بوی سوختگی می‌دهد، بوی سوختگی و تاریکی خانه‌ام را.
دلم یک دنیا هوای پاک می‌خواهد؛ هوایی پر از عطر باران.
اما هوای اینجا بوی خون می‌دهد، بوی خون همسالانم را که امروز باید می‌دویدند، بازی می‌کردند و می‌خندیدند؛ ولی خنده‌هایشان مدفون خاک گشت!
ثروت نمی‌خواستم ...
خانه‌ای بزرگ نمی‌خواستم...
تنها، آرامش قلب مادر و گرمی دستان پدر را می‌خواستم.
تنها، بودن در کنار خواهر و برادرانم را می‌خواستم، بدون هراس از اینکه ممکن است هر لحظه از دستشان بدهم.
دوست دارم صبح ها چشمانم را با امید باز کنم و شب ها با آسودگی خیال به بستر بروم. دوست دارم هر روز در چشمان مادر امید به آینده را ببینم نه لرزش اشک و نگرانی را.
دوست دارم اگر صدایی از گوشه و کنار شهرم می‌شنوم آواز پرندگان باشد، هیاهوی بازی دوستانم باشد و مراسم عروسی همسایگان، نه صدای بمب، گلوله و شیون زن‌ها...
امروز تولد نزدیک‌ترین دوستم بود، دوست داشتم به جشن تولدش دعوت می‌شدم نه به مراسم خاکسپاریش!
آهای فریادم رامی شنوید؟
من یک کودک فلسطینی هستم...
اما هوای اینجا...
راستی، دوستانم به کدامین جرم کشته شدند!؟
روز جهانی قدس
در 16مرداد 1358، پس از بمباران جنوب لبنان توسط نیروهای دفاعی اسرائیل، امام خمینی(ره) از مسلمانان جهان خواست تا آخرین جمعه ماه رمضان را به عنوان «روز قدس» انتخاب کنند. روز جهانی قدس، مناسبتی رسمی در جمهوری اسلامی ایران است که در حمایت از ملت فلسطین برگزار می‌شود. امام خمینی(ره) درباره روز قدس فرمودند: «روز قدس فقط روز فلسطین نیست، روز اسلام است. روز قدس، جهانی است و روزی نیست که فقط اختصاص به قدس داشته باشد. روز مقابله مستضعفین با مستکبرین است.»
می‌دانید که همه ساله در ایران مردم قبل از اقامه نماز جمعه به راهپیمایی در حمایت از مردم فلسطین می‌پردازند. در شماری از کشورهای اسلامی نظیر ترکیه، اندونزی، بحرین، لبنان، پاکستان و حتی برخی کشورهای غیر اسلامی نظیر ایالات متحده آمریکا و انگلستان نیز، تظاهراتی در بعضی از مراکز اسلامی و با حضور مسلمانان و غیر مسلمانان برگزار می‌شود.
آری، روز قدس نماد وحدت و اراده امت اسلامی در مقابل جنایات رژیم صهیونیستی در فلسطین، غزه و دیگر کشورهای اسلامی می‌باشد. روز ایستادگی مستضعفان عالم، علیه مستکبران و روز فریاد مظلومیت ملتی است که با خون فرزندان خود پرده از چهره کریه رژیم غاصب صهیونیستی برمی دارند.
سکوت انسان‌ها یعنی نشنیدن فریادهای کودکان فلسطینی و نادیده گرفتن ضجه مادرانی داغ دیده. بیایید در مقابل کشتار زنان و کودکان مظلوم فلسطینی که دل هر مسلمانی را به درد می‌آورد در راهپیمایی آخرین جمعه ماه مبارک شرکت کنیم.
راستی، کودکان فلسطینی به کدامین جرم کشته شدند!؟
مرکز یادگیری سایت تبیان - تهیه: مریم عرفانیان
پیشگفتار و تنظیم: مریم فروزان کیا