کلاه هوشمند
کلاه هوشمند
تبیان: بسیار خوش آمدید به هشتمین جشنواره پروژه های دانش آموزی تبیان. لطفا خودتان را معرفی کنید:
به نام خدا و با سلام. خسته نباشید. سوگل شیر مردی هستم. از مدرسه راهنمایی سیمای نور.
کار من ساخت کلاه هوشمند است به راهنمایی معلم پروژه ام خانم جمشیدی.
این یک کلاه هوشمند است در مقابل میزان نور. وقتی نور از مقداری کمتر می شود چراغ روی این کلاه خود به خود روشن می شود و علت آن وجود حس گری است که در پشت آن قرار دارد.
این حس گر نوری به یک مدار وصل است و آن هم به کلید، باطری و چراغ وصل است. در این کلاه به طور کلی سه قطعه خیلی مهم قرار دارد که بدون آن ها کارکرد این کلاه غیر ممکن است. اولین قطعه حس گر نوری (فوتورزیتانس) است، دومین قطعه پتانسیومتر است که مقدار حساسیت دستگاه را نسبت به نور مشخص می کند و سومی رله است که نقش کلید را در مدار بازی می کند.
در ابتدا حس گر مقدار نور را دریافت می کند سپس آن را به پتانسیومتر انتقال می دهد. پتانسیومتر طبق حساسیتش به نور تشخیص می دهد که مقدار نور کافی است یا نه و اگر نور کم باشد و نیاز به روشن شدن چراغ باشد آن را به رله می فرستد و رله مثل کلید چراغ را روشن می کند.
کاربرد در نظر گرفته شده آن در ابتدا برای کارگران ساختمان، کارگران معادن و آتش نشانان عزیز می باشد.
مزیت این وسیله هزینه تولید پایین آن است. ولی برای به تولید رساندن آن باید اصلاحاتی صورت گیرد.
اولین بار به فکر طرحی بودم که این کار را روی عینک انجام دهم. ولی سوار کردن این سیستم منجر به عینک سنگین، بزرگ و غیر قابل استفاده می شد بنابر این تصمیم به کار روی کلاه های ایمنی شد.
من برای کار های تحقیقاتی ام و برای برخی دروسم به سایت تبیان مراجعه کرده و از آن استفاده نموده ام.
در کل برگزاری این جشنواره با روند خوبی پیش رفته است ولی سایز غرفه ها کمی مشکل ساز است و گاهی مانع ارائه درست کار ها می شود.
در ضمن داوری هم خیلی خوب و در سطح بالا بود.
هدفم کار روی این وسیله و ارتقاء آن است. طرح ها و برنامه های مختلفی برای بهتر کردن این وسیله در ذهن دارم.
تحقیقات همیشه اثر مثبت بر همه چیز دارد ولی در خصوص خود من ساخت این دستگاه به ویژه برای درس حرفه من خیلی مفید بود. کلی اطلاعات در زمینه برق و ساخت وسایل الکتریکی کسب کردم که بسیار لذت بخش و قابل استفاده بود.
از طرفی علاقه و انگیزه ای که در اثر انجام کار عملی ایجاد می شود با چیز دیگری اتفاق نمی افتد و این مهم ترین و
مثبت ترین اثر پژوهش است.
خانواده ها اگر دانش آموز را حمایت کنند هم روحیه بخش است هم مفید ولی برعکس با حمایت نکردن آسیب جدی به این مهم می زنند. مدرسه ها هم همین طور، اگر حمایت کنند هم مالی و هم علمی و برای این کار وقت بگذارند بسیار عالی است.