مرد موفق خشکبار ایران

گفتگو با پرویز تواضع مدیر فروشگاه آجیل و خشکبار تواضع

نام آجیل و خشکبار سالها است که با برند و نامی همراه شده است که غالب تهرانی ها لااقل یک بار در زندگی شان شنیده اند. آجیل فروشی تواضع در خیابان ولیعصر، روبروی پارک ساعی ، بیش از 40 سال است که در حرفه  فروش آجیل و خشکبار فعالیت می کند. پرویز تواضع مدیر آجیل فروشی تواضع می گوید که پدرش 80 سال پیش در سالهای 1310، فعالیت در زمینه آجیل و خشکبار را در شهر تبریز آغاز کرد و از سال 1350، تواضع پسر کار را از پدرش تحویل گرفت. آن زمان ها مانند امروز نبود که آجیل و خشکبار در تمام طول سال در بازار وجود داشته باشد و مردم تنها در زمستان و عید نوروز می توانستند آجیل را در بازار پیدا کنند. شاید شما هم مثل من نمی دانستید که شعبه های دیگری که با نام تواضع در نقاط مختلف تهران فعالیت می کنند، هیچ ربطی به تواضع اصلی ندارند و تنها افرادی هستند که با سوء استفاده از نام تواضع ، به فعالیت آجیل فروشی می پردازند و تنها مغازه آجیل فروشی تواضع در کشور همان مغازه مقابل پارک ساعی است. به بهانه ورود به فصل بهار و گرمی بازار آجیل و خشکبار سری به مغازه آجیل فروشی تواضع زده ایم تا گفتگویی با پرویز تواضع مدیر این آجیل فروشی داشته باشیم.

آقای تواضع! ابتدا خودتان را به صورت کامل معرفی کنید؟

من پرویز تواضع هستم. مدیریت خشکبار و آجیل تواضع. مدت نزدیک به 40 سال است که این کار را از پدرم تحویل گرفته ام در این شغل فعالیت می کنم.40 سال پیش زمانی که من این کار را از پدرم تحویل گرفتم در تهران هیچ کسی تجارت خشکبار را به صورت حرفه ای انجام نمی داد. تنها در زمان عید و زمستان بود که خشکبار در بازار پیدا می شد در تابستان دیگر هیچ مرکزی برای خرید و فروش خشکبار در تهران وجود نداشت و مغازه ها خشکبار زمستانی در تابستان ها سایر اقلام خوراکی را به فروش می رساندند. پس از مدتی تصمیم گرفتیم که خشکبار را به مرحله صادرات برسانیم. چون مشتریان خارجی متعددی داشتیم فعالت خارج از ایران را از سال 97 میلادی از کانادا و امریکا آغاز کردیم

آنچه ما تا به حال شنیده ایم این است که کشور ایران خود صادر کننده آجیل و خشکبار است، چطور می شود که تغییرات نرخ ارز در تولیدات و صادرات آجیل ما تاثیر بگذارد و در نتیجه نرخ آجیل این روزها تا به این اندازه افزایش پیدا کند؟

یکی از دلایل این است که متاسفانه دولت به بخش کشاورزی اصلا اهمیت نمی دهد و در این زمینه اصلا سرمایه گذاری نمی کند. اگر حمایت از کشاورزی در کشورمان وجود می داشت ما می توانستیم سطح بالای تولید داشته باشیم اما در این زمینه کوتاهی شده است. زمانی که محصول کاهش پیدا می کند قیمت آن در بازار زیاد می شود اما اگر تولید زیاد شود نه تنها نیاز کشور را تامین می کند بلکه اقیمانده اش را می توان صادر و  ارز را به کشور وارد کرد.

بازگردیم به گذشته . زمانی که پدر شما این حرفه را پایه گذاری کردند، چه سالی بود دقیقا؟

پدر من  80سال پیش فعالیت در زمینه آجیل و خشکبار را آغاز کردند، در سال 1311 در شهر تبریز.

چه سالی پدرتان به تهران آمدند؟

سال 1350 بود که پدرم به تهران آمد و در سال 1357 که اوایل انقلاب بود من این تجارت را از پدرم تحویل گرفتم و به صادرات رساندم.

خب افراد بسیاری در دهه های پیش در شغل آجیل و خشکبار فروشی مشغول بودند. چه شد که تواضع به یک برند نمونه در میان تمام برندها تبدیل شد؟

به نظر من مسئله نام تواضع نیست، بلکه تلاشی است که ما در این کار به کار برده ایم. من از جوانی در کار آجیل  خشکبار سرمایه گزاری کرده ام ،تجربه به کار بردم، زمان گذاشتم و در نمایشگاه های مختلف شرکت کردم، در بازاریابی و مارکتینگ و صادرات و در امریکا دوره دیدم و این تکنیک های بازاریابی را به ایران وارد کردم.

پس به نظر شما رمز موفقیتتان در این کار تلاش و پشتکار بوده است؟

به نظر من پایه هر کاری صداقت است، پشتکار و در مرحله سوم راضی نبودن از وضعیت موجود. من کسی بودم که هیچ وقت به وضعیت حال حاضرم قانع نبودم. اما بسیاری هستند که در این رشته فعال اند و به وضعیتشان و به انچه که هستند، قانعند اما من هیچ گاه قانع نبودم و برای من همواره این جالب بود که تجربیات جدیدی را به دست بیاورم . چون هر سال که می گذرد دانش تغییر می کند و روش های جدید به بازار می آید.

متولد چه سالی هستید آقای تواضع؟

سال 1340.

فرزند دارید؟

بله من یک دختر دارم که در امریکا مشغول به تحصیل است.

سایر اعضای خانواده تان هم در کار آجیل و خشکبار مشغول هستند؟

برادران من هم در این کار هستند . یکی دوتا از اعضای فامیلمان هم در این کار بودند که مدتی است شغلشان را تغییر داده اند و دیگر در کار خشکبار فعالیت نمی کنند.

برادر هایتان هم در همین آجیل فروشی مشغولند؟

نه در خارج از ایران فعالیت می کنند.

پس تواضع فقط یک شعبه در ایران دارد و آن هم در خیابان ولیعصر مقابل پارک ساعی است.

بله. البته سه شعبه در کانادا داریم و دو شعبه در کالیفرنیا.

به نظر شما چرا این همه شعبه به دروغ از نام شما سوء استفاده می کنند کسی هم جلوی فعالیتشان را نمی گیرد؟

متاسفانه به دلیل ضعف قضایی. ما در دوره های پیشین ریاست قوه قضائیه، در این زمینه تلاش های بسیاری داشتیم اما متاسفانه نتوانستیم احقاق حق کنیم.

خودتان در برخورد با صاحبان این شعباتی که به دروغ نام شما را برای خودشان انتخاب کرده اند چه برخوردی دارید؟

به نظر من اگر این شعبات تواضع دروغین ، نام خودشان را برای آجیل فروشی شان انتخاب می کردند، یک رقابت سالم میان ما و آنها به وجود می امد اما الان یک رقابت ناسالم ایجاد شده است. این افراد محصول را به نام تواضع برای استرالیا می فرستند اما چون تجربه نگهداری از آن را ندارند، جنس به محض ورود به کشور مقصد، پر از پروانه و کرم می شود. بعد طرف خارجی با خودش می گوید محصول شرکت تواضع ناسالم و آلوده است و این باعث می شود که کانتینرهای اجناس ما را هم در امریکا و استرالیا بگردند و ازمایش می کنند. آنها با این کارشان نام ما را هم زیر  سوال برده اند. این افراد اگر نام خود را بر کالاهایشان می گذاشتند، خب می توانستند مشتری های خودشان را جذب کنند. چون نه مشتری من پیش آنها می رود و نه مشتری آنها پیش من می آید. به نظر من این افراد واقعا دارند به مادضربه می زنند. من ده سال در دادگاه ها به دنبال احقاق حق خود در این زمینه بودم اما سرانجام هم موفق نشدم.

در مورد نحوه ارتباطتان با مشتری، معمولا چه رفتاری را با مشتری دارید که مشتری هایتان انقدر از شما راضی هستند؟

مشتری های ما بیشتر آشنا هستند و ارتباط ما با مشتری بر پایه صداقت شناخت اتفاق افتاده است. ما با بیشتر مشتری ها تلفنی کار می کنیم . به نظر من یکی از مهم ترین مولفه های ارتباط ما همان صداقت با مشتری است .

بحث را کمی خودمانی تر ادامه دهیم. آیا همان قدر که به کارتون علاقه دارید به آجیل هم علاقمندید؟

من آجیل را دوست دارم. 80 درصد از آجیل ها، میوه هستند. در گذشته چون میوه یک بار در سال به بازار می امد، خانم های خانه دار دست به خشک کردن و نگهداری از میوه ها می کردند. در آن زمان خرید و فروش آجیل به عنوان یک تجارت در آمد. آجیل مواد معدنی و مغذی بسیاری دارد و در دوره ماشینی  این روزها، این مواد برای بدن ضرورت بسیار دارد.

با مشکل طبع گرم آجیل چه می شود کرد؟

البته گرمی آجیل بستگی به سیستم بدن افراد دارد و افراد باید بدانند که چه اندازه از این گرمی استفاده و در کنارش چه اندازه از خوراک های سرد صرف کنند. گرمی آجیل آنقدر زیاد نیست که آزار دهنده باشد و کسانی که کبد های حساس دارند، ممکن است با مشکلاتی مانند جوش و آفت روبرو شوند.  به نظر من افرادی که کبدهای حساس دارند باید همواره خونشان را سالم نگه دارند و شکر و آرد سفید و سرخ کردنی مصرف نکنند.

خودتان میان مغزهای آجیل کدام را بیشتر دوست دارید؟

من بین مغزهای  آجیل از همه بیشتر گردو و بادام را دوست دارم و بعد پسته و کشمش. اما به اندازه اش. مثلا پیمانه من یک مشت آجیل است.

در میان صحبت هایتان به نکته خوب اشاره کردید. محصولات ترکیبی آجیل . خود شما در مغازه تواضع چه محصولات ترکیبی را ارائه می کنید؟

محصولات میکس به صورت نمونه ما آجیل شیرین داریم که از مغز پسته، بادام، بادام هندی، کشمش سبز و فندق که هر کدام خاصیت های خودش را دارد.

در مورد تقسیم بندی آجیل ها براساس آیین های دین و باستانی ایرانی می خواستم بپرسم. مثلا ما برای شب یلدا آجیل شیرین داریم و برای شب عید آجیل شور. چرا؟

تقسیم بندی خاص و قانونی در این زمینه وجود ندارد. ممکن است ده سال دیگر میکس جدیدی از آجیل بیاید . اینها همه بر اساس عادت و ابتکار است و نمی توان گفت چرا در آجیل یلدا، شیرین است و مغزها بو داده نیستند. این مسئله به این دلیل است که در دهه های پیش همه چیز طبیعی بود و اصلا ماجرای تفت دادن مغزها وجود نداشت.

دقیقا. آن زمان ها آجیل کاملا طبیعی بود و از 80 سال پیش بود که بود دادن یا شور کردن آجیل به وجود آمد.

در مهمانی های خانه خودتان، مهمان ها بهترین آجیل های کشور را صرف می کنند دیگر؟

واقعیت این است که ما همان آجیلی که به مشتری ها می دهیم که در خانه خودمان مصرف می کنیم و هیچ فرقی میان و ما و مشتری هایمان نیست. این روزها هم ما در حال تولید برند تازه ای در سطح بین الملل هستیم تا هم حرف اول در دنیا را از لحاظ کیفیت را بزند.

در پایان اگر حرفی دارید . .

به نظرم توجه به تولیدات و صنعت باید بسیار بیشتر شود و اصلا یکی از دلایل افزایش نرخ دلار بی توجهی به کشاورزی و گردشگری و صنایع خودمان بود. مثلا من 9 ماه است برای افزایش محصولات صادر شده اقدام کرده ام که درگیر نامه نگاری ها شدم. به نظر من دلیلی ندارد صنعت ما به کاغذ بی ارزشی مانند دلار وابسته باشد. صنایع ما به اندازه ای گسترده است و به تعدادی ما نیروی باسواد و توانمند در کشور داریم که دلار نباید تاثری بر ما بگذارد. زمانی ما می توانیم با گردشگری و صنایع داخلی نیازهایمان را  تامین کنیم چه دلیلی دارد که دست از تولید بکشیم. از مسئولان می خواهم که صنایع داخلی را دست کم نگیرند و در این زمینه کوتاهی نکنند.

گفتگویمان با پرویز تواضع به پایان رسید و او را مشتریان متعددی که داشتند به اصطلاح از سر و کول فروشگاه آجیل  و خشکبارش بالا می رفتند تنها گذاشتیم و به این فکر کردیم که چطور برخی می توانند به این آسانی نام سایرین را به دروغ صاحب شوند و اعتبارشان را به بازی بگیرند.