اضطراب در دانش آموزان

همه ی ما اضطراب را تجربه کرده ایم و همه ی ما به طور طبیعى هنگام برخورد با موقعیت هاى تهدید آمیز و تنش‌زا مضطرب می‌شویم، و برای مدتی که خیلی طولانی نیست علایم آن را حس می کنیم. اما احساس اضطراب شدید و مزمن و همیشگی، آن هم در غیاب علتی واضح، امرى غیر عادى است.

در واقع در اضطراب بیمارگونه که به ‌عنوان یک اختلال تلقی می‌شود، شدت عکس‌العمل فرد، متناسب با میزان خطر نیست و یا بعضا ممکن است توام با تعارض بوده و ضمنا مداوم و تکراری است .

اضطراب شامل احساس عدم اطمینان، درماندگى و برانگیختگى فیزیولوژیکى است.

به‌طور کلى اضطراب یک احساس منتشر، بسیار ناخوشایند و اغلب مبهم دلواپسى است که با یک یا چند حس جسمى مانند احساس خالى شدن سر دل، تنگى قفسه سینه، طپش قلب، تعریق، سردرد و غیره همراه است.

بررسی ها نشان می‌دهد که اضطراب در مردها، طبقات اقتصادى مرفه و جوانان کمتر است و در زنان، افراد کم‌درآمد و سالمندان بیش تر شایع می‌باشد.

علایم و نشانه های اضطراب

عصبى بودن، آرام و قرار نداشتن
تنش
احساس خستگى
سرگیجه
تکرر ادرار
طپش قلب
بی‌حالى
تنگى نفس
تعریق
لرزش
نگرانى و دلهره
بی‌خوابى
اشکال در تمرکز حواس
گوش به زنگ بودن

بسیارى از دانش آموزان به خصوص در سال های اولیه ی تحصیل، هنگام قرار گرفتن در وضعیت تازه، مثل روبرو شدن با افراد جدید، احساس اضطراب کرده و به‌طور خجالت‌آورى به مادر و پدر، افراد فامیل و یا وابستگان به اصطلاح «آویزان» می‌شوند.

معمولاً والدین می‌توانند آن ها را تشویق به خروج از «منطقه امن» بکنند. هر چند بعضى از کودکان در مقابل این شرایط مقاومت کرده و آن ها را نمی‌پذیرند. به‌منظور کمک به کودکان در این موقعیت باید صبر و حوصله کافى داشت به‌طوری که آن ها احساس اعتماد به نفس کافى جهت مقابله با مسائلى که به نظرشان مشکل مى آید را کسب کنند.

بسیارى از والدین از این احساس کودکانشان آگاه نیستند تا روزى که آنان به مشکلى برخورد می‌کنند مثل روزِ اول رفتن به مدرسه و ... منشاء این اضطراب در کودکان ناشناخته می‌باشد. اغلب ترکیبى از یک ترس ناشناخته و فقدان کنترل همراه با یک طبیعت ناشى از شرم و خجالت زمینه بسیارى از اضطراب کودکان را تشکیل می‌دهد.

بسیارى از شکایت هاى کودکان در دوران ابتدایى مدرسه هم چون درد معده یا سوزش سر دل و یا دردهاى پراکنده دیگر، ناشى از وجود یک اضطراب نهفته در کودکان است که وجود اختلاف در خانواده و نگرانى در پدر و مادر می‌تواند از علل آن باشد که این نگرانى مستقیماً به کودک انتقال یافته و با این شکایات بروز مى کند.

شایع ترین اختلالات اضطرابى در کودکان و نوجوانان عبارتند از: