نقد عملكرد صدا و سیما در ماه رمضان

سریالهای تلویزیونی در ماه مرضان امسال، حرفی برای گفتن نداشت. این نقد مشترك خیلی از كاربران محیط مجازی است كه تارنمای فرهنگی اطلاع رسانی تبیان در مقاله ای بدان پرداخته است.

به گزارش روابط عمومی، بخش ارتباطات موسسه فرهنگی اطلاع رسانی تبیان در مقاله ای انتقادی به بررسی سریالهای تلویزیون در ماه مبارك رمضان پرداخت.

فاطمه ناظم زاده در این مقاله می نویسد:«تلویزیون در رمضان امسال برای روزه دارانی که بعد از 17ساعت روزه داری در روزهای گرم و طولانی تابستان، حرفی برای گفتن نداشت. در چنین شرایطی به احتمال زیاد این سوال در ذهن بسیاری از مخاطبان رسانه ملی ایجاد می شود که چرا هر سال نسبت به سال گذشته افت می کنیم؟ نکته قابل توجه اینجاست که این افت، در شرایطی رخ می دهد که دائما سخن از رقابت با رسانه های خارجی و شبکه های ماهواره ای در میان است. آیا با این عملکرد ضعیف می توان تصور کرد که حتی در میدان رقابت وارد شد؟ مسلما رسانه ملی با چنین نمایش ضعیف و تکراری که در رمضان امسال داشته است، نمی تواند به جذب مخاطبان حداکثری بیندیشد. وقتی با رسانه ای روبرو هستیم که نمی تواند با مدیریت و برنامه ریزی مشخصی به نحوه تولیدات خود نظارت داشته باشد و دائما دچار افراط و تفریط است، نمی توان انتظار داشت که مردم ماهواره نبینند. حتی اگر ده مرتبه هم بشقابک های آنها جمع آوری شود باز هم ترجیح می دهند، بشقابک تازه ای بخرند و پای ماهواره بنشینند. درواقع می توان عملکرد صدا و سیما را در رمضان امسال، به از آن سوی پشت بام افتادن، تعبیر کرد. نه به اینکه رمضان گذشته در دو یا سه سریال شاهد مضامین مرتبط با روح و مرگ و ...بودیم و نه اینکه امسال در سریالها هیچ خبری از مضامین معنوی و لااقل مرتبط با ماه مبارک رمضان نیست.

یاد آن سالها به خیر که فضای معنوی پررنگ و تاثیرگذاری از طریق تلویزیون به مردم منتقل می شد. سالهایی که صاحبدلان و میوه ممنوعه پخش می شد. سریالهای اثرگذاری که وقتی پخش می شدند، در طول ماه مبارک رمضان در همه جا صحبت از آن سریالها بود. جای تاسف است که وقتی همه ابزارهای ارتباطی پیشرفت کرده و تمامی رسانه ها به دنبال افزایش اثرگذاری خود هستند، با چنین ضعفی در رسانه ملی و در عرصه سریال سازی مواجه باشیم.

جای تعجب است که رسانه ما می خواهد با پخش سریالی همچون خداحافظ بچه، به تاثیرگذاری و جذب مخاطب فکر کند. اگر از این سریال نام برده شد به این خاطر است که طبق آمار، تاکنون این سریال بیش از سایر سریالها، مورد توجه مخاطبان واقع شده. این موضوع نمی تواند مهر تائیدی بر موفقیت این سریال باشد. بلکه نشان از خلاء بزرگی در تلویزیون دارد که همین امر موجب می شود تا مردم به تماشای مجموعه ای بنشینند که محتوایی ضعیف، فیلمنامه ای معمولی، و سوژه ای تکراری دارد که برای اغلب افراد، قابل درک و ارتباط برقرار کردن نیست. چون مشکل این زوج ممکن است مشکلی باشد که درصد پائینی از افراد جامعه با آن درگیر باشند و همین موضوع می تواند به عنوان نقطه ضعف بزرگی برای این مجموعه قلمداد شود. مجموعه ای که به گفته برخی از خبرگزاریها، نزدیک به دقیقه ای 2 میلیون تومان، هزینه برای ساخت داشته است.

این در حالی است که پخش این سریالها به نیمه رسیده و خبرنگار سرویس تلویزیون ایسنا به میان مخاطبان رفته تا نظرات آنان را درباره‌ی ساختار و موضوع این برنامه‌ها و سریال‌های جویا شود.»

گفتنی است محتوای این مقاله نظر كاربران بسیاری را به خود جلب كرده و اظهار نظرات موافق و مخالف بسیاری را در پی داشته است.

متن كامل این مقاله در بخش ارتباطات سایت قابل مشاهده است.

تنظیم: هومن بهلولی