القاء مغناطیسی

    در ماده فِرّومغناطیس اغلب نواحی مغناطیسی به شكل تصادفی و كاتوره‌ای كنار هم قرار گرفته‌اند، این موضوع در شكل زیر برای یك تكه آهن نشان داده شده است. 

    در چنین شرایطی میدان‌های مغناطیسی نواحی مختلف، اثر یكدیگر را خنثی می‌كنند. بر این اساس آهن به مقدار فوق العاده ناچیزی خاصیت مغناطیسی دارد. اما:

به نحوه چرخش آهن رباهای ریز بر اثر نزدیك شده آهن ربای بیرونی توجه كنید.

برای مشاهده فیلم اینجا را کلیک کنید.  

     اوّلاً نواحی مغناطیسی كه جهتشان موازی یا تقریباً موازی میدان مغناطیسی خارجی است، گسترش یافته و بزرگ می‌شوند (چنین اتفاقی برای سایر نواحی روی نمی‌دهد). تصویر زیر گسترش نواحی مغناطیسی در طلا را نشان می‌دهد.

    ثانیاً راستای برخی نواحی مغناطیسی ممكن است تغییر كند به‌طوری‌كه بیش تر در جهت میدان خارجی قرار گیرند. در نتیجه یك راستای مشخص در نواحی مغناطیسی رجحان و برتری یافته و باعث مغناطیسی شدن آهن می‌گردد. بدین ترتیب آهن به یك آهن ربا (با قطب‌های شمال و جنوب مشخص) تبدیل می‌شود.

به نیروی بین آهن ربا و آهن توجه كنید.

برای مشاهده فیلم اینجا را کلیک کنید.

    در برخی مواد فِرّومغناطیس، مثل دی اكسید كروم كه در نوار ضبط صوت استفاده می‌شود، با برداشتن میدان مغناطیسی خارجی، نواحی مغناطیسی همچنان جهتشان را حفظ می‌كنند و بدین ترتیب خاصیت مغناطیسی دائمی به‌وجود می‌آید.

مرکز یادگیری سایت تبیان - تهیه: مجید محسنی

تنظیم: نسیم گنجی منش