هیجان حضور در فضا با بالن

 در حال حاضر شاتل‌های فضایی از دور خارج شده‌اند و تا آغاز به كار نسل بعدی فضاپیماهای ناسا یعنی اوریون چند سالی وقفه به وجود آمده است. این مدت زمان مناسبی است كه محققان و مهندسان ایده‌های قدیمی خود درخصوص سیستم‌هایی كه قابلیت انتقال انسان‌ها به مدارات پایین زمین را مورد بررسی قرار دهند، سیستم‌هایی كه نه‌تنها ارزان‌قیمت هستند بلكه عملكرد كلی آنها از جذابیت خاصی نیز برخوردار است. بالنی كه مسافران سفرهای فضایی را تا ارتفاع 36 كیلومتری بالا می‌برد از جمله این ایده‌هاست و نكته جالب توجه درخصوص این پروژه این است كه احتمالا تا سال 2015 عملیاتی خواهد شد.

تلاش برای دستیابی به فناوری‌های كاربردی جهت توسعه گردشگری فضایی از مدت‌ها پیش آغاز شده است و تمامی آنها حداقل در یك نقطه وجه اشتراك دارند و آن این‌كه سیستم‌هایی كه در این پروژه‌ها مد نظر قرار دارند مجهز به راكت‌هایی هستند كه با استفاده از آن فضانوردان و گردشگران فضایی به مدارات مختلف زمین منتقل می‌شوند. این همان نگرشی است كه در پروژه‌های Space Adventures و Virgin Galactic دیده می‌شود، اما این نگرش‌ها نه‌تنها پیچیده هستند بلكه هزینه‌های قابل توجهی را نیز به دنبال خود دارند. به همین دلیل هر پروژه‌ای كه هر دوی این چالش‌ها یا حداقل یكی از آنها را به همراه نداشته باشد مورد توجه كارشناسان قرار می‌گیرد. محققان شركتی در بارسلونای اسپانیا از مدت‌ها قبل روی ایده طراحی بالنی كار كرده‌اند كه با استفاده از آن مسافرانی كه قصد دارند به عنوان گردشگر فضایی راهی مدارات زمین شوند می‌توانند با پرداخت هزینه‌ای نه چندان زیاد تا ارتفاع 36 كیلومتری زمین بالا بروند. استراتژی كلی در طراحی این بالن فضایی كه با استفاده از گاز هلیم بالا می‌رود تكیه بر عدم‌آلایندگی و به‌صرفه‌بودن استفاده از آن است. این بالن نه‌تنها تقریبا هیچ‌گونه آلایندگی كربنی بر جای نمی‌گذارد بلكه به عنوان یك سیستم حمل و نقل فضایی لوكس و مجلل راهی مدارات زمین می‌شود. نقطه امیدواری درخصوص این پروژه این است كه كارهای عملیاتی آن از مدت‌ها پیش آغاز شده است و حتی سال گذشته نمونه پیش‌ساخته و كوچكی از آن از تا ارتفاع 33 كیلومتری زمین بالا رفت. این در حالی است كه بسیاری از طرح‌هایی كه در این زمینه ارائه شده‌اند عمدتا در حد یك ایده یا طرح رایانه‌ای باقی مانده‌اند. این موفقیت بزرگ موجب شده تا از هم‌اكنون مقدمات رزرو جا برای علاقه‌مندان به سفر به مدارات زمین آغاز شود. اگر همه چیز به خوبی و بر اساس برنامه‌ریزی‌های از پیش صورت‌گرفته پیش برود بین سال‌های 2013 تا 2015 نخستین سری از این افراد راهی این سفر هیجان‌انگیز می‌شوند.

این بالن در زمانی كه به طور كامل منبسط می‌شود قطری درحدود 129 متر و ارتفاعی بالغ بر 5/96 متر دارد كه كابین استوانه‌ای شكلی به قطر 2/4 متر را با خود حمل می‌كند. این كابین حداكثر ظرفیت حمل تا 4 مسافر و البته 2 خلبان را دارد. در طراحی این كابین ابتكار عمل جالبی دیده می‌شود. چرا كه بهره‌گیری از پنجره‌های سرتاسری این امكان را به مسافران می‌دهد تا چشم‌انداز كاملی از محیط اطراف خود داشته باشند. حتی به علایق مسافران نیز توجه شده است به طوری كه اگر بخواهند از خلوت خود در مشاهده محیط اطراف لذت ببرند، می‌توانند مجزا از دیگران به تماشای زمین و فضای اطراف آن بنشینند. برخلاف ایده‌های دیگری كه در زمینه توسعه گردشگری فضایی مطرح شده است مسافرانی كه با استفاده از این بالن راهی فضای اطراف زمین می‌شوند نیاز چندانی به حضور در برنامه‌های تمرینی و آماده‌سازی ندارند و تنها شركت در جلسات آماده‌سازی 2 ساعته همه چیز را برای حضوری  هیجان‌انگیز در محیط اطراف زمین مهیا می‌سازد. آنها در این جلسات كوتاه با سیستم‌های ایمنی بالن و نحوه عملكرد كلی آن آشنا می‌شوند. این بالن قابلیت صعود به فضای اطراف زمین از هر نقطه‌ای را دارد و نكته جالب‌تر این‌كه سكوی كوچكی كه برای این منظور طراحی شده است قابلیت حمل به نقاط مختلف و از جمله مورد نظر مسافران را دارد.

به عبارت دیگر علاقه‌مندان به سفر با این بالن نیازی ندارند كه خود را از گوشه و كنار جهان به نقطه‌ای خاص برسانند بلكه از محل زندگی خود نیز می‌توانند این سفر را آغاز كنند. از زمانی كه بالن از زمین جدا می‌شود تنها یك ساعت طول می‌كشد كه به ارتفاع 36 كیلومتری زمین برسد و این درحالی است كه در این مدت هیچ‌گونه آلودگی كربنی یا صوتی بر جای نمی‌ماند. در این ارتفاع، مسافران در حالی كه فضای اطراف زمین را مشاهده می‌كنند از خوردن یك وعده غذایی لذت می‌برند. آنها لایه نازك آبی‌رنگی از اتمسفر زمین را می‌بینند و این در حالی است كه از دوردست درخشش ستارگان آن هم در روز روشن چشم‌ها را به خود خیره می‌كند. پس از گذشت چند ساعت بالن عملیات بازگشت به زمین را آغاز می‌كند. این فرآیند به وسیله نشت هدفدار هلیم از پوسته بالن صورت آغاز شده و حدود یك ساعت به طول می‌انجامد، اما این مدت كوتاه مملو از هیجانی زایدالوصف است. مسافران این امكان را دارند كه برای مدت 25 ثانیه سطوح مختلفی از جاذبه از جمله جاذبه صفر یا جاذبه‌ای معادل جاذبه ماه یا مریخ را تجربه كنند. پس از 10 دقیقه و قرارگرفتن كابین در آستانه فرود، بالن از كابین حامل مسافران جدا شده و در ادامه چتر مخصوص باز می‌شود و به این ترتیب كابین به آرامی روی زمین فرود می‌آید. این مرحله از فرود حدودا 30 دقیقه به طول می‌انجامد كه در پایان آن كابین در نقطه‌ای كه از پیش تعیین شده است به آرامی بر زمین می‌نشیند. از آنجا كه ممكن است در زمان فرود برخورد نسبتا شدیدی میان بالن و سطح زمین صورت گیرد از 8 كیسه هوا استفاده شده است. این كیسه‌ها در زیر كابین نصب شده‌اند و از شدت برخورد تا حد زیادی می‌كاهند. قرار است شركت zero2 infinity ـ كه این پروژه را به پیش برده است ـ سال آینده صعود آزمایشی با یك مینی‌بالن انجام دهد. اگر این آزمایش با موفقیت انجام شود از سال 2013 یا 2015 به بعد نخستین پرواز واقعی این بالن انجام خواهد شد. آنهایی كه علاقه‌مند به سوارشدن به این بالن هستند از هم‌اكنون می‌توانند با پرداخت 158 هزار دلار جای خود را رزرو كنند. البته استفاده از این بالن صرفا برای توسعه گردشگری فضایی نیست و این‌گونه به نظر می‌رسد كه از آن در تحقیقات امور جوی نیز استفاده خواهد شد.

منبع:jamejamonline