خوش به حال رادیو...

شهرام شكیبا با انتقاد از وضیت اجرا در تلویزیون، گفت: اجرا در تلویزیون ما در پایین‌ترین سطح ممكن است. این طنزپرداز و منتقد افزود:‌ برخی دوستان مجری در برنامه‌های ما سواد لازم برای كاری كه انجام می‌دهند را ندارند. وی در این زمینه به ذكر مثالی پرداخت و گفت: چندی پیش برنامه‌ای را می‌دیدم كه یك مجری جوان آورده بودند و به اعتبار این كه او ادب را رعایت می‌كرد، فكر می‌كردند مجری خوبی است و حتما جوان‌ها از این برنامه خوششان می‌آید. یك نقاش، مهمان این برنامه بود اما مجری هیچ چیز از نقاشی نمی‌دانست. حتی خودش هم به این امر اذعان داشت و هر دو در حالتی كه هیچ چیز از یك سبك نقاشی نمی‌دانستند، آن را به تمسخر گرفته بودند. در چنین شرایطی مجری ما در زمینه‌ای كه برایش مهمان آمده، بی‌سواد است. دلیلی ندارد مجری ما همه چیز بداند اما حتما یك گروه تحقیقی باید كنار دستش باشد و به او كمك كند. شهرام شكیبا تصریح كرد: در تلویزیون به این كه فقط حرف بزنیم و سعی كنیم حرف زدنمان با نمك باشد عادت كرده‌ایم، فقط سعی می‌كنیم لحنمان یك لحن متفاوت و غالبا بی‌ادبانه باشد. به نظر من وضعیت اجرا در تلویزیون‌مان وحشتناك است و هر روز هم بدتر می‌شود. كسانی كه ذره‌ای سواد و دقت در كارشان دارند، از عرصه خارج می‌شوند و كسان دیگری می‌آیند كه فقط بلدند روی آنتن از مدیرانشان تعریف كنند. وی ابراز عقیده كرد: تلویزیون‌مان وضعیت اسفباری دارد. خوش به حال رادیو؛ اجرا در تلویزیون ما در پایین‌ترین سطح ممكن است؛ حتی در برنامه‌های مثلا ادبی، مجریان برنامه‌ها از جماعت درجه سه ادبیات دانشگاهی ما هستند. در واقع چیزی به نام مجری نداریم. در همه جای دنیا هر تلویزیونی با مجریانش معروف می‌شود. لری لینگ قریب 25 تا30 سال یك تاك‌شو اجرا می‌كند و این فرد به نماد سی‌ان‌ان تبدیل می‌شود. شكیبا ادامه داد: ما در تلویزیونمان مجری‌ای نداریم كه سال‌ها یك برنامه را اجرا كرده باشد جز در یكی دو برنامه ورزشی؛ اما در برنامه‌های دیگر مثل تاك‌شوها و برنامه‌های سرگرمی به هیچ وجه این طور نیست. در برنامه‌های سرگرمی‌مان هنوز از الگوی احمدزاده و شهریاری استفاده می‌كنیم. این مدل از افراد، برای تلویزیون لازم هستند اما الگوها باید تغییر كند.

این طنزپرداز ابراز عقیده كرد: وقتی ما می‌خواهیم یك برنامه‌ی شاد بسازیم دو نفر مجری را دعوت می‌كنیم و رسما به این دو نفر مجری می‌گوییم به یكدیگر توهین كنید تا مردم به شما بخندند. ما هنوز یاد نگرفتیم بدون اینكه دو نفر به یكدیگر توهین كنند موقعیت طنزآمیز یا شادی ایجاد كنیم. هیچ وقت نتوانستیم دو نفر بیاوریم كه بتوانند با یكدیگر یك برنامه‌ی كمیك ایجاد كنند و شوخی جایی غیر از بین این دو نفر شكل بگیرد، چون فكر می‌كنم غرض ما در تلویزیون، برنامه سازی نیست. علیرغم این كه حرفه‌یی‌ترین نیروها را داریم، شاید تلویزیون ما یكی از غیرحرفه‌یی ترین تلویزیون‌های جهان باشد.