آیا گردن و شانه‌تان درد می‌کند؟

اگر هر روز با درد یا سفتی گردن و شانه‌ها سروکار دارید، ممکن است مشکل شما آرتروز مفاصل باشد.

راه‌هایی وجود دارد تا بتوانید آرتروز را از دیگر دردها و آسیب دیدگی های مفاصل تشخیص دهید.

راهی که می‌توانید از وجود آرتروز به طور قطعی آگاهی یابید، انجام عکسبرداری با اشعه x ، MRI  و آزمایش خون است.

پزشک با گرفتن شرح حال کامل از شما، تشخیص قطعی را می‌دهد.

دو نوع از شایع‌ترین انواع آرتروزهای استخوانی شامل استئوآرتریت (سایش غضروف در مفصل) و آرتریت روماتوئید (التهاب مفصل) است.

حال علائم آرتروز گردن و شانه را برایتان می گوییم:

درد:

درد مزمن یکی از شایع‌ترن علائم آرتروز گردن و شانه می‌باشد. این درد، خسته‌کننده و دائمی است.

در بعضی بیماران این درد، شدید و همراه با سوزش است و می‌تواند به مناطق دیگر بدن هم منتقل شود.

درد آرتروز گردن از جمجمه سر شروع شده و تا شانه‌ها ادامه می‌یابد. سردرد هم معمولاً در این مواقع وجود دارد.

درد ناشی از آرتروز شانه، به یک و یا هر دو طرف استخوان‌های بازو تیر می کشد.

درد آرتروز در طی فعالیت بدنی افزایش و در زمان استراحت کاهش می‌یابد. آرتروز می‌تواند در یک سمت و یا هر دو سمت گردن و شانه ها، درد ایجاد کند.

سفتی و خشکی:

 آرتروز گردن و شانه سبب خشکی و سفتی عضو می‌شوند.

در آرتروز گردن، شخص در چرخاندن سر و خم شدن مشکل پیدا می‌کند و یا حتی ممکن است در حرکات بازوها دچار محدودیت شود. اگر شخصی دچار آرتروز شانه باشد، ممکن است در فعالیت‌های روزانه خود مثل پوشیدن لباس، شانه کردن موی سر و یا حمام کردن دچار مشکل شود.

اگر این شخص تحت درمان قرار نگیرد، این خشکی  و سفتی بدتر می‌شود و محدوده حرکت او به مرور  زمان کاهش می‌یابد.

ضعف عضلات :

آرتروز گردن و شانه می‌تواند منجر به ضعف یا بی حسی یا احساس گزگز بازوها ، دست‌ها و انگشتان شود.

به دلیل  تغییراتی که آرتروز ایجاد می‌کند، ممکن است اعصاب  گردن تحت فشار باشند .اگر اعصاب تحت فشار باشند، پیام های عصبی به بازوها و دست‌ها نمی‌رسند، در نتیجه ماهیچه‌ها به طور مناسب منقبض نشده و فرد مبتلا، توانایی گرفتن اشیا را نخواهد داشت.

در موارد شدید، ضعف عضلات و احساس گزگز تا پاها هم پیش می‌رود و فرد در راه رفتن و حفظ تعادل بدن و کنترل ادرار خود مشکل پیدا می کند و دچار تکرر ادرار می شود.

راه حل

بسته به شدت آسیب مفاصل، استفاده از گرما، یخ، استراحت و فیزیوتراپی می‌توانند به کاهش علایم کمک زیادی کنند. انجام حرکات کششی آرام، کمک زیادی به بازگرداندن قدرت عضلات و از بین رفتن خشکی عضلات می‌کند. تجویز برخی داروها توسط پزشک برای انجام فعالیت‌های روزمره و خواب مناسب انجام می شود.

راه‌های درمان

دارو درمانی:

مسکن‌هایی مثل استامینوفن می‌تواند درد را تسکین دهد. داروهایی مثل داروی ضد تورم غیر استروئیدی ( NSAIDS) مثل ایبوپروفن ، ادویل و موترین مفیدند، البته تحت نظر پزشک.

ماساژ :

ماساژ گردن، درد و تورم آن را کاهش می‌دهد. مقداری روغن در محل بزنید تا گرما تولید کند، اما مقدار زیاد آن برای خانم های حامله و افراد دارای صرع توصیه نمی‌شود. روش درمانی جایگزین برای آن‌ها استفاده از یخ می‌باشد. متخصصین ارتوپد، فیزیوتراپیست ها را برای ماساژ و تمرینات پیشنهاد می‌کنند.

جراحی:

اگر بیمار از درد مزمن رنج می‌برد و پس از انجام آزمایش خون، MRI  و اشعه x تشخیص داده شد که اعصاب تحت فشارند، جراحی پیشنهاد می‌شود.

زهره لطیفی

بخش سلامت تبیان