شبکه های اجتماعی پلاس می شوند!

برخورد منفعلانه با رسانه های اجتماعی همیشه مهمترین نحوه برخورد ما با رسانه های اجتماعی بوده که ظاهر امر نیز نشان میدهد همچون سایر موارد چون ماهواره و ... موفقیتی را نیز برای ما به دنبال نداشته و تنها توانسته است ما را از ضرورت و اقدام عملی فعال در حوزه تولید محتوا غافل سازد.

از ابتدای حضور رسانه های اجتماعی که نسل دوم وب را برای کاربران به ارمغان آوردند، برخورد قهری با این رسانه ها، از جمله شیوه های تعامل ما با آنها بوده است. گرچه گاهی دلایلی چون ژستهای سیاسی، شرایط استفاده از رسانه های اجتماعی را بدون نیاز به فیلترشکن برای کاربران ایرانی فراهم کرده؛ اما در اغلب اوقات این رسانه ها به دلایل متعدد از جمله نگاه های سیاسی، از دسترس کاربران داخلی دور بوده است.

گرچه در اینکه رسانه های اجتماعی و به تبع آنها شبکه های اجتماعی، امروز به بنگاه های سود آوری برای صاحبان خود تبدیل شده و طمع بسیاری از سازمان های جاسوسی را برای دسترسی به حجم بالایی از اطلاعات کاربران تحریک کرده و حتی در بسیاری از موارد مورد سوء استفاده آنها نیز قرار گرفته است، شکی نیست؛ اما قطعا این را نیز باید پذیرفت که این رسانه ها به همان اندازه که از سوی ما به دید یک دشمن نگریسته می شوند، در صورت بهره مندی درست و تولید محتواهای جذاب برای دشمنان واقعی ما نیز خطرناک خواهند بود. به بیان دیگر رسانه های اجتماعی همچون سایر تکنولوژیهای ساخت بشر تیغی دولبه است که نحوه استفاده و نوع نگاه ماست که سودمندی یا ضرر آن را مشخص می کند و درست به همین دلیل امروز مشاهده می کنیم که نخست وزیر انگلیس نیز از محدود کردن فیس بوک در راستای کنترل بحران در کشورش سخن می گوید. این در حالی است که به زعم بسیاری از ما انگلیس باید از رسانه های اجتماعی فقط سود ببرد.

در دنیای امروز که قدرت نرم جایگاه ویژه ای برای خود در معادلات کشورها باز کرده و قدرت، بیش از هر زمان دیگری در دستان مخاطبان و جامعه هدف این قدرت یعنی افکارعمومی جهانی بوده و ابزار اصلی دستیابی به آن نیز اطلاعات است، تولید محتواهای مفید و همسو با نظرات و تفکرات نظام های حاکم بر جوامع مختلف می تواند قدرت عظیمی را نصیب حکومتهای آنها نماید که قطعا ما نیز از این قاعده مستثنی نیستیم.

با توجه به این امر بی شک جای تعجب نخواهد بود اگر بشنویم، گوگل یکی از پرکاربردترین موتورهای جستجو در دنیا، چشم انداز فعالیت خود را سازماندهی اطلاعات جهان و قابل استفاده و کاربردی کردن آنها برای تمامی مردم جهان قرار داده و در واقع مخاطب هدف خود را نه فقط جامعه آمریکا که همه مردم جهان تعریف کرده و دقیقا بر همین اساس بودجه ای حدود 585میلیون دلار را برای راه اندازی گوگل پلاس هزینه می کند.

سرویسی که نه فقط یک شبکه اجتماعی که پروژه ای مهم در دستیابی گوگل به چشم انداز خود بوده و در تمامی خدمات و سرویسهای ارائه شده در گوگل حضور و نقش دارد و در واقع و به قول مدیرعامل پیشین گوگل یک لایه اجتماعی است که در کل محصولات گوگل قرار خواهد گرفت.

امروز گوگل پلاس که در یک ماهه اول آغاز به کار خود حدود 25میلیون کاربر که اغلب آنها نیز خارج از آمریکا بوده اند، به خود جذب کرده، به نحوی بر روی وب قرار گرفته که فیلتر کردن آن، به معنای خداحافظی با تمام خدمات ارایه شده در آن است.

به گفته بسیاری از کارشناسان با شروع به کار گوگل پلاس پروژه ورود به نسل سوم وب کلید خورده است. این نسل از وب، کاربران را، در آینده ای نه چندان دور به سیستم هایی هوشمند برای دستیابی به اطلاعات مورد نیازشان مجهز خواهد کرد که در راستای چشم انداز این شرکت خواهد بود.

آنچه در دنیای مجازی در حال رخ دادن است، این است که روز به روز بر تعداد کاربران رسانه های اجتماعی افزوده می شود(فیس بوک بعد از چین و هند پرجمعیت ترین کشور جهان محسوب می شود!) و اطلاعات آنها، چه بخواهیم و چه نخواهیم از سوی شرکتهای اداره کننده، آنالیز و کنترل شده و حتی مورد سوء استفاده نیز قرار خواهند گرفت.      

این خاصیت تکنولوژی است که بالاخره و به قول سید شهیدان اهل قلم (شهید آوینی) تکلیف ما را روشن می کند؛ اما چه بهتر که خود ما پیش از آنکه دیرتر شود فکری و چاره ای بیندیشیم از برخورد منفعلانه فیلترینگ به کاربرانی فعال و محتواساز تغییر موضع دهیم.

لیلا خانزاده

بخش ارتباطات تبیان