** خجالت مي کشيم سوال کنيم. چون فکر مي کنيم کار ما حالت بازجويي مي شود.وممکن است به شخصيت ايشان بر بخورد ولي اشتباه است ولي بايد زمان طرح پرسش ها را بدانيم که توي ذوق طرف نخورد.

** نمي خواهيم خيلي وقت ها جواب سوال ها را بدانيم چون او را پسنديده ام و از جواب ناخوب مي ترسيم. و مي گوييم انشاء که خوب است. مگر همه اين قدر پرس و جوي کنند... و خود را قانع مي کنيم.

** اينکه نمي دونيم چي بپرسيم. اينکه بدانيم چي بپرسيم يک علم است  بهتر است در اين زمينه کمي با افراد با تجربه صحبت کنيم

** گاهي ( مخصوصا ) سوال نمي کنيم تا طرف مقابل هم نپرسد. چون مي خواهيم در يک قسمت هايي مخفي کاري کنيم.

در واقع گوشمان را مي گيريم و چشممان را مي بنديم و مسائلي که وجود دارد کم اهميت جلوه مي دهيم.

مثلاً: يک جواني به خواستگاري آمده، نه گل آورده نه لباس مناسب پوشيده، ما مي گوييم مشکلي نيست. در حاليکه نحوه ورود و پوشش نشان دهنده خيلي چيز ها است که چقدر براي شما ارزش قائل شده و يا چه فرهنگ يا اداب خانوادگي در اين زمينه دارند. عروس خانم هم همينطور وقتي از خواستگار استقبال مي کند خيلي نامرتب است و با اينکه از حضور شما به عنوان خواستگار اطلاع داشتند باز هم وسايل پذيرايي شان فراهم نيست ، اما ما بي جهت آن را براي خود توجيح مي کنيم و مي گوييم ساده هستند... .

مثلاً: کمي عصبي است و در بحث صورتش قرمز مي شود و ما ناديده مي گيريم.(البته ممکن است  کمي به دليل خجالت يا فضاي حاکم بر مجلس  سرخ شود که اين بيمار گونه نيست ولي اينکه از شدت عصبي بودن به خواهر يا مادر خودش پرخاش کند و يا با آنها بد حرف بزند ، اين ها نشانه هاي ضعف اعصاب است که کم و زياد دارد ) .

حالا يک سوال انساني براي شما پيش مي آيد ممکن است کسي کودکي سختي داشته يا مشکلاتي دارد آيا اينجا بايد از ازدواج محروم شوند؟ نه اما بايد خودشان را تصفيه رواني کنند  والا زندگي زناشويشان دچار اختلال مي شود.

مثلاً: هميشه در قرارشان دير مي آيند. مي گوييم: نه او خيلي گرفتار است و يا يک مطلب درستي را اصلاً قبول نمي کند و مدام جروبحث مي کند ما مي گوييم: مرد ديگر يا  ميگوييم خانم ها همين جورند. استدلال جور مي کنيم. اينها اشتباهات زمان آشنايي است. چون يک کشش دروني داريم.

به کسي که براي ما جاذبه دارد و ميل داريم اين اتفاق بيافتد اين اشتباهات را مي کنيم. ولي بدانيد دوستان عزيز هر کسي که مي خواهد ازدواج کند به دنبال خوشبختي است اما همين ها هستند که 5/24 درصد شان طلاق مي گيرند و بالاي 70 درصد هم زجر مي کشند و ادامه مي دهند. فقط چند درصد هستند که خيلي احساس خوشبختي مي کنند.

آنهايي که گذشته شان مشکل دارد چون مي بينند ما ناديده مي گيريم ، گذشته خود را توضيح نمي دهد و اجتناب مي کند در حاليکه ما الان ثمره گذشتمان هستيم. جزييات مسائل خانوادگيش را فاش نمي کند و يا رابطه هاي گذشته اش را نمي گويد که با کسي دوست بوده يا نامزد بوده ولي ما بايد خيلي به هوش باشيم چون ما انسانيم و بايد حقوق انسان ها را رعايت کنيم.

ريحانه سادات موسوي

بخش کلوب ازدواج تبيان

 مطالب مرتبط:

در خواستگاري دروغ نگوييد

خواستگاري رسم مخصوص مردان؟

اولين پيشنهاد براي دوتا شدن

الفباي خواستگاري