شوخي با وزارت نفت ممنوع

---

در پي طرح بحث ادغام وزارتخانه ها و کاهش تعداد آن که به عنوان تکليف دولت در برنامه پنجم توسعه قيد شده بود، دولت موضوع ادغام دو وزارتخانه نفت و نيرو را مطرح و بر اساس آن پايان مسووليت مسعود ميرکاظمي وزير نفت را اعلام کرد. پس از آن، دولت شخص محمود احمدي نژاد را به عنوان سرپرست اين وزارتخانه بي وزير تعيين کرد؛ تصميمي که انتقادات زيادي را به دليل همزماني با رياست ايران در اوپک به دنبال داشت.

نهايتا مدتي پس از اعلام نظر و مخالفت رسمي شوراي نگهبان با سرپرستي رييس جمهور بر وزارت نفت، محمد علي آبادي رييس سابق سازمان تربيت بدني به سمت سرپرست اين وزارتخانه منتصب شد؛ اتفاقي که موج ديگري از انتقادات را در اين باره به دنبال داشت.

در همين رابطه، حميدرضا کاتوزيان رييس کميسيون انرژي مجلس شوراي اسلامي از بي ثباتي در مديريت نفت کشور و تغييرات مکرر آن در 6 سال گذشته ابراز گلايه کرد.

مشروح گفت و گوي اختصاصي سايت اطلاع رساني تبيان با حميدرضا کاتوزيان را در پي مي خوانيد:

متاسفانه در کشور ما در 6 سال اخير اين موضوع به طور جدي نقض شده به نحوي که آقاي علي آبادي چهارمين نفري است که در طي 6 سال گذشته مسووليت وزارت نفت را بر عهده گرفته است.

در واقع ما به طور متوسط هر يکسال و نيم يکبار يک وزير نفت جديد داشته ايم که نشان دهنده بي ثباتي در سازمان نفتي و گازي کشور ماست ضمن اينکه اين براي کشور ما که عمده درآمدش از طريق فروش نفت و گاز است يک علامت منفي است. به طور طبيعي اين علامت منفي در اوپک منعکس مي شود و شرايط براي کشور ما شرايط مناسبي نخواهد بود.

تصور من اين است که قبل از اينکه بحث ما اين باشد که آيا آقاي علي آبادي مناسب اين کار بود يا نه بايد در اين باره بحث کنيم که آيا اين همه تغيير در راس يک وزارتخانه منطقا و عقلا کار صحيحي بوده که برداشت من اين است که اين کار به هيچ وجه درست نبوده است.

نظامهايي در دنيا بوده اند که در آنها انقلاب شده ولي بعضي مسووليت ها در قبل و بعد از انقلابشان با يک نفر بوده است. علتش اين است که آن مسووليت از اهميت بالايي برخوردار بوده و به همين خاطر تغييرات در آنها به وجود نيامده است.

من معتقد نيستم که ما بايد از عناصر قبل از انقلاب در برخي پست ها استفاده مي کرديم. طبيعي است که آنها عناصر وابسته اي بودند و برخلاف نظر امام(ره) و مردم عمل مي کردند لذا طبيعي است که جاي تغيير و تحول بوده و اين کار به درستي انجام شده است.

اما بعد از انقلاب در خود نيروهاي انقلاب که مسووليت خيلي از پست ها را در کشور بر عهده گرفتند، وجود چنين تحولات پي در پي به خصوص در يک دولت جاي سوال دارد.

در دولت آقاي احمدي نژاد در 6 سال گذشته، 4 نفر مسووليت وزارت نفت را بر عهده داشته اند که اين براي کشور ما يک مشخصه بسيار منفي تلقي مي شود و نشان از اين دارد که تصميم گيري در اين وزارت خانه نمي تواند صورت بگيرد. دراين شرايط بدنه نسبت به راس تشکيلات بي اعتماد است و از تداوم کارش مطمئن نيست. همين الان بدنه وزارت نفت نمي داند که آيا آقاي علي آبادي وزير نفت مي شود يا اينکه بعد از سرپرستي ايشان وزير جديدي معرفي خواهد شد.

بالاخره سليقه ها در اداره سازمان موثر هستند اما اين سوال وجود دارد که آيا همين سليقه حاکم خواهد بود يا سليقه جديدي خواهد آمد؟ آيا وقتي فرد جديدي بيايد دوباره دست به تغييرات در مديريت بدنه اي مي زند يا نه. اينها سولاتي است که وقتي مطرح مي شود به طور طبيعي قدري ياس و نا اميدي در سيستم و بدنه وزارت نفت بوجود مي آيد.

در نهايت به نظر مي رسد وزارت نفت جايي نيست که بتوان با آن شوخي کرد لذا ارزيابي من از اقداماتي که در چند وقت اخير در باب تغيير مديريت اين وزارتخانه انجام گرفته کاملا منفي است و فکر مي کنم تلاش هايي صورت مي گيرد که اين وزارتخانه با چالش هاي جدي مواجه شود.

من توصيه خاصي ندارم چرا که دولت به توصيه هاي ما توجه نمي کند و لذا بايد از صرف انرژي در اين زمينه خودداري کرد.

-مجلس چه ويژگي هايي را به عنوان ملاک انتخاب وزير نفت در نظر دارد؟

مجلس هم نظر خاصي ندارد زيرا نظرات ما استماع نمي شود و مورد توجه رييس جمهور قرار نمي گيرد.  پس من تا زماني که ايشان وزير معرفي کند صبر خواهم کرد و در زمان خود نظرم را پشت تريبون مجلس براي نمايندگان و مردم خواهم گفت.

سارا کيان

بخش اقتصاد تبيان