بهترين روش همسرداري !

يكي از بهترين و نيكوترين روش هاي همسرداري به طور كلي و شوهرداري به طور خاص آن است كه زن و شوهر در شبانه روز سه وعده با يكديگر تنها باشند: پيش از نماز صبح و سحرگاهان، هنگام چاشت(ظهر) و هم چنين بعد از نماز عشاء.( نور 58)

امام علي(عليه السلام) در كلمات قصار نهج البلاغه (شماره 136) در عبارتي كوتاه اما پرمغز مي فرمايد: جهاد المرآه ، حسن التبعل= جهاد زن، نيكوشوهرداري كردن است.

به تحقيق و با اطمينان مي توان گفت تمام رمز و رازهاي خوشبختي و سعادت يك زوج مسلمان و مؤمن در همين عبارت كوتاه نهفته است و شايد بتوان ادعا كرد كه پيرامون همين عبارت موجز، مقالات متعدد و حتي كتاب ها نوشت.

تجربيات زندگي بسياري از خانواده هاي مسلمان نشان مي دهد كه اغلب معضلات و ناهنجاريهاي خانوادگي و اختلافات ميان همسران ناشي از عمل نكردن به اين جمله نوراني امير بيان است ازاين رو با توجه به اهميت موضوع و در ادامه مقاله، به بازخواني حسن التبعل يعني نيكوترين شيوه شوهرداري در آموزه هاي قرآني مي پردازيم.

تبعل و بعل در لغت

بعل در زبان عربي به معناي رئيس و رب النوع و بت و صنم و مانند آن آمده است. در آيات قرآن هرگاه اين واژه به كار رفته مراد از آن شوهر و جفت زن است به جز در آيه 125 سوره صافات كه به معناي بت و صنم مي باشد.

خداوند در اين آيه مي فرمايد: " أَتَدْعُونَ بَعْلًا و َتَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخَالِقِينَ ؛ آيا بعل را به عنوان خداي خويش مي خوانيد و از او درخواست كمك داريد و خدايي را كه بهترين آفريدگان است رها مي سازيد؟ به نظر مي رسد كه در اين آيه مراد از بعل، خدايي است كه در ميان اقوام قديمي لبنان در منطقه بعلبك مورد پرستش بوده است.

حضرت الياس(عليه السلام) كه مأمور به سوي ايشان بود آنان را به پرستش خدايي دعوت مي كند كه بهترين آفريدگار است ولي آنان نمي پذيرند.

به نظر طبري در تفسير كبير او، بعل در اين كاربرد واژه اي عربي از واژگان اهل يمن است كه به معنا ومفهوم رب و پروردگار وخدايگان است. از اين رو مي توان گفت كه معناي آن چندان تفاوتي با معناي مالك و صاحب كه در آرامي و يا سامي ريشه داشته نخواهد داشت؛ زيرا محققان براين باورند كه واژه بعل از ريشه سامي و يا آرامي است و در زبان وادبيات ايشان به معناي مالك و صاحب و پروردگار به كار مي رفته است. برخي ديگر براين باورند كه اقوام سامي به زميني كه داراي آب كافي بود و نيازي به آبياري نداشته و در آن زمين درختان ميوه خوبي به عمل مي آمد سرزمين بعل مي گفتند كه در حقيقت پروردگار و رب درختان و گياهان خود بوده و نيازي به آبياري آسماني (باران) يا زميني از راه نهر ندارد.

از اين رو شوهر و جفت زن را بعل گفته اند كه در حقيقت خدايگان زن و پروردگار اوست و به نوعي مالكيت و سروري دارد.

در كاربردهاي اقوام كهن براي بيان مفاهيمي مهم چون شوهر، احترام و بزرگي و سيادت و آقايي مطرح و مهم بوده است. از اين رو از واژگاني بهره گرفته مي شد كه در حد و اندازه پرستش بوده است.

در برخي از اقوام، شوهر چنان از جايگاه بلند برخوردار بود كه در حكم خدايگان و در شأنيت پرستش بوده است. از اين رو واژه اي كه براي بيان پروردگاري و رب النوعي و يا صنم و بت استفاده مي شد براي شوهر نيز به كار مي رفته است. بنابراين معنا و مفهوم بعل در كاربردهاي اصيل آن به معناي پروردگار خانه و سرور و سالار بوده است.

معناشناسي حسن

اما واژه حسن به ضم حاء كه در زبان پارسي به معني نيكويي است، در حوزه هاي مختلف، معنايي متنوع و متعدد دارد. با اين همه در يك امر مشترك مي باشد و آن مسئله زيباشناختي به عنوان مؤلفه و مقوم اصلي است. هر چيزي هر چند خير و خوب باشد ولي نيكو نيست.

نيك و نيكو چيزي است كه از نظر ذوقي و عاطفي و زيبايي، شخص را به وجد و ذوق مي آورد. از اين رو تاكيد بسياري در اين واژه بر جنبه هاي روان شناختي و زيباشناختي آن شده است. نيكو، هر امر پسنديده اي است كه زيبايي را نيز همراه خود دارد و زمينه اعجاب و شگفتي ديگران را فراهم مي كند و عواطف و احساسات آنان را برمي انگيزد.

حسن خلق كه در آيات قرآني از آن سخن به ميان آمده و حتي پيامبر با عنوان «علي خلق عظيم» مورد تمجيد و ستايش خداوند قرار گرفته به معناي نرم خويي، پاكيزه گفتار بودن و با روي گشاده و زيبا با ديگران برخورد كردن است.(جامع السعادات، ج1، ص 306)

بنابراين با توجه به كاربردها و مصاديقي كه قرآن براي حسن خلق بيان داشته مي توان گفت كه حسن التبعل چيزي در مايه هاي رفتارها و هنجارهاي نيك و حتي فراتر از آن است.

خلوت سه گانه و اهميت آن

يكي از بهترين و نيكوترين روش هاي همسرداري به طور كلي و شوهرداري به طور خاص آن است كه زن و شوهر در شبانه روز سه وعده با يكديگر تنها باشند: پيش از نماز صبح و سحرگاهان، هنگام چاشت(ظهر) و هم چنين بعد از نماز عشاء.( نور 58)

در اين زمان هيچ يك از بستگان از كوچك و بزرگ نبايد راه يابند و اگر فرزندان به بلوغ جنسي رسيده اند مي بايست همانند ديگران هنگام ورود به خلوت، از پدر و مادر اجازه ورود بگيرند.

خلوت هاي سه گانه آن چنان مهم و اساسي است كه پيامبر اكرم(صلي الله عليه وآله) مي فرمايد: نشستن مرد در كنار همسر خود در پيشگاه خداوند دوست داشتني تر از اعتكاف و شب زنده داري در مسجد خود (مسجدالنبي در مدينه) است. (تنبيه الخواطر ج2 ص 122)

مرد در اين خلوت گاه، بايد محبت خود را به زن ابراز كند و از پنهان كردن آن بپرهيزد؛ زيرا زنان با شنيدن محبت مردان اعتماد به نفس خاصي مي يابند. از اين رو پيامبر بزرگوار(ص) مي فرمايد: اين گفته مرد به همسر خويش كه دوستت دارم هيچ گاه از قلب او بيرون نمي رود. (كافي ج5 ص 569)

هر يك از زن و مرد بايد به اشكال مختلف مهر و محبت خويش را بيان و آشكار سازند. چه اين مسئله با گفتن كلمه اي باشد و يا دادن شاخه گلي و يا هر چيزي كه زن از آن خوشش مي آيد.

از اين رو حتي خريدن تنقلاتي جزئي و چيزهايي كه زن بدان علاقه مند است يكي از شيوه هاي بيان و ابراز مهر و محبت بشمار مي رود.

پيامبر(صلي الله عليه وآله) در اين باره مي فرمايد: مردي كه براي همسرش لقمه مي گيرد نزد خداوند پاداش دارد. (المحجه البيضاء ج3 ص 7) به اين معنا كه اين عمل وي نه تنها بازتاب دنيوي و افزايش مهر و محبت ميان زن و شوهر خواهد داشت بلكه بازتاب اخروي نيز به ارمغان مي آورد و شخص در آخرت از پاداش آن بهره مند مي شود.

عرضه کردن زن براي شوهر

زن در خلوت گاه بايد خود را عرضه كند. و لذا در اسلام پيش قدمي زن در مسايل جنسي و عرضه كردن پيشنهاد از سوي او امري مستحب دانسته شده است. استحباب به اين معنا خواهد بود كه اين عمل وي مانند لقمه گرفتن مردان براي زن، آثار دنيوي و اخروي و پاداش را دربردارد و فقط يك رفتار اجتماعي و هنجاري نيك به شمار نمي رود بلكه امري مورد تاييد و تاكيد دين و شارع به عنوان يك عمل ديني و حكم شرعي شمرده مي شود.

تاكيد آن حضرت بر عرضه كردن در دو وقت به معناي مخالفت با حكم سه وقت قرآن نيست بلكه تنها از باب نمونه مواردي را مطرح مي سازد و از بيان بسياري از موارد و مصاديق خودداري مي ورزد و در يك كلمه مي افزايد كه حقوق شوهر بيش از آن چه گفته شده مي باشد تا زن خود با توجه به شرايط شوهر و علاقمندي وي اقدام كند تا شوهر وي نيازي به ديگري پيدا نكند و در دام وسوسه هاي شيطاني نيفتد.

چنان كه گفته شد و آمارها نيز نشان مي دهد، بسياري از اختلافات ميان زن و شوهر از اين ناحيه است.گاه ديده مي شود که بعضي از خانم ها در هنگام بيرون رفتن گويي، خود را براي عروسي و ميهماني آرايش مي كنند و جامه هاي بسيار زيبا و آرايش بسيار نيكو مي كنند و از همه روش هاي خودنمايي بهره مي گيرند ولي همين كه به خانه مي آيند آرايش را با توجيه بد بودن در نزد فرزندان مي شويند و جامه هاي زيبا را از تن خارج مي كنند و به شكلي معمولي در خانه مي گردند.

مردي كه در بيرون با چنين زناني حتي بطور لحظه اي و گذرا مواجه شود سپس درخانه با شكلي ديگر روبه روگردد در درون خويش احساس كمبود مي كند و به شكل مطلوب ارضا نمي شود در حالي كه ديدگاه اسلام عكس اين رفتار را تأييد مي كند .

راه تدين وايمان را اشتباه نرويم !

گاهي ديده مي شود که بعضي از آقايان و خانم ها بسيار اهل نماز و روزه و نماز شب و ...هستند اما همسرانشان به خاطر رفتار هاي آنان دچار افسردگي شده اند .

خانمي بيان مي کرد که شوهرم بسيار متدين است، اما خانم افسرده و دچار بيماري رواني شده بود. وقتي بررسي شد، ديده شد که 20 سال اين آقا صبح گفته خداحافظ، شب گفته سلام.

بله همين آقاي به ظاهر متدين، نماز جماعتش را با غفليه و الذنون الذهب اش را ترک نمي کند اما در رفتارش نشاني از ايمان ديده نمي شود .

بعضي افراد دين را مسخره کرده اند. صبح با خوردن صبحانه و خواندن تعقيبات خانه را ترک کرده و شب با خوردن شام و خواندن تعقيبات مي خوابند .

نه نشاني از احساسات واخلاق احمدي در آنها ديده مي شود. بسيارند خانم هايي که بيان مي کنند که جيبمان پر از پول است. طلا، امکانات و خانه بزرگ و ... داريم اما دريغ از ذره اي عشق و محبت .

البته اين موضوع را بايد توجه کرد که اين موضوع يک طرفه نيست. از آن طرف آقا داريم که خانم افسرده اش کرده است. اينقدر خانم بداخلاقي کرده آقا نمي داند چه کار بکند.

کمي بنشينيم و محاسبه ي نفس بکنيم. در بهار درختان را هرس مي کنند، چندتا گل مي کارند و باغ را طراوت مي بخشند .بياييد در زندگيمان گل هايي را بکاريم  ، زندگي را با گل هاي رافت و عطوفت پرورش دهيم .

گروه دين تبيان

منابع :

سخنان حجت الاسلام فاطمي نيا پيرامون خانواده

سايت انديشه قم

سايت همشهري آنلاين