سبیل بلند لانه شیطان

بعضی از آقایان تمایل دارند که سبیل خود را بلند نگه دارند و گاه به آن افتخار می کنند و عده ای آن را نشانه جوانمردی و لوتی گری می دانند و گاه دستی بر آن می کشند و بادی به غبغب انداخته به آن افتخار می کنند در حالی که بلند نگه داشتن سبیل در اسلام ناشایست و ناپسند است

روایات زیادی در این مورد وارد شده است از جمله :

جایگاه شیطان (میکروب)

رسول گرامی اسلامی صلی الله علیه وآله وسلم فرمود:

«لا یُطَوِّلنَّ اَحدکم شاربَهُ، فانَّ الشِّیطانَ یتّخذهُ مخبَأََ یستَتِرُ بِهِ».

سبیلتان را بلند نگه ندارید، زیرا شیطان (میکروب) آنجا را جایگاه خود قرار می دهد و در آنجا مخفی می شود.(1)

عاقبت بلند نگه داشتن سبیل در کلام رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم

1- مسلمان واقعی نیست:

رسول گرامی صلی الله علیه وآله وسلم فرمود:

«یا علیُّ مَن لَم یأخذ شاربهُ فلیس منّا» ؛ یا علی! کسی که سبیل خود را کوتاه نکند مسلمان واقعی نیست.

2- بی بهره از شفاعت: «وَلَم تنَل شفاعتنا التّارکَ لشاربه» ؛ و شفاعت ما شامل کسی که سبیل خود را کوتاه نمی کند، نمی شود.

3- ملعون خداوند و فرشتگان:

«لَم یَزَل فی لعنة اللهِ و الملائکةِ» ؛ و همیشه مورد لعن خداوند و فرشتگان است.

4- مانع اجابت دعا:

«و لا یُستجابُ لهُ دعاءٌ» ؛ دعای او به اجابت نمی رسد.

5- باعث سخت جان دادن:

«و اذا قُبضَ رَوحُه قُبضَ بِشدّةٍ» ؛ و در هنگام قبض روح با سختی، روحش از بدن جدا می شود.

6- سبب عذاب در قبر:

«و عذابُهُ فی القبرِ صَعبٌ» ؛ عذاب او در قبر بسیار سخت است.

7- تسلط مارها و عقرب ها:

«و یُسلَّطُ علیهِ الحیاتُ و العقاربُ بکلِّ شَعرَةٍ» ؛ برای هر موی سبیل مارها و عقرب ها بر او مسلّط می شوند.

8- عذاب همیشگی:

«و کان معذِّباً الی القیامةِ» ؛ انسانی که سبیل خود را کوتاه نکند، تا قیامت در قبر عذاب می شود.

9- اهل جهنم:

«و اذا خرجَ مِن قبرهِ کانَ مکتوباً بینَ عینَیهِ هذا مِن اهلِ النّارِ» ؛ و هنگامی که از قبرش خارج می شود، در پیشانیش نوشته شده که این شخص اهل جهنّم است.(2)

سبیل علاوه بر مشکلات بهداشتی، سبب مشکلات اخلاقی نیز در بسیاری از اشخاص می گردد. و آن اینکه منشأ غرور و تکبر در تعداد زیادی می شود. بسیار دیده شده افرادی که سبیلشان بلندتر از حدّ معمولی است و هر چند گاهی هم دستی به آن می کشند راه رفتن، حرکات دست و نگاه کردنشان متکبرانه است. حتی گاهی هنگام سخن گفتن با حالت خشن و درشتی حرف می زنند و این صفات زشت اخلاقی در اسلام مذموم و موجب خشم و غضب خداوند حکیم است.

در اسلام اگر چه بلند کردن سبیل مکروه و ناپسند است اما ریش داشتن مستحب و پسندیده است که اگر ما در اوامر دین عزیزمان نیک بیندیشم به حکمت های بیشماری برای این اوامر و نواهی خواهیم رسید چقدر جالب است که بین ریش و سبیلی که هر دو بر یک صورتند و در نظر ما از نظر جنس و ماهیت هیچ فرقی با هم ندارند این همه اختلاف هست که یکی خیر و برکت و دیگری نکبت و نامبارک است .

دیه آسیب رساندن به ریش

آنقدر ریش در اسلام ارزش دارد و به آن اهمیت داده شده که اگر کسی ریش دیگری را بِکند و یا کاری کند که ریش او به طور کلی از بین برود، باید دیه کامل بپردازد و اگر قسمتی از ریش رویید و قسمت دیگر نرویید، باید یک سوّم دیه را بدهد.

امام صادق علیه السلام فرمود:

«قَضی امیرالمؤمنین فی اللِّحیَةِ اذا خُلقَت فَلَم تَتبُت، الدِّیةَ کاملةً. فاذا نَبَتَت فَثُلثٌ الدِّیة» ؛ امیرالمؤمنین علیه السلام در مورد کسی که ریش دیگری را از بین ببرد به طوری که اصلاً نروید حکم کردند که باید  دیه کامل بپردازد، و اگر قسمتی از آن روئید باید یک سوّم دیه را بدهد.(3)

حضرت امام خمینی رحمةالله  (در تحریرالوسیله، ج 2، بحث دیه موی سر و ریش) همین فتوا و حکم را در میان فتاوا انتخاب می نمایند.

نظر پزشکان و دانشمندان درباره ریش تراشی:

1- دکتر ویکتور ژرژ آمریکایی:

ایشان درباره فایده داشتن ریش می گوید: ریش موجب حفظ دندان ها و غدد بزاقی خواهد شد.(4)

2- بعضی از پزشکان فرانسوی می گویند:

تیغ ها (و ماشین های) ریش تراشان ناقل امراض و باعث سرایت دردهاست و ریش تراشی چهره و صورت مردان سالم را از بین می برد.(5)

3- هانسدریش آلمانی می گوید:

ریش برای مرد زینت است.(6)

4- دکتر خوش منش:

پوست بدن و موها بهترین مانع برای ورود میکروب ها می باشند و موی صورت کاملاً از ورود میکروب ممانعت می کند. خراش پوست به وسیله تراشیدن موجب پیدا شدن راهی برای وارد شدن میکروب هاست.(7)

موی صورت حافظ زیبائی و سلامتی آن است. زیرا در اثر زیاد تراشیدن، سلول های صورت فرسوده شده و به دنبال آن علائم پیری و چروک به زودی در صورت ظاهر می گردد(8) (و کسانی که ریش دارند، از صورت سفید و لطیف تری برخوردارند). به علاوه کسانی که ریش خود را می تراشند، به خاطر زبری و خشن بودن صورتشان کودکانشان مانع بوسیدن آنها می شوند.

پی نوشت ها:

1- مکارم الاخلاق، ص 67.

2- زبدة العلوم: ج 2، ص 243.

3- وسائل الشیعه، ج 19، ص 260.

4- تراش ریش از نظر بهداشت، ص 20.

5- همان مدرک، ص 25.

6- همان مدرک، ص 25.

7- همان مدرک، ص 7.

8- همان مدرک، ص 7.

منبع : کتاب پاسخ به پرسش های جوانان جلد 1و 2