دو میلیارد تومان هزینه برای یک پروژه ناموفق
دو ميليارد تومان هزينه براي يک پروژه ناموفق
در حاشيه اکران "فرزند صبح"
فيلم سينمايي "فرزند صبح" به کارگرداني بهروز افخمي انتظارهايي که از اين فيلم و کارگردان وجود داشت، پاسخ نداد.
به گزارش خبرنگار مهر، آنهايي که شامگاه دوشنبه 18 بهمن‌ماه از سالن اصلي مرکز همايش‌هاي برج ميلاد بيرون مي‌آمدند، ناباورانه فيلمي را ديده بودند که نه در حد و اندازه نام کارگردانش بود و نه تبليغاتي که پيش از نمايش فيلم و در تمام اين سال‌ها شنيده بودند.
"فرزند صبح" حتي اگر بهروز افخمي موافق نباشد در کارنامه او باقي مي‌ماند، عصبانيت، ياس و دلخوري اهالي رسانه و تماشاگران فيلم ربطي به اين ندارد که افخمي از تدوين، صدا يا موسيقي فيلمش راضي نيست. فيلم درباره شخصيتي است که افخمي بارها ارادت و علاقه‌اش را به او ثابت کرده و با ميل و رضايت قلبي و کاملا آگاهانه براي ساخت فيلمي درباره دوران کودکي امام خميني(ره) اقدام کرده است.
هفت سال طول کشيد تا "فرزند صبح" ساخته شود، بودجه‌اي بسيار بيشتر از يک فيلم سينمايي معمولي خرج اين فيلم شده، تعدادي از بازيگران شناخته شده و حرفه‌اي در آن بازي کرده‌اند و عواملش کاملا حرفه‌اي هستند، از چنين پروژه‌اي چه انتظاري مي‌توان داشت؟ آيا نمي‌توان انتظار داشت که بهروز افخمي کارگردان "عروس"، "شوکران" و "تختي" قاعده روايتگري را بداند.
ارائه تصويري متفاوت از امام خميني (ره) به عنوان يکي از مهمترين شخصيت‌هاي تاريخ معاصر ايران خطاي اين کارگردان است، مشکل عمده فيلم ضعف روايت، ريتم ملال‌آور و لحن چندپاره آن است. فيلم با نمايي خوب شروع مي‌شود، روح‌الله جوان عمامه‌اش را با طمانيه مي‌بنند، چهره هادي حيدري صلابت و جذابيت دارد و مکث کارگردان بر اين عمل شروعي خوب براي روايت قصه مردي است که مهمترين فراز تاريخ ايران را به خود اختصاص مي‌دهد، ورود روح‌الله به خانه پدري و مرور خاطره‌هاي گذشته مي‌توانست قصه را آغاز کند، اما "فرزند صبح" پس از اين نما چه چيزي به مخاطب مي‌دهد؟
ميزان اطلاعاتي که نويسنده و کارگردان "فرزند صبح" درباره شخصيت اصلي‌اش به مخاطب مي‌دهد فراتر از نکته‌هايي نيست که بسياري از ما مي‌دانيم، در حالي که زندگي امام خميني (ره) در مقاطع مختلف فراز و فرود بسيار داشته و حتي در روايتي کلاسيک مي‌توان فيلمي پر از حادثه و ماجرا بر اساس آن ساخت.
ارائه تصويري متفاوت از امام خميني (ره) به عنوان يکي از مهمترين شخصيت‌هاي تاريخ معاصر ايران خطاي اين کارگردان است، مشکل عمده فيلم ضعف روايت، ريتم ملال‌آور و لحن چندپاره آن است
رفت و برگشت زماني و پيوند زدن کودکي به ميانسالي و روزهاي پاياني عمر حضرت امام خميني (ره) تمهيدي جذاب براي روايت بخش‌هاي کليدي زندگي امام بوده که از دست رفته است، بخش عمده فيلم را تصاوير کودکي امام تشکيل داده که بار دراماتيک ندارند، اصرار افخمي براي تاکيد روي سکانس‌ها و کش دار کردن آنها غريب به نظر مي‌رسد.
نمي‌توان گفت فيلمي که نزديک به دو ميليارد تومان هزينه داشته از کمبود امکانات يا زمان کافي لطمه خورده، افخمي از معدود کارگردان‌هاي سينماي ايران است که براي فيلمي بيش از شش سال وقت صرف کرده بي‌آنکه زير فشار خاصي باشد. بودجه هم در مراحل مختلف به پروژه تزريق شده است. افخمي حتي حمايت رسانه‌ها را هم در اين سال‌ها از دست نداد و در دعواهاي اخير بين تهيه‌کننده و کارگردان، رسانه‌اي‌ها همراهش بودند.
طبيعي است در اين شرايط توقع مي‌رود فيلم دست کم ايرادهايي از اين دست که "فرزند صبح" دارد نداشته باشد، ديدن دکل برق فشار قوي در يکي از نماهاي فيلم و قطع شدن اين نما به نمايي که خانواده "روح‌الله " زير نور چراغ نفتي غذا مي‌خورند ربطي به تدوين، موسيقي و صداگذاري ندارد. ديدن جاده و خودروهاي امروزي در انتهاي کادر در نمايي که ماموران، امام خميني را به تهران مي‌برند چه توجيهي دارد؟
"فرزند صبح" چيزي نبود که سينماي ايران هفت سال برايش انتظار کشيد، برخورد تند و توهين به کارگردان يا دامن زدن به دعواي او و تهيه‌کننده درمان اين ماجرا نيست. همان‌طور که اصرار افخمي براي حذف اين پروژه از کارنامه‌اش جواب نمي‌دهد، او سال‌ها پيش زماني که يک فيلم اکشن را براي پويا فيلم ساخت، در نيمه راه از پروژه کنار کشيد و در نهايت "عقرب" به عنوان کارگروهي روي پرده سينماها رفت، اما قصه "فرزند صبح" با "عقرب" تفاوت دارد، اين قصه به سادگي فراموش نمي‌شود.
بهروز افخمي کارگرداني حرفه‌اي و خوش ذوق است، فيلم‌هاي خوبي ساخته و جايگاهي تثبيت شده در سينماي ايران دارد اما "فرزند صبح" يک پروژه ناموفق است، يک شکست است که به سادگي از کارنامه کارگردانش حذف نمي‌شود.
سينما و تلويزيون تبيان
مهر