چرا چهره‌های سرشناس سینمای جهان به جشنواره فیلم فجر نمی‌آیند؟
چرا چهره‌هاي سرشناس سينماي جهان به جشنواره فيلم فجر نمي‌آيند؟
بخش بين‌الملل جشنواره فيلم فجر با وجود بيست و يکسالي که از افزوده شدن آن به جشنواره مي‌گذرد، همچنان بر جايگاه حقيقي و مورد انتظار خود تکيه نزده و نوسان‌هاي آن در تمام اين سال‌ها مجموعه‌اي از انتقادها را متوجه آن کرده است.
زماني که جشنواره فيلم فجر در هشتمين دوره توانست با آثار نسل جديد سينماگران پر و بال بگيرد، درهاي خود را براي ورود فيلم‌هاي خارجي نيز گشود، اما در اين ميان هيچ‌گاه بخش بين‌الملل جشنواره بدون اين سئوال‌‌ها نبوده؛ چند سينماگر فرم حضور در بخش بين‌الملل جشنواره فجر را پر مي‌کنند؟ فيلم‌ها براي نمايش در جشنواره فجر خريداري مي‌شوند يا سازندگان خود اثرشان را به جشنواره ارائه مي‌کنند؟ مهمانان خارجي سرشناسي که به جشنوارههاي مختلف بين‌المللي مي‌روند و سينماگران ايراني را در خارج از کشور بسيار تحويل مي‌گيرند چرا براي جشنواره فجر به ايران نمي‌آيند؟...
اين پرسش‌ها البته پاسخ‌هايي نيز داشته‌اند؛ محدوديت‌هاي موجود در کشور و عرف جامعه و حساسيت خارجي‌ها به مميزي فيلم‌هايشان،در کنار هزينه بالاي پذيرايي از بازيگران سرشناس بين‌المللي و موارد زيادي از اين دست پاسخ سئوالات بودند، اما مرور زمان شکل سئوالات را تغيير داد.
کساني که روزي مي‌پرسيدند چرا آنتوني کوئين به ايران نمي‌آيد، امروز مي‌پرسند چرا سينماي ايران با کشورهاي اسلامي که فيلم‌ها و سينماگراني همخوان با فرهنگ ايراني دارند تعامل برقرار نمي‌کند و افق‌هاي جشنواره را کوتاه‌تر نمي‌کند تا همه چيز حقيقي‌تر به نظر برسد و چنين تصور شود که سينماگران خارجي -هرچند صرفاً از کشورهاي محدود و شايد کشورهاي منطقه -جشنواره فجر را يکي از مهمترين فضاها براي آثار خود محسوب کنند.
امسال بخش بين‌الملل جشنواره فيلم فجر طبق روال بيست دوره گذشته برپا شد و طبق اعلام هاشم ميرزاخاني، قائم مقام دبير جشنواره 1000 فيلم در بخش بين‌الملل تقاضاي حضور دادند و 600 فيلم در بخش آسيا. از اين 1000 فيلم 13 اثر به بخش مسابقه بين‌الملل و از 600 اثر ارائه شده 11 فيلم به بخش مسابقه سينماي آسيا راه پيدا کرد که در اين بين تنها محمد الدراجي فيلمساز جوان عراقي که با فيلم «پسر بابل» در بخش مسابقه بين‌الملل حضور دارد به عنوان داور بخش مسابقه سينماي آسيا به ايران آمده است.
چرا آنتوني کوئين به ايران نمي‌آيد، امروز مي‌پرسند چرا سينماي ايران با کشورهاي اسلامي که فيلم‌ها و سينماگراني همخوان با فرهنگ ايراني دارند تعامل برقرار نمي‌کند و افق‌هاي جشنواره را کوتاه‌تر نمي‌کند تا همه چيز حقيقي‌تر به نظر برسد
براساس اخباري که در مورد مهمانان خارجي حاضر در جشنواره منتشر شده، امسال 71 نفر به ايران دعوت شده بودند که تعدادي از آنان به دلايل مختلف در جشنواره حضور ندارند، از ميان مهمانان حاضر تنها چند چهره نام نسبتاً شناخته شده به چشم مي‌خورد. به جز الدراجي که در سال‌هاي اخير در سطح بين‌المللي شهرت زيادي پيدا کرده، نيکلاي برليائف بازيگر قديمي سينماي روسيه که در «آندري روبلف» تارکوفسکي بازي کرده، دونالد ران‌وو تهيه‌کننده بريتانيايي فيلم‌هاي مطرحي چون «بدرود محبوبم»، «شهر خدا»، «ايستگاه مرکزي» و «باغبان وفادار»، پدرو بارباديو آهنگساز و کارگردان اسپانيايي و جابر پاتل فيلمساز قديمي سينماي هند، مهمانان نسبتاً سرشناس اين دوره از جشنواره هستند.
با اين حال، امير اسفندياري مدير امور بين‌الملل بنياد سينمايي فارابي و مسئول بخش بين‌الملل بيست و نهمين جشنواره فيلم فجر به خبرآنلاين، مي‌گويد: «داوران اين دوره از جشنواره سينماگراني سرشناس هستند که در مقايسه ميان آنان و هيئت‌هاي داوري ساير جشنوارههاي بين‌المللي متوجه نکات مثبت آن مي‌شويم.»
از سوي ديگر، سيدمحسن هاشمي مدير سابق دفتر جشنواره فيلم فجر اعتقاد دارد: «ميزاني که در بخش ملي جشنواره فجر هزينه مي‌شود و انرژي صرف مي‌شود، بسيار بيشتر از بخش بين‌الملل است و همين تفاوت زيادي ميان اين دو بخش به وجود مي‌آورد.»
اميرحسين علم‌الهدي کارشناس هم اعتقاد دارد استراتژي بخش بين‌الملل جشنواره فجر در دوره‌هاي گذشته مشخص نبوده و براي رسيدن به شرايطي مناسب‌تر در مورد بخش بين‌الملل جشنواره بايد تلاش شود تا اين قسمت از بخش ملي کاملاً منفک شود.
سينما و تلويزيون تبيان
سميه عليپور/ خبرآنلاين