فیلمی برای تلنگر به جامعه هنری

اقبال نسبی مخاطبان جشنواره به «برف روی شیروانی داغ»؛

---

«برف روی شیروانی داغ» داستان تعابیری را بازگو می‌کند که بازماندگان یک شاعر معروف درباره وی دارند و بدین لحاظ می‌توان تلنگرهای فیلمساز به جامعه هنری روشنفکرنمای روزگار اخیر را مشاهده کرد.

 «برف روی شیروانی داغ» سومین فیلم محمدهادی کریمی در مقام کارگردان است. این فیلم هم به مانند دو ساخته قبلی کریمی از فیلمنامه‌ای نسبتا منسجم بهره می‌برد که این امر بیش از هر چیز برآمده از تجربیات فراوانی است که این سینماگر ایرانی در مقام فیلمنامه‌نویس داشته است.

به لحاظ تکنیکی هم اگر بخواهیم مقایسه‌ای داشته باشیم میان این فیلم و دو اثر قبلی کریمی یعنی «غیرمنتظره» و «امشب شب مهتابه»، باید «برف روی شیروانی داغ» را حرکتی روبه جلو برای او بدانیم؛ چراکه نه فقط به لحاظ تصویری و همچنین قاب‌بندی‌های زیبا و چشم‌نواز، بلکه به لحاظ تدوین هم اثری یکدست را می‌توان دید.

یکی از معضلات دو فیلم قبلی کریمی، تیم بازیگران آن بود که به دلیل قرار گرفتن یک بازیگر آماتور در راس هر دو فیلم، کیفیت کار به میزان قابل ملاحظه‌ای پایین آمد اما انتخاب درست بازیگران «برف روی شیروانی داغ» و از جمله ایفای نقش شهاب حسینی در یکی از کلیدی‌ترین کاراکترهای دوران بازیگری‌اش، باعث شده داستان پراوج و فرود فیلم که تمام آن در دو یا سه لوکیشن ثابت می‌گذرد برای مخاطب خسته‌کننده نباشد.

«برف روی شیروانی داغ» داستان تعابیری را بازگو می‌کند که بازماندگان یک شاعر معروف درباره وی دارند و بدین لحاظ می‌توان تلنگرهای فیلمساز به جامعه هنری روشنفکرنمای روزگار اخیر را هم مشاهده کرد؛ به هر حال بوده‌اند بسیاری از دوستان که منتظر مرگ هنرمندان بزرگ نشسته و پس از مرگ آنها است که از دیدارهای خیالی خود با هنرمند فقید داستان‌ها می‌سرایند!

«برف روی شیروانی داغ» را می‌توان یکی از فیلم‌های یکدست جشنواره امسال دانست؛ فیلمی که حتی برای ساخت موسیقی متن آن نیز همخوانی میان موسیقی و داستان در نظر گرفته شده است.