پلی اتیلن

کاربرد های پلاستیک ها :

پلی اتیلن ( PE ) با پلیمریزاسیون گاز اتیلن تحت فشار و دمای بالا و در حضور کاتالیست های فلزی تولید می شود. تحت این شرایط مولکول های اتیلن به صورت زنجیره های به طول 50 تا 50000 واحد تبدیل می شوند و گاز اتیلن به یک ماده جامد سفید کریستالی تغییر حالت می دهد. تصویر زیر مولکول اتیلن را نمایش می دهد.

ضمن انجام واکنش پلیمریزاسیون تعدادی شاخه های جانبی نیز در طول زنجیره اصلی ایجاد می شود.

پلی اتیلنی که تعداد زنجیره های جانبی آن کم و طول آن ها کوتاه باشد، پلی اتیلن سنگین ( HDPE ) نامیده می شود.

در دما و فشار بالاتر در پلیمریزاسیون شاخه های جانبی بیشتر و بلند تر ایجاد می شود در نتیجه زنجیره ها نخواهند توانست به هم نزدیک شوند، در نتیجه بلورینگی کم بوده و چگالی آن پایین خواهد بود که این پلی اتیلن، پلی اتیلن سبک

( LDPE ) نامیده می شود.

تفاوت های خواص HDPE و LDPE آن قدر زیاد است که کاربرد های آن ها کاملا متفاوت بوده تا جایی که می توان آن ها را از دو خانواده مختلف فرض کرد. دامنه ی خواص پلی اتیلن ها بسیار گسترده می باشد و قیمت آن نیز مناسب است به همین علت در بسیاری از مصارف از آن استفاده می شود. تصویر زیر پلی اتیلن را نمایش می دهد.

مهم ترین ویژگی های HDPE که موجب کاربرد گسترده آن شده است، هزینه ی پایین و نفوذ ناپذیری آن در برابر رطوبت می باشد.

مصارف HDPE :

بیشتر کیسه های سردستی، بسته ها و لفاف های مواد غذایی از HDPE تولید می شوند. نفوذ پذیری خوب، آن را برای کاربرد هایی که نیاز به محافظت در برابر رطوبت دارند مناسب می سازد. بیشتر جعبه های صنعتی، صندوق ها، پالت ها و لوله های انتقال آب کشاورزی از HDPE ساخته می شوند.