با غزل های سبز

تو می آیی و دست های مرا

پر از عطریاس و سحر می کنی

تو می آیی و لحظه های مرا

از احساس گل تازه تر می کنی

تو می آیی و چشم های مرا

برای شکفتن خبر می کنی

اگر خسته باشم از این انتظار

به این خسته آخر نظر می کنی

تو می آیی و با غزل های سبز

بهار جوان را صدا می زنی

به «انسانیت» بال و پر می دهی

به زخم «حقیقت» دوا می زنی

تو می آیی و مرهم آشتی

به سرتاسر کینه ها می زنی

تو می آیی و با طلوعی لطیف

چه نقشی به آینه ها می زنی!

مطالب مرتبط

خورشید زیبا می آید

طلوع مهر جمعه

اگر که آقا بیاد....

بوی نرگس

مهمان گلها