به زمین نشستن هوا پیما
به زمین نشستن هواپیما
وقتی یک هواپیما در انتهای پرواز خود به فرود گاه نزدیک می شود، خلبان توسط رادیو با واحد کنترل ترافیک هوایی صحبت می کند و برای فرود اجازه فرود می گیرد. سپس خلبان موتور را خاموش (کم توان) می کند تا از سرعت و ارتفاع هواپیما کاسته شود و بتواند فرود آید.
مراحل فرود هواپیما عبارتند از:
1. روی باند و در نزدیکی زمین، خلبان سر هواپیما را به بالا می دهد با این کار ابتدا چرخ های اصلی بر روی زمین قرار می گیرند و از وارد آمدن ضربه جلو گیری خواهد شد.
2. پس از این که هوا پیما روی باند فرود آمد، خلبان موتورها را در حالت ایجاد نیروی پیشران معکوس قرار می دهد و ترمز چرخ ها را به کار می اندازد تا سرعت هواپیما را کاهش دهد.
این مراحل در شکل زیر نشان داده شده اند:
چون چرخ های هواپیما در زمان بلند شدن و فرود آمدن با شدت زیادی به زمین ساییده می شوند، امکان آتش گرفتن آن ها وجود دارد. برای بالا بردن ایمنی آن ها، آن ها را با گاز نیتروژن پر می نمایند زیرا گاز نیتروژن آتش نمی گیرد.
در این جا کمی در باره حالت پیشران معکوس توضیح می دهیم. نیروی پیشران معکوس به کاهش سرعت هواپیمای جت پس از نشستن روی زمین کمک می نماید.
در این حالت اجزاء فلزی دایره شکلی در جلوی موتور ها قرار می گیرند و باعث می شوند تا جهت جریان هوای خارج شده از موتور معکوس گردد و لذا نیروی پیشران تولید شده به عنوان ترمز عمل خواهد نمود.
گروه مدرسه اینترنتی سایت تبیان - تهیه: پوریا میرعشقی
تنظیم: سمیرا بادامستانی