دختری از نسل سوم - حرفهای دل من با امام رضا (شعر)
دختری از نسل سوّمم
| آقــا سلــام، دخــتـــری از نــسل سوّمــم
|
| سر تا به پای، هق هق و قدری تبسمم
|
| شــعـــرم دخــیــل بـسـتــه بــه تـالار آیـنه
|
| هـمــسایــه بـا طـواف پـریشـان مردمم
|
| گــفــتــی تــمــام رویــش بـاران نصیب من
|
| گـفـتـی کــه خاک بـاشم و حـالا تیمّمم
|
| آب از ســرم گــذشتــه کـه مـثـل ستاره‌ها
|
| مــابــیــن آسمــان و زمیـن، کـاملاً گُمم
|
| در کـوچــه‌هــای نـیـمه شب آواز می‌شوم
|
| تــا نـبـض شهـــر پــر شـود از هر ترنّمم
|
| مادر سری کشید به احساس شعر و گفت
|
| وقــتـی تـو سومـی، منِ دیوانه چندمم؟
|
| ارثش به من رسیده که چون موج سرکشم
|
| حـس می‌کـنـم شبیه خودش در تلاطمم
|
| وقتـی هــمـه بـه فـکر شفـایند و من جنون
|
| پس هی جنون به من بده آقای هشتمم
|
| بـا عــرض مــعــذرت بــه بــزرگـی قبول کن
|
| از مـادری کــبــوتــر و از مــن کــه گندمم
|
پریسا مقصودی، نیشابور
گروه دین و اندیشه - حسین عسگری