توصیف حج از منظر امام رضا علیه السلام

«محمد بن سنان» گوید: «از امام على بن موسى‏الرضا (علیه السلام) طى نامه‏اى مسائلى را پرسیدم كه امام آن را پاسخ دادند. از جمله درباره حج چنین نوشتند:

«فلسفه حج ورود در میهمانى خداى بزرگ و طلب رحمت افزون‏تر و خروج از معاصى و گناهان و توبه از گذشته اعمال و انتخاب راه و روش صحیح براى آینده است. و نیز در سفر حج، اموال خرج مى‏شود، بدن‌ها به رنج مى‏افتد و لذات و شهوات نفسانى مهار مى‏گردند و بدینسان حج‏گزاران با این عبادت به خداى بزرگ تقرب مى‏جویند و سر تسلیم و خضوع و ذلت و انكسار در برابر او فرود مى‏آورند. و در سرما و گرما و در حال آرامش و امنیت و یا بیم و هراس، راه مى‏پویند و قرب حق را مى‏جویند.

افزون بر این در این عبادت جمعى، همه مردم سود مى‏برند و با رغبت و رهبت به سوى خداى سبحان روى مى‏آورند. و از آثار دیگر آن، رهایى از قساوت قلب و خساست نفس و نسیان ذكر خدا و نومیدى از خیر و دل بستن به رحمت او و تجدید حقوق و دور نگهداشتن نفس از فساد است. و همه كسانی كه در شرق یا غرب یا در دریا و خشكى‏اند چه حج‏گزاران و چه غیر آنها از تاجر و پیله‏ور، فروشنده و خریدار و كاسب و مستمند بهره‏مند مى‏گردند و در تأمین حوائج ساكنان اطراف و نواحى دیگر سرزمین‏ها كه مى‏توانند در موسم گرد آیند مى‏كوشند. این است كه خداوند مى‏فرماید: «لیشهدوا منافع لهم.»

منبع:

علل الشرائع، صص 405 ـ 404.