فرزندانتان را سرمایه دار کنید!

یکی از جلوه‌های ابراز محبت‌های افراطی و ضد تربیتی، فراهم کردن همه نیازهای فرزندان از سوی والدین است. به طوریکه بچه هر چه را دلش بخواهد یا لازم داشته باشد فقط کافیست به پدر یا مادرش بگوید، ما بقی کار به عهده ی آنهاست.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

بامافرزندتان را سرمايه‌دارکنيد

در بسياري از خانواده‌ها، محبت بي‌حساب و کتاب به فرزندان، مماشات و اهمال در مقابل خطاها و اشتباهات و بي‌ادبي‌هاي آن ها، به قدري رايج و شايع شده که به درستي نام اين دوره را گذاشته‌اند «فرزند سالاري». از طرف ديگر چون محبت زياد به فرزند و فراهم کردن همه امکانات تفريحي و سرگرمي براي او تبديل به فخر فروشي خانواده‌ها و يک نوع تفکر روشنفکري و نشانه‌ ترقي و رشد اجتماعي شده، کمتر کسي حاضر است درباره ي اينگونه رفتارها و حفظ تعادل در ابراز محبت بحث  کند. چون به احتمال زياد ممکن است به بي‌سوادي ، بي‌تمدني و عقب ماندگي متهم شود. اما به هر حال اين يک واقعيت است که بسياري از والدين مرز تعادل در ابراز محبت را گم مي‌کنند.

يکي از جلوه‌هاي ابراز محبت‌هاي افراطي و ضد تربيتي، فراهم کردن همه نيازهاي فرزندان از سوي والدين است.

يکي از جلوه‌هاي ابراز محبت‌هاي افراطي و ضد تربيتي، فراهم کردن همه نيازهاي فرزندان از سوي والدين است. به طوريکه بچه هر چه را دلش بخواهد يا لازم داشته باشد فقط کافيست به پدر يا مادرش بگويد ، ما بقي کار به عهده ي آنهاست. وقتي همه چيز آماده شد وظيفه فرزند فقط اين است که از آن استفاده کند. در قسمت اول سري مقالات « پيش بسوي مرد سالاري» گفتيم که چنين بچه‌هايي وقتي بزرگ مي‌شوند و مي‌خواهند وارد جامعه شده و تشکيل خانواده بدهند ، بسيار آسيب‌پذير بوده و دائم اشتباه مي‌کنند. اگر فرزندي که اينچنين تربيت شده، پسر باشد براي مديريت و بررسي اولويت‌هاي زندگي دائماً اشتباه مي‌کند و خانواده ي کوچکش را دچار بحران کرده و باعث بروز نگراني در همسرش مي‌شود. و اگر اين فرزند ، دختر باشد نمي‌تواند پولي را که از همسرش براي مخارج زندگي مي‌گيرد درست و منطقي هزينه کند ، که همين امر موجب هدر رفتن بخشي از منابع‌ مالي خانواده و در نتيجه ، بروز تنش در زندگي آنها خواهد بود که اگر بخواهيم ريشه‌اي به اين موضوع نگاه کنيم مي‌توانيم بگوييم مقصر اصلي، والدين اين زوج هستند. چرا که نتوانسته‌اند به فرزندشان بياموزند با درآمد کم، بايد هزينه‌ها را به ترتيب اهميت، بررسي کرده و آن ها که مهم تر و واجب‌ترند را در اولويت قرار داده و  رفع ما بقي نيازها را به وقتي ديگر موکول کرد . به اين نکته توجه داشته باشيد که بهتر است فرزند در خانواده و تحت نظر والدين ياد بگيرد بسياري از خواسته‌هاي غيرضروريش را ناديده بگيرد و هر چيزي که دلش مي‌خواهد ، تهيه نکند.

 

براي رسيدن به اين هدف و شکل‌گيري چنين خصلتي در فرزندانمان، بهترين راه چيست؟ براي نهادينه کردن خصوصيت رفتاري در وجود فرزندان، نصحيت کردن و صحبت و تذکر دادن به تنهايي کافي نيست، بلکه بايد شرايطي پيش آورد که او به صورت عملي در چنين شرايطي قرار بگيرد و آن را تجربه کند. راه دستيابي به اين منظور بسيار ساده است : از وقتي فرزندتان هفت ساله مي‌شود و به مدرسه مي‌رود ، مقداري پول توجيبي برايش معين کنيد که مثلاً هفته به هفته به او بدهيد و تهيه بخشي از مايحتاجش را به عهده خودش بگذاريد و به نکات زير توجه نماييد.

بهتراست فرزند در خانواده و تحت نظر والدين ياد بگيرد بسياري از خواسته‌هاي غيرضروريش را ناديده بگيرد و هر چيزي که دلش مي‌خواهد ، تهيه نکند.

1- هرچه سن فرزندتان بالا مي‌رود دوره‌هاي پرداخت پول را طولاني‌تر کنيد. يعني اگر در هفت سالگي و آغاز دوران ابتدايي هفتگي به او پول مي‌‌دهيد در دوران راهنمايي پول توجيبي‌اش  را هر دو هفته يک‌بار بدهيد و وقتي به دبيرستان رفت به‌صورت ماهيانه اين وجه را به او پرداخت کنيد. با اين‌کار هر چه بزرگ تر مي‌شود ياد مي‌گيرد براي زمان طولاني‌تري برنامه‌ريزي کند.

 

2- هر چه سن فرزندتان بيشتر مي‌شود تهيه مقدار بيشتري از ملزوماتش را به عهده خودش بگذاريد. مثلا اگر در دوران راهنمايي تهيه لوازم التحرير و هديه تولد دوستان و خواهر و برادرش را به عهده خودش گذاشته بوديد

،در دوران دبيرستان مسئوليت خريد کفش و لباس و کتاب‌هاي درسي و غيردرسي و کمک آموزشي را هم به خودش واگذار کنيد. به اين‌صورت به تدريج به او ياد مي‌دهيد در مقابل تعداد زيادي از خواسته‌هايش برنامه‌ريزي و بودجه‌بندي کند. در ضمن چون پولي که از شما دريافت مي‌کند محدود است ، مجبور مي شود فقط آن اجناسي را که لازم دارد تهيه کند و مي‌آموزد بسياري از خواسته‌هايش را ناديده بگيرد و اين درس در آينده زندگيش نقش بسيار مهمي دارد.

 

3- مقدار پولي که برايش معين مي‌کنيد متناسب با سطح قيمت‌ها و مقدار نيازهايي باشد که تهيه ي آن را به عهده خودش گذاشته‌ايد . مراقب باشيد مبلغي که به او مي‌‌دهيد آنقدر کم نباشد که نااميد يا سرخورده شود و آنقدر زياد نباشد که بتواند هر چه دلش خواست بخرد.

4- وقتي به سن چهارده يا پانزده‌ سالگي رسيد ، براي خريد کالاهاي گران مثل راايانه و موبايل و يا هزينه‌هاي عمده‌ مثل کلاس‌هاي کنکور از او بخواهيد مقداري از هزينه ي آن ها را از محل پس‌انداز خودش بدهد و ما بقي را شما به صورت وام در اختيارش بگذاريد و کاملاً جدّي هر ماه مبلغي را به عنوان قسط از ماهيانه‌اش کم کنيد.

 

5- توجه داشته باشيد تامين هزينه‌هاي فرزند تا وقتي در خانه شما زندگي مي‌کند و درآمد مستقل پيدا نکرده به عهده شماست. بنابراين به هيچ‌وجه به خاطر پرداخت پول ماهيانه سرش منت نگذاريد و هرگز از آن به عنوان يک اهرم فشار استفاده نکنيد مثلاً در مواقعي که با او اختلاف سليقه پيدا مي‌کنيد و يا کارتان به جر و بحث کشيده مي‌شود و يا با هم قهر مي‌کنيد در پرداخت مبلغ ماهيانه خلل ايجاد نکنيد. اين کارها غرور فرزندتان را جريحه‌دار مي‌نمايد.

اگر در انجام اين‌کار موفق شويد و فرزندتان را به اين شکل تربيت کنيد ، مطمئن باشيد سرمايه بزرگي به او داده‌ايد.

 

تبيان – خانواده وزندگي

احسان رادمند

 

مقالات مرتبط :

انضباط بدون اشک

پرورش مسئوليت پذيرى در کودکان

بابا! بي حساب چک نکش

کودکان ، رشوه گيران حرفه اي !

از کودکي به فرزندتان بياموزيد...

در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.
مطالب مرتبط مجموعه :
آخرین مطالب سایت