در این روزهای کرونایی فقط شما نیستید که احساس ناامیدی و افسردگی می‌کنید

این روزها که کل دنیا درگیر ویروس جدید کرونا و کاهش شیوع این بیماری است، به نظر می‌رسد جنبه‌های بسیار زیادی از زندگی به هم ریخته و خیلی از روندهایی که زمانی رو به پیشرفت بودند، متوقف شده‌اند. از دیدن تصاویر هجوم برخی مردم کشورهای مختلف به سمت فروشگاه‌ها گرفته تا از دست دادن شغل و درآمد و روتین‌هایی که متوقف شده‌اند، همگی باعث شده‌اند بیش از هر زمان دیگری احساس تنهایی، استرس، ناامیدی و افسردگی کنیم و برای عزیزانمان دل‌تنگ شویم؛ انگار به هر چیزی نگاه می‌کنیم موجی از عدم اطمینان و ناامنی ما را در برمی‌گیرد. در میانه‌ی این بحران و روزهای سخت، قطعاً شما تنها نیستید.

ترسناک‌ترین برهه از زندگی

عجیب نیست که همه‌ی ما این روزها مضطرب باشیم و این اضطراب بر زندگی روزمره‌ی ما بی‌نهایت اثر گذاشته است. اضطراب ِ ناشی از نگرانی‌های مالی، از دست دادن شغل، نگرانی بابت سلامتی عزیزانمان، ترس از ناشناخته‌ها و اینکه نمی‌دانیم بعداً چه خواهد شد، در میان تمام نگرانی‌های دیگر که قبلاً هم داشتیم بیشتر خودنمایی می‌کنند.
هرچند اضطراب یک واکنش طبیعی و قابل توجیه نسبت به پاندمی ویروس جدید کروناست اما تنها هیجانی نیست که افراد با آن دست و پنجه نرم می‌کنند.
نگرانی‌های مالی، فاصله‌های اجتماعی و عدم اطمینان نسبت به آینده برای هر کسی سخت است. در این میان افراد زیادی هستند که قبل از این بحران نیز تجربه‌ی هیجانات منفی و مشکلات روحی را داشتند و به هر دلیلی با احساس ناامیدی و اضطراب درگیر بوده‌اند. و حالا همان مشکلات پُررنگ‌تر و شدیدتر شده‌اند.

اگر با یک بیماری روحی و روانی درگیر بوده‌اید، شیوع ویروس جدید کرونا و بحران جهانی پیش رو می‌تواند باعث شود احساس کنید دیگر به پایان دنیا رسیده‌اید. افسردگی باعث می‌شود ما باور کنیم دیگر امیدی وجود ندارد و اخبارهای مداوم در مورد COVID-19، نگاهی که از قبل داشته‌ایم را تیره‌تر و منفی‌تر می‌کند.
اگر دچار وسواس فکری عملی یا یک اختلال اضطرابی دیگر هستید، جو ناامن و استرس‌برانگیز کنونی می‌تواند طوفانی از عوامل محرک را بر سرتان فرود بیاورد. اگر به دلیل یک بیماری مزمن رنج می‌برید، شنیدن اخبارهای منفی و نگران‌کننده‌ی این روزها می‌تواند شما را در مارپیچی از دلهره و وحشت گرفتار نماید.
زندگی تا دو ماه پیش خوب پیش می‌رفت و حتی افرادی که با مشکلات روحی و روانی درگیر بودند، احتمالاً روالی تدریجی و رو به پیشرفت را طی می‌کردند و حالا با یک سناریوی بسیار چالش‌برانگیز روبه‌رو هستند که آن‌ها را از درمان و بهبودی ناامید کرده است.
حتی کسانی که روند بهبودی‌شان از بیماری روحی بسیار خوب پیش می‌رفته نیز ممکن است به جایی برگردند که به نظر برسد تمام تلاش‌های مستمر و طولانی مدتشان هدر رفته است. مثلاً شاید شما مراحل پایانی درمان را پشت سر می‌گذاشتید و آماده‌ی رویارویی نرمال و طبیعی با دنیا بوده‌اید اما حالا مجبور شده‌اید تنها در خانه بمانید و دقیقاً همان احساسی را دارید که در اوایل بیماری‌تان داشتید. احتمالاً علائم را دوباره می‌بینید و این نیز شما را می‌ترساند.
ایزوله کردن خود از دیگران تأثیر بزرگی بر روح و روان دارد. درست است که ما می‌توانیم با تکنیک‌های خودکنترلی مانند تنفس عمیق و مدیتیشن یا خواب باکیفیت و عمیق، بخش بزرگی از هیجانات خود را تنظیم کنیم اما به تعامل و ارتباط با دیگران هم نیاز داریم، مثلاً نیاز داریم تماس چشمی برقرار کنیم و حرف بزنیم و واکنش‌های طرف مقابل را ببینیم تا خیالمان راحت شود درکمان می‌کند. اما فاصله‌های اجتماعی و ایزوله کردن خود، این نعمت را از ما گرفته است و شرایط را سخت‌تر کرده است.
انگار ابزار بزرگی را که به ما کمک می‌کرد با دردهایمان بهتر کنار بیاییم از دست داده‌ایم. به همین دلیل است که کارشناسان و روانشناس‌ها این روزها به تماس‌های تلفنی و تصویری برای ارتباط با دیگران بسیار تأکید می‌کنند. پیام دادن بسیار خوب است اما نیازهای ارتباطی ما را اقناع نمی‌کند.

همه‌ی ما در یک کشتی هستیم

اگر جزو افرادی هستید که بابت مشکلات روحی خود را سرزنش می‌کنید اول باید بدانید که هر احساس منفی که دارید، از اندوه و اضطراب گرفته تا ناامیدی و خشم و وحشت، طبیعی و پذیرفته است. از طریق تماس‌های مجازی از عزیزان و دوستان خود کمک بخواهید تا از شما حمایت کنند تا بدانید شما را می‌فهمند و تنها نیستید.
شما نباید از احساساتی که دارید خجالت بکشید یا سعی کنید آن‌ها را پوشش بدهید. نگرانی‌هایتان را مهم بدانید، در موردشان بنویسید و به نگرانی‌های دیگران هم گوش دهید. اجازه ندهید خشم و استرستان تلنبار شود و به شما غلبه کند و این اتفاقی است که با نادیده گرفتن احساسات منفی روی خواهد داد. قبلاً هم این توصیه را شنیده‌اید که هر آنچه را در کنترل شما نیست باید رها کنید. اکنون نیز این توصیه مهم است و به دردتان می‌خورد.

با خودتان مهربان باشید

مهم‌ترین مسئله که این روزها به برقراری تعادل روحی‌تان کمک می‌کند، حفظ ارتباط با دیگران است. وقتی احساس تنهایی و ناامیدی بر شما غلبه می‌کند، وقتش است که از تکنولوژی کمک بگیرید و با یک دوست خوب ارتباط برقرار کنید. خودتان باید متوجه شوید در این لحظات چه چیزی بهتر کمکتان می‌کند تا از حال بد خارج شوید. این‌ها کارهایی است که برای تیمار روحتان انجام می‌دهید.

ورزش کنید

ورزش، هورمون‌های حال خوب را در بدن افزایش می‌دهد و قدرت زیادی در کاهش استرس دارد. اگر در خانه بالکن دارید می‌توانید از فضای آن برای انجام چند حرکت ورزشی استفاده کنید. هنگام ورزش موزیک پخش کنید و انرژی بگیرید. حتی چند حرکت که ضربان قلبتان را بالا ببرند و خون را در بدنتان پمپاژ کنند تأثیر بزرگی در کاهش استرس و اضطرابتان دارند و می‌توانند ایمنی بدنتان را قوی‌تر کنند.

نفس عمیق بکشید

حتی اگر قبلاً ذهن آگاهی و مدیتیشن را تمرین نکرده‌اید، حالا وقتش است که آن را در روتین روزمره‌تان بگنجانید. اپلیکیشن‌های زیادی برای کمک به شما وجود دارند فقط باید ببینید کدام‌شان برای شما مناسب‌تر است.

سراغ رفتارهای ناسالم نروید

سیگار کشیدن، افزایش مصرف قرص‌های اعصاب و روان (که پزشکتان قبلاً برایتان تجویز کرده بود)، هله‌هوله خوری و از این دست رفتارهای ناسالم فقط شرایط را بدتر می‌کند.

محیط خانه را جمع و جور کنید

از این فرصت برای جمع و جور و تمیز کردن محیط زندگی‌تان استفاده کنید. مطالعات علمی بارها ثابت کرده‌اند آشفتگی و بی‌نظمی باعث تشدید علائم افسردگی و اضطراب می‌شود و به همان اندازه، جمع و جور کردن و نظافت محل زندگی از استرستان کم کرده و حالتان را خوب می‌کند. وسایل کهنه و اضافی را دور بیندازید و محیطتان را از شلوغی و آشفتگی نجات دهید.

---