از دهلوی تا ویوالدی به روایت ارکستر مجلسی صهبایی

 ارکستر مجلسی ایران آغازگر پنجمین شب اجرا‌های سی و چهارمین جشنواره بین‌المللی موسیقی فجر در تالار وحدت شد.

ارکستر مجلسی ایران به رهبری منوچهر صهبایی با شروع اولین میزان تسلط ارکستر خود را به نمایش گذاشت. حجم ارکستری مجلسی و کوچک که همچون ارکسترهای بزرگتر صدا می‌دهد نشان از رهبری باتجربه و کار بلد دارد. صدا و حجم زهی‌ها و یکدستی آرشه‌ها و کوک دقیق نوازنده‌ها در انگشت‌گذاری بویژه در اجرای نت‌های پوزیسیون‌های بالا و سرعتی نشان از آمادگی نوازنده‌ها که بی‌شک بخش اعظمی از آن به رهبر ارکستر بازمی‌گردد، داشت.

نخستین قطعه اجرایی توسط ارکستر مجلسی ایران، «سوئیت بیژن و منیژه»، اثر حسین دهلوی بود. این اثر توسط استاد دهلی برای ارکستر سمفونیک نوشته شده بود و بعدا نسخه‌ای از آن توسط خود او برای ارکستر کوچک‌تر سازهای زهی نوشته و بارها در رویدادهای مختلف به اجرا درآمد. این اثر همچنان یکی از آثار کلاسیک ساخت وطنی است که با ترکیب هوشمندانه موسیقی کلاسیک قرن بیستم با موسیقی ایرانی خلق شده است.

بخش بعدی برنامه «کنسرتو گیتار آرانخوئز»، اثر خواکین رودریگوز، آهنگ‌ساز اسپانیایی قرن بیستم بود که توسط پدرام فلسفی، سولیست گیتار کلاسیک و همراهی و اکمپانیمان ارکستر به اجرا درآمد.

«سمفونی روستایی» قطعه اجرایی بعدی ارکستر صهبایی بود. این اثر ساخته ویوالدی، از مشهورترین آهنگ‌سازان دوره باروک و نوازنده چیره دست ویولن است. این کنسرتو اثری در سه قسمت کوتاه برای ارکستر زهی است که دارای فضایی بسیار شاد و هیجان‌انگیز است و ارکستر صهبایی به زیبایی هرچه تمام‌تر آن را به اجرا گذاشت. آنچنان وحدتی بین نوازنده‌ها بخصوص زهی‌ها شامل ویلن‌ها، آلتوها و چلوها برقرار بود و تکنیک‌های پیوسته و متصل و سایه‌ها را به اجرا درمی‌آوردند که گویی یک نوازنده و یک مغز واحد هستند و این وحدت در عین کثرت کاملا مشهود و محسوس بود و این یکی از نشانه‌های یک نمود خروجی بسیار حرفه‌ای و موفق برای یک اجرای رسمی است.

«آواز‌ها و رقص‌های آنتیک»، اثر اتورینو رسپیگی، قطعه بعدی بود که ارکستر اجرا کرد. این اثر از چهار قسمت با ملودی‌های بسیار زیبا روی تم‌های آهنگسازان ایتالیایی قرن هفده خلق شده که به خوبی توسط ارکستر مجلسی ایران به رهبری منوچهر صهبایی به اجرا گذاشته شد.

«پیتزیکاتوپولکا» «مارش رادیسکی» اثر یوهان اشتراوس و «والس دیمیتری» شوستاکوویچ آخرین آثاری بودند که توسط ارکستر مجلسی ایران به شکلی مطلوب و گوش‌نواز برای مخاطبین به اجرا گذاشته شدند.

از دوان باروک تا مکاتب موسیقایی قرن نوزدهم و بیستم و آثاری از آهنگسازان ایرانی، مجموعه کارهایی بود که امشب در این اجرا دیده و شنیده شد. نوازنده‌های ژوست، هماهنگی بین اعضا و هدایت و کنداکتوری رهبر ارکستر و حجم و دینامیک ارکستر و بهره از مایستر توانمند، نشانگر این است که دیگر ارکسترهای عمده ایرانی نیز با تغییر رویکرد می‌توانند به شرایط بسیار بهتری برسند. از مهم‌ترین مشکلاتی که چند ارکستر بزرگ کشورمان از آن رنج می‌برند از نوازنده نیست و همین اجرای ارکستر مجلسی نشان داد که نوازنده‌های ما مشکلی ندارند و هرچه هست از کنداکتور و رهبر هنری ارکسترهاست و مسولین باید در این مورد تجدید نظر کنند و برای بهبود وضعیت ارکسترهای بزرگ و بویژه ارکستر ملی و ارکستر سمفونیک از اینچنین نمونه‌ها و الگوهایی بهره ببرند. مرحله بعدی برای ارتقاء سطح کیفی ارکسترهای بزرگ جایگزینی سازهای بی‌کیفیت ارکسترها و خریداری سازهای استاندارد جهانی است که حتی تهیه تمام سازهای ارکستر سمفونیک و ارکستر ملی و طرح نوسازی این دو ارکستر عمده کشور در مقایسه با بودجه‌های نجومی که در طول سال برای برنامه‌های نه چندان مهم هزینه می‌شود قابل مقایسه نیست.

---

منبع: فارس