اعلان رسالت و امامت

منزل رسول خدا (ص) شلوغ بود. مهمانان غذاهایشان را خورده بودند و برای رفتن و خداحافظی آماده می شدند. پیامبر در میان آن ها ایستاد و سخنرانی کوتاهی نمود و در پایان آن فرمود: «... هر کدام از شما که اکنون ایمان خود را به رسالت من اعلام نماید و در انجام رسالتم پشتیبان من باشد، او برادر، وارث، وصی، وزیر و جانشین من خواهد شد.» هیچ کس حرفی نمی زد.

 ابولهب عموی پیامبر که همسرش از خانواده ای پلید بود، با لبخندی مسخره آمیز به این و آن نگاه می کرد. پیامبر اسلام سه بار فرمایش خود را تکرار کرد. ولی جز حضرت علی (ع) که در هر سه بار بر پا ایستاد و گفت: ای رسول خدا من به یگانگی خداوند و پیامبری شما اقرار و اعتراف دارم.» هیچ کس پاسخی نداد.

رسول خدا (ص) که جز از علی (ع) پاسخی نمی شنید به خویشان خود فرمود: «اکنون شاهد باشید که علی برادر، وارث، وصی، وزیر و جانشین من است.»

ابولهب با خشمی که در زیر خنده ی موذیانه اش آشکار می شد به ابوطالب، پدر بزرگوار علی (ع) گفت: «محمد دستور داد که از پسرت پیروی کنی. او علی را بزرگ تو قرار داد.»

امالی طوسی، ص 583، ح 1206
مسند احمد، ج 1، ص 111

مطالب مرتبط:
انتخاب حکیمانه
نسیم محمدی
پاسخ قانع کننده

کودک و نوجوان تبیان
تنظیم: فهیمه امرالله- منبع: مجموعه: خورشید عالم تاب (دعوت آشکار)