مردی مسیحی به حالت استهزاء به امام باقر(علیه السلام) گفت: «أَنْتَ بَقَرٌ». امام بی ‌آن‌که ‏عصبانی شود، با کمال خونسردی فرمود: «نه، من بقر نیستم، من باقر هستم». مسیحی ‏گفت: تو پسر زنی هستی که آشپز بود. حضرت فرمود:«آشپزی شغل او بود و ننگی به ‏حساب نمی‌آید.» مرد مسیحی بی‌ادبی را به اوج رساند و گفت: مادرت سیاه‌چهره، بی‌حیا و ‏بدزبان بود. حضرت در جواب فرمود: «اگر این‌چنین بود که تو گفتی، خداوند او را ببخشد و ‏از گناهش در گذرد، اما اگر دروغ گفته باشی، از گناه تو درگذرد که دروغ و افترا بستی.» ‏ ‏ حلم و بردباری حضرت، تحولی عمیق در مرد مسیحی ایجاد کرد و موجب شد آن مرد ‏مسیحی اسلام آورد.‏