اثرات مس روی سلامتی

مس در استفاده بهینه از چربی ها موثر است و کمبود آن خطر بروز بیماری های قلبی عروقی را افزایش می دهد. مس در کبد انسان تجمع دارد و همچنین در موها، پوست و بافت های مختلف بدن نیز تقسیم شده است.

مس برای سلامتی انسان ضروری است

مس برای حفظ استحکام و سلامت استخوان ها و افزایش کیفیت غضروف و بافت های همبند لازم و ضروری است. این ماده معدنی همچنین روی باروری و رنگدانه های موها و پوست نیز تأثیر دارد. توجه داشته باشید که هیچ گاه نباید خودسرانه اقدام به مصرف مکمل مس بکنید. بخصوص اگر تحت درمان دارویی هستید حتماً قبل از مصرف آن به صورت مکمل با پزشک مشورت کنید.
مس در تشکیل و ساخت کلاژن همان پروتئین موجود در استخوان ها، پوست و بافت های همبند نقش موثری دارد. این ماده به عنوان یک کاتالیزور در تشکیل گلبول های قرمز شرکت دارد. مس در اکثر آنزیم ها مجود بوده و در سوخت و ساز پروتئین ها و چربی ها تأثیر می گذارد و غلاف میلین عصب ها را در وضعیت بهتری نگه می دارد. این ماده معدنی باعث تقویت دستگاه ایمنی بدن و افزایش قدرت باروری می شود. مس در تولید ملانین نقش دارد و مسئول تولید رنگ موها و پوست است. بنابراین نمی توان ساده از کنار چنین ماده مهمی عبور کرد.

اثرات فوق العاده مس

مس برای بهبود کیفیت غضروف و مینرالیزه کردن استخوان ها لازم و ضروری است و به حفظ توده استخوانی کمک می کند. این ماده از بروز برخی آریتمی ها پیشگیری می کند چون در متابولیسم هوازی گلوکز نقش دارد. باید بدانید که عضله قلب نسبت به کمبود اکسیژن بسیار حساس است. مس با تأثیر روی سنتز پروستاگلاندین خاصیت ضدالتهابی و ضدچسبندگی پلاکت ها یافته و مانع از انعقاد بیش از حد خون و تشکیل لخته ها می شود. این ماده معدنی در کنترل عملکرد خوب تیروئید و همچنین بهبود تعادل هیستامین و پیشگیری از بروز واکنش های آلرژیک دخالت دارد.
مس به طور غیرمستقیم در مقابله با رادیکال های آزاد که باعث پیری زودهنگام سلول ها و همچنین بروز بیماری های قلبی عروقی و برخی سرطان ها می شوند نقش دارد.

مکمل مس

میزان مس مورد نیاز روزانه آقایان و خانم ها به ترتیب 1.5 و 2 میلی گرم تخمین زده شده است. مواد غذایی روزمره می تواند این میزان نیاز را برآورده کند. اما رژیم های سفت و سخت و کاهش اشتها و غیره جزو عوامل کمبود آن محسوب می شوند.
گفتنی است که کمبود جدی مس به ندرت پیش می آید. این مسئله معمولاً در افرادی که از اسهال مزمن، عدم جذب درست مواد مغذی در روده ها یا بیماری های مادرزادی مانند آلبینیسم (زالی) رنج می برند مشاهده می شود. کمبود جدی این ماده معدنی باعث بروز خستگی، آریتمی قلبی، تحریک پذیری و بی رنگی موها و همچنین فشارخون بالا، کم خونی، بدشکلی استخوانی و نازایی می شود. کمبود جزئی مس نیز اثراتی روی سلامتی دارد. نتایج پژوهشی که روی 24 مرد انجام شده است نشان می دهد که یک رژیم فقیر از مس می تواند باعث افزایش چشمگیر کلسترول بد خون و کاهش کلسترول خوب خون شود. این مسئله نیز باعث افزایش خطر بیماری های قلبی عروقی می شود.

میزان جذب این ماده معدنی از طریق مواد غذایی یا مصرف مکمل نباید از 2 میلی گرم در روز بیشتر شود. افرادی که مکمل مصرف می کنند باید آن را در ساعت مشخص از روز و بخصوص قبل از غذا دریافت کنند.
سازمان بهداشت جهانی دوز مسموم کننده مس را 0.5 میلی گرم برای هر کیلو وزن بدن یعنی معادل 35 میلی گرم در روز برای یک فرد بزرگسال اعلام کرده است. یادتان باشد که جذب میزان بالای این ماده معدنی باعث بروز حالت تهوع، دردهای عضلانی و معده درد می شود. مسمومیت حاد با مس که از آب حاوی مس بالا یا آشپزی زیاد در ظروف مسی بروز می کند نیز می تواند باعث بروز هپاتیت مرگبار شود که این مسئله نادر است. خوشبختانه مسمومیت با مصرف مکمل مس مشاهده نشده است.

منابع غذایی مس

جگر و غذاهای دریایی منبع خوب مس محسوب می شوند. این ماده معدنی در مخمر، گردو و فندق، حبوبات، غلات کامل، برخی سبزیجات مانند نخودفرنگی، آرتیشو، آووکادو، تربچه، سیر، قارچ و برخی میوه ها مانند موز و آلو وجود دارد. البته مثل در برخی آب معدنی ها و آب شیر نیز موجود است. اگر مکمل زینک (روی) مصرف می کنید حواستان باشد که حاوی مس نیز باشد. چون زینک باعث کاهش جذب مس توسط بدن می شود.

اطلاعات دیگر در خصوص مس

جذب بالای مس می تواند به خودی خود باعث ایجاد رادیکال های آزاد شود. با این حال مس در تحریک سنتز آنزیمی که رادیکال های آزاد را نابود می کند شرکت دارد. نتایج بررسی های اخیر نشان می دهد که دریافت 3 تا 6 میلی گرم مس در روز به مدت 6 هفته هیچ تأثیر منفی ایجاد نمی کند. مازاد آهن و ویتامین C یا مصرف زیاد فروکتوز یا قند (ساکاروز) می تواند باعث مهار مس بدن شده و کم خونی ایجاد کند.