خاکستر شاهکارهای«مونه‌»،«پیکاسو»و«گوگن»

خاکستر شاهکارهایی از «مونه‌»، «پیکاسو» و «گوگن» که سال گذشته میلادی از موزه "پی‌بس" ("pays-bas) ربوده شد‌، در خانه‌ای در رومانی پیدا شد.

چندی پیش طی تحقیقاتی که پیرامون دزدیده شدن این تابلوها انجام گرفت، مادر «رادو دوکارو»، سارق این تابلوها ادعا کرد برای از بین بردن مدارک جرم پسرش این تابلوها را که ارزشی معادل 18 میلیون یورو داشته‌اند سوزانده است!

طی بررسی‌های موزه ملی تاریخ رومانی برای بررسی میزان صحت ادعای این زن، بقایای برخی از این تابلوهاها را در خانه وی پیدا کرد.

«رادو دوکارو» و چهار هموطن وی به اتهام ارتکاب یکی از بزرگترین سرقت‌های هنری قرن، محاکمه شدند.

«دوکارو» سردسته این گروه سارق پیش از این بارها به تلاش به اتهام قتل و قاچاق دستگیر شده و در پرونده خود جرایمی چون سردستگی و خشونت را دارد.

وی درباره سوزانده شدن تابلوهای دزدیده شده ادعا کرد که از این ماجرا بی‌خبر بوده و از شنیدن آن شوکه شده است.

«آنیا توما»، بخشدار روستای "کارکالیو" درباره سوزانده شدن این تابلوها به خبرگزاری فرانسه گفت: امیدوار بودم چنین اتفاقی در اینجا نمی‌افتاد و امروز به جای سوال درباره تابلوهای سوخته، از فرهنگ این روستا صحبت می‌کردم.

در واقع مردم این روستا سخت‌کوش هستند و معمولا چنین دردسرهایی ایجاد نمی‌کنند.

«سرِ آوکین» از پیکاسو،‌ «پل واتر لو» از مونه و «زنی مقابل پنجره‌ای باز» اثر گوگن شاهکارهای ربوده شده‌‌ای هستند که بقایای آنها را باید در خاکستر تابلوهای سوزانده شده جست‌وجو کرد.

پاپلو پیکاسو

پابلو پیکاسو در 25 اکتبر سال 1881 در مالاگا، یکی از شهرهای کشور اسپانیا، زاده شد.

وی تحصیلات خود را در فرانسه به پایان رساند. او نزد پدرش که استاد نقاشی بود به آموختن گریموری پرداخت و در سال 1903 مقیم پاریس شد.

در سال‌های 1906 و 1910 به اتفاق "ژرژ براک"، از نخستین کسانی بود که سنجاق و میخ را با هم توام کرد و پیکاسو تخته و چیز‌های دیگری را هم به آن افزود. پیکاسو در سبک خود شهرت فراوانی به دست آورد و پیروان فراوانی کسب کرد.

او در مجسمه‌سازی، قلم‌زنی، حکاکی روی چوب و معماری تبحر داشت. دوره‌ اول هنری وی در طبقه‌بندی‌ها به‌نا‌م‌های "رز و آبی" می‌باشد.

در دوران آبی سبک کاری وی اغلب شامل سایه‌های آبی کشیده شده از اجسامی بود که تنها به نیمی از آنها به تصویر کشیده می‌شد.

در دوران رز از آبی به سمت صورتی تمایل پیدا کرد و نقاشی‌های وی به دنیای واقعی نزدیک‌تر شدند. او سپس به سبک کوبیسم روی آورد که در آن اشیاء را توسط اشکال ساده هندسی به تصویر کشاند.

آخرین دوره‌ کاری پیکاسو دوره‌ سورئالیستی است که از 1924 آغاز می‌شود، ولی همیشه فاصله‌اش را با سورئالیست‌ها حفظ کرد.

پیکاسو و هنرمندان سورئالیست جهان در اصول بنیادی، بدین معنا که هنر قادر است آنچه را که طبیعت و عقل نمی‌توانند ابراز کنند نشان دهد، موافقت داشتند، ولی اختلاف اساسی بسیاری بین پیکاسو و سورئالیست‌ها وجود دارد.

ادوارد مونه

ادوار مانه(1832 - 1883 میلادی) نقاشی فرانسوی است. او یکی از اولین هنرمندان قرن نوزدهم میلادی بود که به مضامین زندگی مدرن پرداخت.

او همچنین یکی از محوری‌ترین هنرمندان در انتقال از رئالیسم بهامپرسیونیسم به حساب می‌آید. شاهکارهای ابتدایی مانه، ناهار در چمنزار و المپیا بسیار بحث برانگیز بودند و همواره به عنوان خط مشی برای نقاشان جوان امپرسیونیسم، مورد استفاده قرار می‌گرفتند. امروزه این آثار را پایه و اساس تکامل هنر مدرن می‌شناسند.

ادوار مانه در 23 ژانویه سال 1832 میلادی در پاریس و در خانواده‌ای ثروتمند به دنیا آمد. مادرش «یوژانی - دزیره فورنیه» دخترخوانده ولیعهد سوئد،«چارلز برنادت» بود که خانواده سلطنتی سوئد در حال حاضر از نوادگان وی به شمار می‌روند. پدرش «آگوس مانه» قاضی بود و انتظار داشت تا ادوار پیشه‌ای در حقوق را دنبال کند اما دایی‌اش «چارلز فورنیه»، او را به نقاشی تشویق می‌کرد و اغلب، مانه جوان را با خود به لوور می‌برد. در 1845 و در پی نصیحت‌های دایی چارلز، مانه در یک دوره مخصوص طراحی ثبت‌نام کرد، جایی که «آنتونی پروست»، روزنامه‌نگار و سیاست‌مدار آینده فرانسوی را برای اولین بار ملاقات کرد و دوستی‌شان تا پایان عمر حفظ شد.

در 1848 و بنا به پیشنهاد پدرش، مانه با یک کشتی آموزشی به ریو دوژانیرو در برزیل رفت. بعد از دو بار رد شدن در امتحان ورودی نیروی دریایی، سرانجام پدرش با درخواست وی در پیگیری آموزش حرفه‌ای هنر موافقت کرد. از 1850 تا 1856 میلادی، مانه تحت آموزش نقاش آکادمیک توماس کوتر که یکی از تاثیرگذارترین نقاشان وقایع تاریخی در فرانسه بود، قرار گرفت. ادوار جوان در اوقات فراغتش آثار نقاشان قدیمی در لوور را کپی می‌کرد.

از سال 1853 تا سال 1856 میلادی، او با ملاقات از سه کشور آلمان، ایتالیا و هلند، تحت تاثیر آثاری از نقاشان اسپانیایی، دیه‌گو ولاسکز وفرانسیسکو گویا و همچنین، هنرمند هلندی فرانس هالز قرار گرفت. در 1856، ادوار استودیوی خود را باز کرد و سبک او در کارهای این دوران بیشتر با ضربات نرم قلم‌مو، مختصرسازی جزئیات کار و عدم استفاده از رنگ‌های انتقالی همراه بود.

پل گوگن

اوژن آنری پل گوگن( 1848- 1903) نقاش و تندیس‌گر فرانسوی و یکی از مهمترین چهره‌های سبک پسادریافتگری بود.

پل گوگن در پاریس به دنیا آمد. بعد از چند سال که در ناوگان بازرگانی فرانسه خدمت کرد، به دلالی بورس روی آورد و در فراغت و روزهای تعطیل به نقاشی می‌پرداخت. به تدریج به خرید و گردآوری تابلوهای امپرسیونیستی مشغول شد. از 1875 با پیسارو طرح دوستی ریخت و در نمایشگاه دریافتگری سال 1886-1880 شرکت کرد؛ از 1883 به طور تمام وقت به نقاشی پرداخت. در 1889 با نمادگرایان فرانسوی در پاریس و بروکسلنمایشگاه‌هایی برپا کرد. سال‌های 1891-1893 را در تاهیتی به سر برد؛ بعد به فرانسه بازگشت. از 1895 به بعد در تاهیتی به سر برد. در سال‌های 1898-1899 در نگارخانه ولار در پاریس نمایشگاه انفرادی تشکیل داد. در 1903 در هیوا اوآ از جزایر مارکیز در جنوب اقیانوس آرام، از دنیا رفت. بعد از مرگ گوگن نمایشگاه بزرگی در «سالن پاییز» در سال 1906 برای بزرگداشت وی برپا گردید و طی آن، گوگن به عنوان پیشتاز حرکت‌های ضدناتورالیستی، همچون فوویسم در فرانسه و هیجان‌نمایی در آلمان و کشورهای دیگر معرفی شد.

وی اروپا را ترک گفت و به دنبال یک زندگی ساده و ابتدایی به تاهیتی رفت. زیرا معتقد شده بود که نقاشی در آستانه سقوط به ورطهء عوام‌فریبی و سطحی نگری قرار گرفته است و همهء آن هوشیاری و دانایی که در تمدن اروپا بارور شده بود، نوابغ هنر را عقیم می‌ساخت و اجازه نمی‌داد که قدرت و شدت احساسات خویش را صریح و مستقیم ابراز کند. البته گوگن نخستین کسی نبود که چنین نگرانی‌هایی دربارهء تمدن داشت.

منابع:

ایسنا به نقل از روزنامه اکسپرس

همشهری آنلاین