جنگ به جزیره رستم رسید!
جنگ به جزیره رستم رسید!
خرمشهر که فتح شد، عراق و مدافعانش دریافتند که جنگ با ایران به همین سادگی نیست و مردم ایران حاضرند از جان خود بگذرند اما ذرهای از سرزمینشان را به دشمن ندهند. خرمشهر که سقوط کرد، صدام خبرنگاران خارجی را برای تهیه گزارش به این شهر دعوت کرده بود. خبرنگار بی بی سی پس از بازدید از شهر در گزارش خود نوشته بود: شدت خسارات وارده به حدی زیاد است که نشان از مقاومتی سنگین در برابر حمله عراقیها دارد. پیداست خرمشهر به راحتی به چنگ عراق نیامده است. «3 سال بعد خرمشهر باز پس گرفته شد و برخلاف تصور بسیاری، در شرایطی که ایران دوران سخت و پرتنشی را میگذراند و هر روز با توطئهای تازه مواجه بود، در جنگ، حتی یک روز هم از پای ننشست و سربازان ایرانی نگذاشتند صدام و عروسکگردانان پشت پردهاش به هدف خود برسند. از سویی یکی از اهداف بزرگ و اصلی تحمیل این جنگ 8 ساله بر ایران، تصرف منابع نفتی عظیم آن بود که حتی در دشوارترین روزهای جنگ بهرهبرداری از آنها بی وقفه ادامه داشت. رژیم بعث و همداستانانش که دیگر به خوبی دریافته بودند در جبهههای زمینی نمیتوانند به پیروزی دست یابند، راهی نداشتند جز آنکه دامنه جنگ را به خلیج فارس بکشانند. این کار ابتدا با حمله به نفتکشهای ایران آغاز شد و با حمله به سکوهای نفتی ادامه پیدا کرد.»
سکوهای رشادت (سه سکو) در طول 8 سال دفاع مقدس مورد تهاجم دشمن قرار گرفت. از این سکوها تنها سکوی رشادت 4 با دارا بودن 14 حلقه چاه، قابلیت بازسازی و بهرهبرداری داشت
میدان نفتی رستم
میدان رشادت در گذشته با نام میدان نفتی رستم شناخته میشد و از سال 1347 بهرهبرداری میشود. میدان نفتی رشادت سال 1344 کشف شد و توسط شرکت ایمی نیکو (IMINICO) توسعه پیدا کرد
پس از کشف نفت سبک و مرغوب با API 36 در میدان رشادت از سال 1347 با ساخت سکوهای رشادت 3، 4 و 7 توسط شرکت نفت ایران و ایتالیا (ایمی نیکو) ، بهرهبرداری از این میدان آغاز شد. این سه سکو در طول 8 سال دفاع مقدس همانند دیگر سکوهای نفتی شرکت نفت فلات قاره ایران، مورد تهاجم دشمن قرار گرفت. سکوی رشادت در زمان جنگ هشت ساله عراق علیه ایران نابود شد. تأسیسات سکوهای سهگانه R-7 هواپیماهای عراقی در 4 تیرماه 1366 توسط جنگنده های خود به سكوی نفتی ومیدان نفتی رشادت هجوم آوردند و سال 1366 توسط نیروی دریایی آمریکا مورد حمله قرار گرفت، چاههای آن به آتش کشیده شد و چیزی از آن باقی نماند.
سکوهای رشادت (سه سکو) در طول 8 سال دفاع مقدس مورد تهاجم دشمن قرار گرفت. از این سکوها تنها سکوی رشادت 4 با دارا بودن 14 حلقه چاه، قابلیت بازسازی و بهرهبرداری داشت.
حمله آمریکا به اجر
امریکاییها در شهریور 1366 به کشتی باری ایران موسوم به «ایران اجر» حمله کردند و تعدادی از سرنشینان آن را شهید یا مجروح کردند. در مهر همان سال، پایانه نفتی «رشادت» و میدان نفتی «رسالت» در شمال این پایانه هدف حمله امریکا قرار یافت و نیم میلیارد دلار خسارت به آن وارد آمد. پس از این حوادث، رونالد ریگان مستقیماً مسئولیت این حملات را بر عهده گرفت.
پس از آن که دولت کویت، جمهوری اسلامی ایران را به حملات موشکی متهم کرد و عراق با این بهانه در 17 شهریور 66، به تأسیسات ایران حمله برد، ایران نیز یک موشک به نفتکش کویتی پرتاب کرد و خساراتی وارد آورد. دولت آمریکا به این بهانه که پرچم آمریکا روی نفتکش بود تصمیم به اقدام تلافیجویانه گرفت و در 27 مهر 1366، چهار ناوشکن آمریکایی به جزیره رستم که پایانه نفتی رشادت در آن بود، اعزام شدند. در این حمله، تنها بیست دقیقه مهلت داده شد که آنجا را تخلیه کنند. آنگاه با توپهای سنگین، هزار گلوله به آن شلیک کردند و چون هنوز بخشی از تأسیسات نفتی پابرجا بود، گروه انفجاری را به جزیره اعزام داشتند که آن را نیز ویران سازد.
ادعای همیشگی آمریکا!
سپس یک گروه از کماندوهای آمریکایی به میدان نفتی رسالت در شمال جزیره رستم که مدعی بودند در آن میدان نفتی، تأسیسات رادار و مخابرات وجود دارد حمله کرده، تأسیسات مستقر در جزیره را نابود کردند. این در حالی است که هیچ گونه تأسیسات نظامی و راداری روی سکوهای نفتی مذکور وجود نداشت. تجاوز مسلحانه آمریکا به تمامیت ارضی ایران، نقض منشور ملل متحد و حقوق بینالملل و نقض مجدد ادعاهای ظاهری آنان در رعایت بی طرفی و نقض کلیه بندهای قطعنامههای شورای امنیت بود. این حمله تجاوزکارانه آمریکا به سکوهای نفتی ایران در خلیج فارس، واکنشهای متعددی در کشورهای مختلف به دنبال داشت و برخی کشورها این اقدام تجاوزکارانه را محکوم کردند.
بمبها منفجر شده بود و آتش زبانه میکشید. نفت روی آب حرکت میکرد و با خود آتش را به همه جا سرایت میداد. کاری از دست کسی برنمیآمد. لحظه دردناکی بود 80 متر آب بود، مسئولان با چشمان خود، نابودی سکو را میدیدند اما قادر به انجام هیچ کاری نبودند.
از آن روز که آمریکا از ترس موفقیت ایران در جنگ تحمیلی، حمله به سکوهای نفتی را آغاز کرد، نزدیک به ربع قرن می گذرد، علیرغم گذشت این سالها و پیگیری پرونده شکایت ایران در دادگاههای بینالمللی، نمیتوان آن روز را فراموش کرد، یادگاری تاریک و تلخ که غبار آن، هیچگاه از خاطر کسانی که آن روز روی سکو بودند، زدوده نخواهد شد.
سامیه امینی
بخش فرهنگ پایداری تبیان