دیدار امام زمان(علیهالسلام) با یاران نیکوکارش
دیدار امام زمان(علیهالسلام) با یاران نیکوکارش
همانطور که می دانید در زمان ظهور امام یارانش همچون پاره هاى ابر پاییزى در مكه جمع مى شوند و با امام دیدار مى كنند .
از شمار این احادیث در تفسیر عیاشى 2/56 از امام باقر(علیه السلام) آمده است : صاحب الامر در برخى از این دره ها غیبت میكند (امام به ناحیه ذى طوى كه از دره هاى مكه و ورودى هاى آن است، اشاره كرد) خدمتگزار امام، دو شب پیش از خروج، با برخى از یاران امام ملاقات كرد و پرسید: اینجا شما چند نفرید؟ مى گویند : حدود چهل مرد ! مى پرسد: اگر امامتان را ببینید، چه مى كنید؟ پاسخ مى دهند: به خدا سوگند! اگر به كوه ها پناه ببرد ، ما هم همراهش پناه مى بریم ! خدمتگزار سال بعد نزد آنان مى آید و مى گوید: ده تا از پیرتر (بزرگ تر) ها و نیكوكاران تان را (براى ملاقات با امام) انتخاب كنید، سپس خدمتگزار آنها را به خدمت امامشان مى برد و امام بدانان شب بعد را وعده مى دهد .
نعمانى از امام صادق(علیه السلام) آورده است: یاران صاحب الامر برایش محفوظ و نگه دارى شده اند. حتى اگر همه مردم روى برگردانند ، خدا یارانش را گرد مى آورد . خدا درباره اینان فرموده است: « أُولئِكَ الَّذینَ آتَیْناهُمُ الْكِتابَ وَ الْحُكْمَ وَ النُّبُوَّةَ فَإِنْ یَكْفُرْ بِها هۆُلاءِ فَقَدْ وَكَّلْنا بِها قَوْماً لَیْسُوا بِها بِكافِرینَ »، همچنین فرموده است: « فَسَوْفَ یَأْتِی اللَّهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَ یُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُۆْمِنینَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكافِرین ».
امام باقر(علیه السلام) فرمود : برخى از یاران مهدى ، شب هنگام از بستر خود مفقود مى شوند و صبح در مكه اند . بعضى در روز سوار بر ابر دیده مى شوند كه گردش مى كنند ، و به نام و نام پدر و اوصاف و نسب شان شناخته مى شوند . پرسیدم : فدایت شوم ! ایمان كدام یك بیشتر است ؟ فرمود : آن كه سوار بر ابر در روز گردش مى كند. (نعمانى /312 و به نقل از بحار 52/368 )
گردش آنها بر فراز ابر در روز، به این معناست كه خدا به وسیله ابر و به گونه كرامت و معجزه، آنان را به مكه منتقل مى كند. شاید هم معنایش آن باشد كه با هواپیما ـ مانند دیگر مسافران ـ با گذرنامه كه نام خود و پدرشان در آن نوشته شده، مىآیند .
دلائل الامامه مىگوید: خدا در مكه و در یك شب (شب جمعه) آنان را در صبح آن روز در مسجدالحرام گرد مى آورد و حتى یكى از آنها جا نمى ماند .
این حدیث همخوان با روایت سنى و شیعى است كه خدا امر امام را در یك شب سر و سامان داده ، ظهورش در عصر روز جمعه ، نهم محرم است .
جوانى از یاران و نزدیكانش را در 23 یا 24 ذى حجه ( 15 شب پیش از ظهور ) مى فرستد ، تا بیانیه اش را در مسجد الحرام بخواند . پس از نماز وقتى مى ایستد و نامه امام یا قسمت هایى از آن را مى خواند ، به او حمله مى برند و او را بین ركن و مقام ، به طرز وحشیانه مى كشند . شهادت فاجعه آمیزش، در زمین و آسمان تأثیر مى گذارد
قیام آزمایشى، شهادت نفس زكیه
طبق روایات نیروهاى فعال در مكه هنگام ظهور مهدى(علیه السلام) عبارتند از :
1. حكومت حجاز كه به رغم ناتوانى در رویارویى با ظهور امام ، نیروهایش را متمركز مى كند ، اما مسلمانان چشم به راه آمدن مهدى از مكه اند و در موسم حج ، ذهنشان بدان مشغول است .
2. سازمان اطلاعاتى و جاسوسى سفیانى كه در تعقیب فراریان از مدینه اند . اینها اوضاع را براى ورود به مكه زیر نظر دارند تا در وقت مناسب ، هر جنبشى را سركوب كنند .
3. دستگاه هاى اطلاعاتى دولت هاى بزرگ كه براى یارى حكومت حجاز و نیروهاى سفیانى تلاش مى كنند و اوضاع مكه را به طور ویژه زیر نظر دارند .
4. یمنى ها هم در مكه نقش دارند، چون دولت شان كه مقدمه دولت مهدى است ، چند ماه پیش ایجاد شده است. در این چنین اوضاع و جو ناهمگون و مخالفى است كه امام مهدى (ارواحنا فداه) قیام مى كند و از حرم شریف كار را آغاز نموده و بر مكه چیره مى شود .
اینكه روایات جزئیات را ذكر نكرده ، و به مسائلى كه در پیروزى انقلاب مقدس ایشان سودمند بوده یا ضررى بدان نداشته ، اكتفا كرده ، طبیعى است .
از بارزترین نكات احادیث، این است كه مهدى، جوانى از یاران و نزدیكانش را در 23 یا 24 ذى حجه ( 15 شب پیش از ظهور ) مى فرستد، تا بیانیه اش را در مسجدالحرام بخواند. پس از نماز وقتى مى ایستد و نامه امام یا قسمت هایى از آن را مىخواند، به او حمله مى برند و او را بین ركن و مقام، به طرز وحشیانه مى كشند. شهادت فاجعه آمیزش، در زمین و آسمان تأثیر مى گذارد و قیامى آزمایشى و داراى ثمرات بسیارى است، از جمله اینكه دَدْ منشى حكومت را براى مردم آشكار و زمینه را براى قیام مهدى(علیه السلام) كه دو هفته پس از آن خواهد بود ، هموار مى سازد ، شاید هم به سبب این اقدام وحشیانه شتابزده ، سستى و تزلزل در دستگاه حاكم به وجود آورد .
خدمتگزار امام، دو شب پیش از خروج، با برخى از یاران امام ملاقات كرد و پرسید: اینجا شما چند نفرید؟ مى گویند : حدود چهل مرد ! مى پرسد: اگر امامتان را ببینید، چه مى كنید؟ پاسخ مى دهند: به خدا سوگند ! اگر به كوه ها پناه ببرد، ما هم همراهش پناه مى بریم ! خدمتگزار سال بعد نزد آنان مى آید و مى گوید: ده تا از پیرتر (بزرگ تر) ها و نیكوكاران تان را (براى ملاقات با امام) انتخاب كنید، سپس خدمتگزار آنها را به خدمت امامشان مى برد و امام بدانان شب بعد را وعده مى دهد
اخبار شهادت این جوان پاك، در منابع سنى و شیعى بسیار و در منابع ما هم (شیعى) زیاد است. نامش غلام، نفس زكیه و در برخى منابع «محمد بن حسن» است . احادیث مربوط به این رخداد، در فصل یاران مهدى(علیه السلام) گذشت .
در روایتى طولانى از ابوبصیر از امام باقر(علیه السلام) آمده است: قائم به اصحابش مى فرماید : اهالى مكه مرا نمى خواهند اما من كسى را نزدشان مى فرستم تا چنان كه شایسته امثال من است ، با آنان اتمام حجت كند. پس به مردى از اصحابش مى گوید : نزد اهالى مكه برو و بگو: اى اهل مكه ! من فرستاده فلانى به سوى شمایم و او به شما مى گوید : ما اهل بیت رحمت و معدن رسالت و خلافتیم . ما ذریه محمد و سلاله پیامبرانیم. به ما ستم شده و آزار دیده ایم ، بر ما غالب شده اند و از روز وفات پیامبرمان تا امروز حقمان را غصب كرده اند. ما از شما یارى مى جوییم ، پس یاریمان كنید .
وقتى آن جوان ، این سخنان را بگوید، او را بین ركن و مقام سر مى برند، و همو نفس زكیه است. وقتى خبر به امام برسد ، به یارانش مى گوید: به شما نگفتم اهالى مكه خواهان ما نیستند! اهالى مكه از امام دعوت نمى كنند، تا اینكه خود امام حركت و خروج مى كند. همراه سیصد و سیزده مرد ( به شمار جنگجویان بدر ) از عقبه طوى (= كه یكى از ورودى هاى مكه) پایین مى آید تا به مسجدالحرام برسد. چهار ركعت نماز نزد مقام ابراهیم مى خواند و به حجرالأسود تكیه مى دهد، آن گاه حمد و ستایش خدا را گفته، نام پیامبر را مى بَرَد و بر او درود مى فرستد و سخنانى مى گوید كه احدى از مردم آنها را نگفته است! بحار 52/307 .
آنچه درباره نفس زكیه روایت شده ، معتبر است ، اما ترجیح دارد بگوییم امام و یارانش جداگانه وارد مسجد مى شوند.
بخش مهدویت تبیان
منبع: پایگاه اینترنتی موعود