ریونیسم و گروه تقسیم طلایی

این جنبش یکی از شاخه های فرعی کوبیسم است که بر شعاع های نور پویا تاکید دارد و حرکت های حطی و فضایی فوتوریستی را به خاطر می آورد.

میخائیل لاریونوف (Mikhail Larionov) و ناتالیا گنچاروا (Natalia Goncharova)  دو نقاش روس بودند که به پاریس مهاجرت کردند. آنها در پاریس متاثر از نقاشان کوبیسم به جنبش هنری دست زدند که بر شعاع های نورانی تاکید می کرد. هدف لاریونوف آن بود که نظریات جدیدی درباره زمان و مکان ارائه دهد و از این رو بر شعاع های نوری در آثارش تاکید می ورزید. او سعی داشت به همراه همسرش گنچاروا اندیشه و نظریات ریاضیدانان و فلاسفه اتریش و آلمان را با بیان تصویری به نمایش در آورد.

لاریونوف و گنجاروا در سال 1913 نخستین آثارشان را در نمایشگاهی به نام " آماج " در پاریس به نمایش گذاشتند و لاریونوف در بیانیه ای (Rayonist Manifests)  که در این سال صادر کرد، اشیا و لوازم صنعتی مدرن دنیای معاصر ستایشی تمام به عمل آورد و فردیت و هویت فردی انسان را زیر سئوال برد.

اهمیت آثار او تاثیری است که بر "مالویچ" و سبک "سوپره ماتیسم" او به جای گذاشت. لاریونوف و گنچاروا به این شیوه آثار انتزاعی قابل ارجی از خود باقی گذاشتند که به تحولات بعدی هنر نقاشی خصوصا انتزاع گرایی کمک شایان توجهی کرد. (تصویر شماره1)

گروه تقسیم طلایی

Section Dor

در میان نقاشان کوبیسم شخصیت "مارسل دوشان" از ویژگی خاص برخوردار است و علاوه بر آن نمی بایستی نقش او را در پیشرفت هنر مدرن غرب نادیده گرفت. او سبک کوبیسم را با تجزیه و تحلیل حرکت فرم در فضا درهم آمیخت.

همانطور که در تصویر شماره 2 مشاهده می کنید ، ظاهر این تصویر به شیوه کوبیسم است ولی در باطن نظریات و مبانی زیبایی شناختی سبک "فوتوریسم" را نهفته دارد.

دوشان به همراه تنی چند از نقاشان پیرو کوبیسم مانند برادرانش "ژاک ویون" و "ریمون دوشان ویون"، و "پیکابیا" و البته "فرنان لژه" گروه هنری تحت عنوان "گروه تقسیم طلایی" را در سال 1912م. بنیان گذاشتند تا حرکت نوینی در کوبیسم ایجاد کنند. علاقه و توجه این گروه هنری به تناسبات آرمانی در آثار با تاکید بر ساختار هندسی بود.

آنها به دنبال این هدف نمایشگاهی از آثارشان را در همین سال در سالن مستقل های پاریس برگزار کردند که تا آن زمان بزرگ ترین نمایشگاه های کوبیستها به حساب می آمد.

البته دوشان به واسطه شخصیت جستجوگر و خلاقش به زودی از کوبیسم فاصله گرفت و به حرکت های نوینی در هنر دست زد و بسیاری از ماهیت ها و ارزشهای تاریخی هنر را زیر سئوال برد و به ارزیابی شخصی هنر و هویت آن روی آورد .

در ارزیابی کلی کوبیسم می توان اینگونه نتیجه گیری کرد که کوبیسم به عنوان یکی از بزرگ ترین سبک های قرن بیستم تاثیری گسترده بر هنر مدرن غرب گذاشت و حتی بر سبک اکسپرسیونیست در آلمان و فرانسه و سبکهای انتزاعی در امریکا نیز تاثیر داشت.

ردپای کوبیسم را علاوه بر آن می توان در مکتب های هنری " دادائیسم" و " سورئالیسم" و غیره نیز دنبال کرد  که در آینده به شرح و بررسی هر یک از انها خواهیم پرداخت.

گستردگی این سبک آن گونه است که نه تنها بر نقاشی و مجسمه سازی که بر هنر و معماری و طراحی صنعتی نیز تاثیر گذاشته است.

هنر در گذر زمان / هلن گاردنر

تاریخ هنر / جنسن

مروری بر تاریخ نقاشی معاصر غرب/ پریسا شاد قزوین