زندگینامه آیت الله شیخ علی گنبدی

مرحوم آیة الله گنبدی همدانی یکی از علماء باطن بین و  صاحب کرامت‌‌‌ که افراد زیادی از انفاس قدسیه او بهره برده و خاطرات بسیار خوش معنوی از وی دارند.

 ایشان از مشاهیر و علماء زمان خود ، و مورد توجه خاص و عام و منشاُ برکات و ارشاد و هدایت مردم حقیقت جو بوده اند.

ایشان در نیمه ی اول/شعبان/1287 ق در قریه (گنبد) از توابع همدان متولد شد.

اساتید آن مرحوم:

آیة الله گنبدی پس از خواندن مقدمات نزد والد محترمش ،در سن 18 سالگی به قم و بعد به اصفهان مهاجرت نموده و نزد علماء بزرگوار اصفهان نظیر آقا نجفی، و ملا محمد کاشی، و سید ابو القاسم دهکردی، و ملا جهانگیر قشقایی، که از استوانه های علم و تقوی بوده اند، تلمذ و کسب فیض نموده اند. 

ایشان سپس به نجف اشرف هجرت نموده و تا آخر تحصیلاتشان مدت های زیادی در جوار مولی الموحدین حضرت علی (ع) مجاور بوده اند.

و از محضر درس علماء بزرگی  مانند آیات عظام :سید اسماعیل صدر، مرحوم آخوند خراسانی، آقای سید محمد کاظم یزدی، و دیگران کسب فیض نموده و استفاده های فراوانی برده و تقریرات مرحوم آخوند خراسانی را با خط بسیار زیبا تحریر نموده و از جانب آن دو مرجع بزرگوار به دریافت درجه ی اجتهاد نائل آمده و در اخلاق و عرفان از مرحوم آیة الله ملا حسین قلی درجزینی همدانی و دیگران بهره برده است.

اشتیاق فراوان به کسب علوم و معارف:

مرحوم آیـة الله گنبدی از کودکی و جوانی به درس و کسب علوم علاقه وافر و جدیت تمام و کمالی داشته و از مطالعه و تحقیق و تتبع در علوم مختلفه خستگی به خود راه نمی دادند و در اصفهان و نجف از محصلین پر کار حوزه بودند.

و چون والدین ایشان فرزند ذکور غیر از ایشان نداشته اند بسیار از دوری فرزندشان دل تنگ می شدند و از ایشان می خواهد به وطن برگردد.

مرحوم آقای گنبدی در دو مرحله با اساتیدش مشورت می نماید:

یک مرحله در اصفهان که با استادش مرحوم آیة الله العظمی سید ابوالقاسم دهکردی در میان می گذارد، معظم له چون از ذوق و شوق ایشان به کسب معارف و علوم با اطلاع بوده ،نامه ای به والد ایشان،مرحوم آخوند ملا محمد علی می نویسد. و متذکر می‏شود:

چون فرزند شما کمال شوق، به اکتساب معالی و فضائل و علوم دارند و خداوند بر شما  منت گذارده، به این نعمت عظمی امیدوارم محض شکرانه ی این نعمت ،مرخص نمائید ، چندی در اصفهان مشغول درس باشند.

مرحله ی دیگر در نجف با استاد عالی قدرش آیة العظمی سید اسماعیل صدر عاملی مشورت می نماید. استاد بزرگوارش آقای صدر نامه ای از نجف به والد ایشان می نویسد و می فرماید : بحمد الله آثار فضل و تقوی از ناصیه ی ایشان  ظاهر و هوید است و نعمت بزرگی است که پروردگار عالم به والدین ایشان عنایت فرموده، راضی شوید به نجف برگردید و تحصیلاتش را تمام، و روشنی چشم ما و شما باشد.

والدین ایشان هم راضی شده و پس از دیدار و ملاقات چند روزه، فرزند جوانش برای ادامه ی تحصیل به نجف بر می گردد و مدت های مدیدی در نجف اقامت داشته است.

ملاقات آیة الله بهجت با آیة الله گنبدی

 حجة الاسلام جناب آقای سید جلال رضوی نقل می کند که با امام جمعه محترم همدان آیة الله موسوی همدانی و حجة الاسلام عند لیب و جناب آقای مهدی اسکندری جهت گفتگو درباره کنگره و بزرگداشت بیستمین سال رحلت آیة الله العظمی آقای آخوند همدانی محضر مبارک آیة الله العظمی اقای بهجت مشرف شدیم.

موضوع کنگره آقای آخوند همدانی مطرح شد. ناگهان آقای بهجت فرمود: چرا کنگره و بزرگداشت استاد آقای آخوند، مرحوم آیـة الله گنبدی را بر پا نمی کنید؟

 حضار محترم تعجب نموده، آیة الله بهجت در ادامه بعد از توصیف و اظهار مقامات معنوی آیة الله گنبدی فرمودند: اینجانب موقعی گه در حوزه علمیه ی نجف مشغول بودم کسالتی بر من عارض شد که توان ماندن در نجف را نداشتم.

به قصد مسافرت به فومن حرکت نموده در همدان به خود گفتم باید از اقای گنبدی دیدن کنم. درشگه ای کرایه نموده و به گنبد رفتم.

بعد از دیدار و احوال پرسی (بدون اینکه از کسالت و قصدم چیزی گفته باشم) با البداهه فرمودند: زود به نجف برگردید و فلان مواد خوراکی را داخل غذایتان کنید و بخورید، کسالتتان بر طرف می شود. با همین فرمایش آقای گنبدی به نجف برگشته و به دستورش عمل کردم، کسالتم به کلی بر طرف شد.

 آیا کار خیری را ترک کرده ای؟

حجة الاسلام آقای حاج جلال لطیفی گنبدی،فرمودند:مرحوم آقای مهدوی،متولی مسجد زور آباد ملایر نقل کرد: رفیقی داشتم که اهل اراک، و مرد متدین و با معرفتی بود، برایم نقل کرد: در اراک،متمکن و ثروتمند بودم، ولکن در مدت کمی ،ثروتم از بین رفت و وضعم از هم پاشید و دست خالی شدم.

با راهنمایی شخص بزرگواری ،خدمت حضرت آیة الله اقای گنبدی رفتم و عرض حال نموده، رهنمودی خواستم. فرمود:شما کار خیری انجام می دادی،تعطیل کرده ای؟

عرض کردم نمی دانم. فرمود بلی، کار خیری انجام می دادی ترکش نموده ای. بعد از کمی فکر گفتم بلی، چنین است . سال ها روضه خوانی ماهانه داشتم ،مدتی است تعطیل کردم. فرمود:تمام گرفتاریت از ترک کار خیر است، برو و روضه خوانی را شروع کن. من هم روضه خوانی را شروع نموده، سال به سال وضعم روبه راه و از اول هم بهتر شد.

وفات ایشان:

مرحوم ایة الله العظمی گنبدی در سال 1369 هجری قمری در سن 77 سالگی دیده از جهان فرو بست. و همه محافل علمی و ایمانی را داغ دار کرد.

و تمام استان های همدان وشهر های ملایر و توسرکان و قصبات و روستا های اطراف عزادار شده، مجالس فاتحه برای ایشان برپا نمودند. و سخنرانان از فضائل علمی و اخلاقی ایشان سخن گفتند مردم مومن مرثیه سرایی و سینه زنی نمودند.

 پیکر مطهر آن مرحوم را بنا بر وصیت خودشان از گنبد به قم انتقال دادند و در مسیر حرکت جنازه از گنبد به ملایر (حدود 50 کیلو متر) عده زیادی از مومنین روستا های دور و نزدیک جاده، با اینکه برف زیادی باریده بود به تشییع جنازه حاضر شدند.

 در شهر ملایر هم که سابقه آشنایی و ارادت عمیقی به معظم له داشتند تشییع با شکوهی نمودند. و علماء و بزرگان و مومنین پاک باخته ملایر ،در تشییع شرکت کردند. و عده ای از مومنین پیکر مطهر را تا قم مشایعت و همراهی نمودند.

مرحوم آیة الله آقای محسنی نقل فرمودند:به محض ورود به قم و اطلاع مرحوم آیة الله العظمی آقای بروجردی درس های حوزه تعطیل شد، و طلاب و علماء و مخصوصاْ علماء محترم همدان و ملایر در تشییع جنازه و نمازش حاضر شدند.

مرحوم آیة الله العظمی بروجردی اعلی الله مقامة، که سابقه ی دیرینه ی آشنایی و دوستی با آقای گنبدی داشته و بر جنازه ی ایشان نماز خواندند و دستور دادند در قبرستان شیخان (نزدیک حرم مطهر حضرت معصومه )در جوار قبر مرحوم میرزای قمی دفن نمودند.

مرحوم آیة الله محسنی رحمة الله علیه نقل کردند، که آیـة الله العظمی آقای بروجردی سر قبر ایشان گریه نموده و فرمودند: آقای گنبدی در نجف ریاضت و زحمات زیادی کشیدند و به مقاماتی هم نائل آمدند.

منابع:

 •پاسداری از دین و نهضت عاشورای حسینی

• تربت پاکان قم

•پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR

تهیه و تنظیم: عبداله فربود، گروه حوزه علمیه تبیان