خدیجه،اولین زن مسلمان
خدیجه،اولین زن مسلمان
حضرت خدیجه همسر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم و اولین زنی بود که به اسلام روی آورد و مادر فاطمه زهرا (س) که از زنان مشهور تاجر عرب و حجاز به شمار می رفت. تولد او نیز در مکه و چندین سال قبل از «عام الفیل» بود.
در آن زمان که مردم مکه، از راه تجارت امرار معاش می کردند خدیجه نیز از آنجا که از ثروتمندان مکه بود،کارهای تجارتی می کرد و چندین شتر داشت و در اطراف کشورهایی مثل شام، مصر و حبشه، رفت و آمد و دادوستد می کرد.
وقتی از درستی و امانتداری و خوش خلقی رسول خدا (ص) شنید، او را در امور مربوط به دادوستدهایش انتخاب کرد و از آن پس پیامبر گرامی اسلام در دوران جوانی در سفرهای تجارتی برای حضرت خدیجه سود فراوانی بدست آورد.
حضرت خدیجه که شیفته درستکاری ، امانتداری و اخلاق او شده بود، خود، پیشنهاد ازدواج داد و برخلاف سنت های ازدواج در میان اعراب جاهلی آن زمان، مال و ثروت زیادی از دارائیش را به محمد(ص)، هدیه کرد.
محمدامین نیز این پیشنهاد را پذیرفت و مراسم عقد آنها با حضور عموهای پیامبر و بستگان خدیجه ، اجرا شد. ثمره این ازدواج، دو پسر بنام قاسم و عبدالله که هر دو قبل از بعثت پیامبر از دنیا رفتند و 4 دختر بنام زینب، ام کلثوم، رقیه و فاطمه زهرا سلام اله علیها بود. فاطمه زهرا(س)، بعد از بعثت به دنیا آمد.
او یک همسر فداکار و ایثارگر و بهترین یاور برای رسول خدا بود و در تمام مشکلات و سختی های پی در پی و تبعیدها و محاصره های پیامبر، قوی ترین پشتییان و همراه او بود. اموال خود را در راه اهداف الهی همسرش و گسترش و تقویت اسلام، بخشش کرد و با ثروت بسیارش در راه تثبیت و پیشرفت اسلام، بسیار موثر بود.
او زنی با کمال ، با شخصیت و با فضیلت بود و از همین رو از زنان دیگر ممتاز و پیامبر خدا او را بسیار دوست می داشت.
حدیث مشهوری میان اهل شیعه و اهل سنت است که پیغمبر فرمود: از مردان گروه زیادی به کمال رسیدند ولی از میان زنان فقط چهار زن که عبارتند از: آسیه دختر مزاحم (زن فرعون)، مریم دختر عمران، خدیجه دختر خویلد و فاطمه دختر محمد صلی الله علیه و آله و سلم.
و نیز فرمود: بهترین زنان بهشت چهار زن هستند: مریم دختر عمران، خدیجه دختر خویلد، فاطمه دختر محمد ص، آسیه دختر مزاحم.
حضرت خدیجه مدت 25 سال در خانه پیامبر اسلام زندگی کرد و وی در سال دهم بعثت در دهم ماه رمضان و به مدت کوتاهی بعد از وفات "ابوطالب"، عمو و سرپرست پیغمبر از دنیا رفت. آن سال را "عام الاحزان" سال اندوها گفته اند. مرقد او در «حجون مکه» در قبرستان ابوطالب کنار قبر عبدالمطلب، ابوطالب و عبدمناف می باشد.
بخش کودک و نوجوان تبیان
منبع:کتابخانه طهور
مطالب مرتبط:
کار و تلاش، پیشه امامان معصوم ما